Co-ouderschap: Wat is het en wanneer is het geschikt?
juni 30, 2025
Kinderalimentatie is een financiële bijdrage die ouders betalen voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen na een scheiding. Zelfs bij co-ouderschap, waarbij de zorg en opvoeding gelijkelijk verdeeld zijn, kan er een verplichting tot het betalen van kinderalimentatie bestaan. De berekening van dit bedrag is complex en afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de inkomens van beide ouders en de behoeften van het kind. Dit artikel biedt een overzicht van de regels, berekening en belastingaspecten van kinderalimentatie bij co-ouderschap, gebaseerd op actuele informatie.
Kinderalimentatie is bedoeld om ervoor te zorgen dat de levensstandaard van een kind na een scheiding niet achteruitgaat. Het is een bijdrage van de ouder die het kind niet primair verzorgt aan de ouder die dat wel doet, om de kosten van opvoeding en levensonderhoud te dekken. De verplichting tot het betalen van kinderalimentatie geldt in principe tot het kind 21 jaar is, tenzij het kind financieel zelfstandig is of een onderhoudsplicht na het 21e levensjaar van toepassing is, bijvoorbeeld bij een handicap.
Hoewel bij co-ouderschap de zorg en kosten in principe gelijk verdeeld zijn, betekent dit niet automatisch dat er geen alimentatie verschuldigd is. Als de inkomens van beide ouders significant verschillen, kan de ouder met het hogere inkomen een bijdrage moeten betalen aan de ouder met het lagere inkomen. Dit is om te garanderen dat het kind in beide huishoudens een vergelijkbare levensstandaard behoudt. Ook als de zorgverdeling niet gelijk is, bijvoorbeeld 60/40, kan er alimentatie verschuldigd zijn.
De hoogte van de kinderalimentatie wordt bepaald aan de hand van een draagkrachtberekening. Hierbij wordt gekeken naar de inkomens en vaste lasten van beide ouders. De berekening is complex en er zijn verschillende factoren die een rol spelen, zoals het inkomen uit loondienst, uitkeringen, pensioen en inkomsten uit eigen onderneming. Er zijn online tools beschikbaar om een indicatie te krijgen van de hoogte van de alimentatie, maar deze gaan vaak uit van standaard situaties. Voor een nauwkeurige berekening is het raadzaam om advies in te winnen bij een echtscheidingsadviseur of advocaat.
De rechter maakt gebruik van tabellen, ook wel Tremanormen genoemd, om te bepalen wat een kind ongeveer kost. Deze kosten zijn afhankelijk van de leeftijd van het kind en het aantal kinderen.
In principe vallen alle kosten voor de opvoeding en verzorging van de kinderen onder de kinderalimentatie. Dit omvat onder andere:
Ouders kunnen in overleg afspraken maken over de verdeling van specifieke kosten, zoals schoolkosten of buitengewone kosten (bijvoorbeeld rijlessen of een beugel).
Kinderalimentatie heeft gevolgen voor de belasting en toeslagen. Voor de alimentatiebetaler is de kinderalimentatie niet aftrekbaar voor de belasting. De betaler heeft geen recht op kindgebonden budget en kan geen kinderopvangtoeslag krijgen. Voor de alimentatieontvanger is de kinderalimentatie niet belastbaar en heeft deze wel recht op kindgebonden budget en kan kinderopvangtoeslag aanvragen.
Als de inkomens van beide ouders nagenoeg gelijk zijn en de zorg en opvoeding 50/50 verdeeld zijn, hoeft er in principe geen alimentatie betaald te worden. Het is echter wel belangrijk om vooraf goede afspraken te maken over de verdeling van de kinderkosten, zowel de ‘eigen kosten’ (kosten die beide ouders afzonderlijk maken) als de ‘te verdelen kosten’ (kosten die één ouder maakt).
Als alternatief voor het afspreken van kinderalimentatie kunnen ouders een kinderrekening openen. Beide ouders storten dan maandelijks een bedrag op deze rekening, naar verhouding van hun draagkracht. Vervolgens kunnen ze naar verhouding van de zorg een bedrag van de kinderrekening onttrekken ter compensatie van de verblijfskosten voor de kinderen.
In samengestelde gezinnen zijn biologische en juridische ouders verplicht alimentatie te betalen. Stiefouders zijn dit enkel verplicht wanneer zij getrouwd zijn met de biologische ouder van het kind.
De hoogte van de kinderalimentatie kan worden herzien als er significante wijzigingen optreden in de omstandigheden van de ouders of het kind. Voorbeelden hiervan zijn een verandering in inkomen, een nieuwe partner of een verandering in de zorgverdeling. Het is belangrijk om deze wijzigingen te melden en een herberekening van de kinderalimentatie aan te vragen.
De alimentatieplicht duurt in principe tot het kind 21 jaar is. In sommige gevallen kan de onderhoudsplicht ook na het 21e levensjaar voortduren, bijvoorbeeld als het kind gehandicapt is en niet zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien. Als het kind studeert, loopt de alimentatie door. Stopt het kind met studeren en gaat het werken, dan kan de alimentatie worden gestopt, maar het is raadzaam om dit eerst te overleggen met het kind of een specialist.
Als één van de ouders in het buitenland woont, kan het innen van kinderalimentatie lastiger zijn. Er bestaan internationale verdragen die ervoor zorgen dat alimentatie ook in het buitenland geïnd kan worden, maar dit proces kan langer duren en meer kosten met zich meebrengen. Het LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen) kan hierbij helpen.
Kinderalimentatie kan een complex onderwerp zijn, vooral bij een scheiding. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen om ervoor te zorgen dat de afspraken over kinderalimentatie eerlijk en juridisch correct zijn. Een advocaat of mediator kan helpen bij het berekenen van de hoogte van de alimentatie, het opstellen van een ouderschapsplan en het vastleggen van de afspraken in een echtscheidingsconvenant.
Kinderalimentatie is een belangrijke financiële regeling na een scheiding, ook bij co-ouderschap. De hoogte van de alimentatie is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de inkomens van beide ouders en de behoeften van het kind. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de kinderalimentatie en deze vast te leggen in een ouderschapsplan of convenant. Door professioneel advies in te winnen, kunnen ouders ervoor zorgen dat hun kinderen een stabiele en veilige financiële toekomst hebben.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet