Stevig Ouderschap: Hulpmiddel voor Veilig Ouderschap en Gezonde Ontwikkeling van Jeugdigen
juni 30, 2025
Een scheiding of uit elkaar gaan van ouders is een ingrijpende gebeurtenis voor kinderen. In veel gevallen kiezen ouders voor co-ouderschap, een regeling waarbij de zorg en opvoeding van de kinderen gedeeld worden. Echter, de wensen van kinderen kunnen veranderen naarmate ze ouder worden, en het kan voorkomen dat een kind aangeeft niet meer bij beide ouders te willen verblijven. Deze situatie roept vragen op over hoe ouders hiermee om moeten gaan, wat de rechten en plichten zijn, en hoe het beste belang van het kind gewaarborgd kan worden. Dit artikel biedt een overzicht van de overwegingen en aanbevelingen op basis van beschikbare informatie.
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij beide ouders, ook na een scheiding, actief betrokken blijven bij de opvoeding en verzorging van hun kinderen. In de meeste gevallen behouden beide ouders gezamenlijk het ouderlijk gezag, wat betekent dat ze samen beslissingen mogen nemen over belangrijke aspecten van het leven van hun kind. Er zijn verschillende vormen van co-ouderschap, waaronder een 50/50 verdeling, waarbij de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen, en een omgangsregeling, waarbij één ouder de hoofdverantwoordelijkheid draagt voor de dagelijkse zorg, terwijl de andere ouder regelmatig contact heeft met het kind.
Het ouderschapsplan is een cruciaal document in deze context. Dit plan, wettelijk verplicht voor ouders die scheiden met minderjarige kinderen, legt de afspraken vast over de zorg- en opvoedtaken, de verblijfsregeling en andere belangrijke zaken. Het is belangrijk dat dit plan in het belang van het kind wordt opgesteld en dat ouders bereid zijn om te communiceren en samen te werken.
Het is niet ongebruikelijk dat kinderen, na een periode van co-ouderschap, een voorkeur ontwikkelen voor één van de ouders. Dit kan verschillende redenen hebben. Na een scheiding kunnen kinderen zich in de steek gelaten voelen door de ouder die het huis verlaat, wat kan leiden tot boosheid en een afkeer van contact. Ook spanningen en ruzies tussen de ouders, zelfs als het kind er niet direct bij is, kunnen een negatieve invloed hebben op de relatie met één van de ouders. Veranderingen in de levensomstandigheden, zoals een nieuwe partner of een verhuizing, kunnen ook een rol spelen. Naarmate kinderen ouder worden, kunnen hun behoeften en wensen veranderen, waardoor een eerdere regeling niet langer passend is.
Het is essentieel dat ouders de gevoelens en wensen van hun kind serieus nemen. Het kind heeft het recht om zijn of haar mening te uiten, maar het is belangrijk om te onthouden dat het niet de verantwoordelijkheid is van het kind om de beslissing te nemen. Ouders moeten proberen te begrijpen wat de redenen zijn achter de voorkeur van het kind en hier openlijk over communiceren.
Ouders hebben volgens de wet het recht op omgang met hun kind. Dit recht kan echter beperkt worden als er sprake is van zwaarwegende redenen, zoals mishandeling of verwaarlozing. In de meeste gevallen is het echter van belang dat ouders meewerken aan de omgang met de andere ouder, zelfs als het kind aangeeft niet te willen gaan. Het dwingen van een kind om naar de andere ouder te gaan is vaak de juiste aanpak, tenzij er sprake is van ernstige problemen.
Het is belangrijk om te onthouden dat ouders ook de plicht hebben om het contact met de andere ouder positief te stimuleren, ook al is dit moeilijk. Negatieve uitlatingen over de andere ouder in het bijzijn van het kind kunnen schadelijk zijn voor de ontwikkeling van het kind.
Wanneer een kind aangeeft niet meer naar de andere ouder te willen, is het belangrijk om een aantal stappen te ondernemen:
Als besloten wordt om de omgangsregeling aan te passen, zijn er een aantal praktische zaken om rekening mee te houden:
Bij co-ouderschap zijn er ook financiële aspecten om rekening mee te houden. De kinderbijslag kan verdeeld worden over beide ouders, en er kunnen mogelijkheden zijn voor het Kind Gebonden Budget (KGB) en de Alleenstaande Ouderkop (AOK). Het is belangrijk om je hierover goed te laten informeren.
Wanneer een kind een voorkeur uit voor één van de ouders in een co-ouderschapsregeling, is het essentieel om de situatie zorgvuldig te benaderen. Het is belangrijk om de gevoelens van het kind serieus te nemen, te communiceren met de andere ouder en professionele hulp te zoeken indien nodig. Het uiteindelijke doel moet altijd zijn om het welzijn van het kind te waarborgen en een stabiele en liefdevolle omgeving te creëren. Het ouderschapsplan dient als leidraad, maar moet indien nodig aangepast worden aan de veranderende behoeften van het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet