Co-ouderschap: Een overeenkomst voor een stabiele opvoeding
juni 30, 2025
Kinderalimentatie is een financiële bijdrage die ouders betalen voor de kosten van de opvoeding en het levensonderhoud van hun kinderen na een scheiding. De regels rondom kinderalimentatie zijn in de loop der jaren gewijzigd, met name sinds 2015. Dit artikel geeft een overzicht van de huidige regels, de berekening van kinderalimentatie, en de belastingaspecten, met speciale aandacht voor situaties van co-ouderschap. Het doel van kinderalimentatie blijft het waarborgen van de financiële zekerheid en levensstandaard van de kinderen na een scheiding.
Kinderalimentatie is het bedrag dat de ene ouder na een scheiding aan de andere ouder betaalt als bijdrage in de kosten voor verzorging en opvoeding van het kind of de kinderen. Ouders zijn wettelijk verplicht te voorzien in de kosten van de verzorging en opvoeding van hun kinderen, zowel tijdens als na een huwelijk of geregistreerd partnerschap. Na een scheiding moeten ouders naar draagkracht bijdragen aan de financiële verzorging van hun kind(eren). De afspraken over kinderalimentatie worden idealiter opgenomen in het ouderschapsplan, dat door de rechter wordt beoordeeld en eventueel aangepast.
De hoogte van de kinderalimentatie wordt gebaseerd op de financiële behoefte van de kinderen en de draagkracht van de ouders. De berekening is complex en wordt vaak gebaseerd op de zogenaamde Tremanormen, die jaarlijks worden aangepast en gepubliceerd. Deze normen houden rekening met factoren zoals de leeftijd van het kind, het aantal kinderen, de inkomens van beide ouders, en de verdeling van de zorgtaken.
De berekening verloopt in drie stappen:
Het minimale bedrag dat voor kinderalimentatie betaald kan worden is € 25 per kind per maand, indien de betalende ouder een minimum inkomen heeft. Er is geen maximaal bedrag vastgesteld; de hoogte is afhankelijk van de inkomens en uitgaven van beide ouders.
Bij co-ouderschap, waarbij de kinderen afwisselend bij beide ouders wonen, is de berekening van kinderalimentatie complexer. Hoewel vaak wordt gedacht dat er bij een gelijkwaardige verdeling van de zorgtaken geen alimentatie verschuldigd is, is dit niet altijd het geval. Het uitgangspunt is dat de kinderen dezelfde levensstandaard behouden bij beide ouders. Zelfs bij co-ouderschap kan het voorkomen dat de ene ouder alimentatie aan de andere ouder betaalt, afhankelijk van de draagkracht van beide ouders.
De kinderbijslag wordt bij co-ouderschap verdeeld, terwijl het kindgebonden budget meestal aan de ouder met het laagste inkomen wordt uitgekeerd. Sommige ouders openen een zogenaamde ‘kindrekening’ waar beide ouders toegang toe hebben, om de kinderbijslag en kinderalimentatie te storten en de kosten van de kinderen te betalen.
De onderhoudsplicht voor kinderen geldt in principe tot het kind 21 jaar oud is. Ouders dienen te voorzien in de kosten van verzorging en opvoeding tot 18 jaar, en in de kosten van levensonderhoud en studie van 18 tot 21 jaar. In bijzondere gevallen, zoals bij een handicap waardoor het kind niet zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien, kan de onderhoudsplicht ook na de 21e verjaardag voortduren.
Vanaf de 18e verjaardag van het kind wordt de kinderalimentatie aan het kind zelf betaald, en niet langer aan de ex-partner. Als het kind een baan heeft, kan het bedrag van de kinderalimentatie worden gewijzigd.
Tot 2015 was kinderalimentatie fiscaal aftrekbaar voor de betalende ouder. Deze fiscale aftrek is echter komen te vervallen. Vanaf 2015 is kinderalimentatie niet meer aftrekbaar van de inkomstenbelasting.
De betalende ouder hoeft de betaalde kinderalimentatie niet op te geven in de belastingaangifte. De ontvangende ouder hoeft de ontvangen kinderalimentatie evenmin aan te geven.
De kinderalimentatie kan worden gewijzigd als er sprake is van een wijziging in de omstandigheden van een van de ouders of van het kind. Voorbeelden van omstandigheden die een wijziging kunnen rechtvaardigen zijn:
Er bestaan verschillende misverstanden over kinderalimentatie. Zo is het onjuist om te denken dat de verplichting om alimentatie te betalen stopt zodra het kind 18 jaar oud is. De verplichting loopt door tot het kind 21 jaar oud is, tenzij het kind financieel zelfstandig is. Ook is het onjuist om te denken dat de betaling van alimentatie kan worden stopgezet als de ex-partner de afspraken niet nakomt. De betalende ouder blijft verplicht om de alimentatie te betalen, ongeacht het contact met het kind.
De kosten die onder kinderalimentatie vallen, zijn onderverdeeld in verblijfskosten (eten, drinken, huisvesting, uitstapjes), verblijfsoverstijgende kosten (kleding, sport, hobby’s), en buitengewone kosten (rijlessen, medische kosten).
Kinderalimentatie is een complexe materie, met name bij co-ouderschap. De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald aan de hand van de financiële behoefte van de kinderen en de draagkracht van de ouders, waarbij de Tremanormen een leidraad vormen. De regels zijn in 2015 gewijzigd, met name wat betreft de fiscale aftrekbaarheid. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van de huidige regels en de berekening van kinderalimentatie, en om deskundige juridische hulp in te schakelen bij het vastleggen van de afspraken. Het doel van kinderalimentatie blijft het waarborgen van de financiële zekerheid en levensstandaard van de kinderen na een scheiding.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet