Kindkosten Verdelen bij Co-Ouderschap: Een Overzicht voor Ouders
juni 30, 2025
Co-ouderschap, de vorm van gezamenlijke verzorging en opvoeding van kinderen na scheiding, is niet altijd een duurzame oplossing. Hoewel het in veel gevallen in het belang van het kind is, kan de praktijk leiden tot conflicten en situaties waarin het voortzetten van co-ouderschap niet langer wenselijk is. Deze artikel bespreekt de juridische aspecten van het beëindigen van co-ouderschap, gebaseerd op relevante jurisprudentie en richtlijnen.
Co-ouderschap is een in de praktijk ontwikkelde term die verwijst naar de gelijkwaardige vormgeving van gezamenlijk gezag na een scheiding. Het vereist een intensieve samenwerking tussen ouders, wat niet altijd haalbaar is. Uit gegevens blijkt dat ongeveer 25% van de co-ouderschappen uiteindelijk mislukt. De frustraties die hieruit voortvloeien kunnen leiden tot juridische strijd, terwijl het soms in het belang van de kinderen zou zijn als de rechter direct een regeling had vastgesteld. Het is belangrijk te benadrukken dat co-ouderschap geen juridische term is, maar een praktische invulling van gezamenlijk gezag.
Het beëindigen van co-ouderschap is niet eenvoudig. Gezamenlijk gezag is het uitgangspunt, en eenhoofdig gezag wordt niet lichtvaardig toegekend. Ouders hebben gezamenlijk de plicht om de verzorging en opvoeding van hun kinderen te waarborgen. Echter, er zijn situaties waarin het in het belang van het kind is om het co-ouderschap te beëindigen.
Een rechter kan een beslissing nemen die afwijkt van de wensen van de ouders, waarbij het belang van het kind altijd voorop staat. Een slechte communicatie tussen ouders is op zichzelf niet voldoende om co-ouderschap te beëindigen. Wel kan een rechter een beslissing nemen als de ouders niet in staat zijn om open en constructief met elkaar te overleggen.
Er zijn verschillende manieren waarop co-ouderschap beëindigd kan worden:
Bij de beoordeling of het beëindigen van co-ouderschap in het belang van het kind is, neemt de rechter een breed scala aan factoren in overweging. Deze omvatten:
Een verhuizing van een ouder met gezamenlijk gezag kan een complexe kwestie vormen. De rechter kan een ouder verbieden om op grote afstand van de andere ouder te gaan wonen, of gelasten om terug te verhuizen, indien dit de omgang tussen het kind en de andere ouder belemmert. Dit is gebaseerd op artikel 1:253a van het Burgerlijk Wetboek. Echter, in situaties waarin de vader geen gezag heeft, is deze bepaling niet van toepassing. De rechter zal dan beoordelen of de verhuizing het belang van het kind schaadt en of de omgang tussen het kind en de andere ouder in redelijkheid mogelijk blijft.
Een goed ouderschapsplan is essentieel voor een heldere en duidelijke regeling. Het plan moet in ieder geval de volgende punten bevatten:
Het ouderschapsplan moet door beide ouders worden ondertekend en kan vervolgens door de rechtbank worden gehomologeerd, waardoor de afspraken juridisch bindend zijn.
Verschillende gerechtelijke uitspraken illustreren de complexiteit van het beëindigen van co-ouderschap. Zo oordeelde het Gerechtshof 's Hertogenbosch dat de enkele omstandigheid dat de moeder geen contact meer wenst met de man onvoldoende is om aan te nemen dat bij voortduring van het gezamenlijk gezag een onaanvaardbaar risico bestaat dat het kind klem of verloren zal raken. In een andere zaak oordeelde de rechtbank dat het hoofdverblijf van de kinderen bij de vader moest worden bepaald, met name nu de moeder de vader weert uit het leven van de kinderen.
Een recente uitspraak van de Rechtbank Den Haag (ECLI:NL:RBDHA:2024:18864) laat zien dat een verzoek van de vader om gezamenlijk gezag te beëindigen, werd afgewezen ondanks de instemming van de moeder. Gezamenlijk gezag is het uitgangspunt en eenhoofdig gezag wordt niet snel toegekend.
In situaties waarin ouders er niet in slagen om zelf een regeling te treffen, wordt vaak de Raad voor de Kinderbescherming ingeschakeld om advies uit te brengen over wat in het belang van het kind is. Dit advies kan een belangrijke rol spelen in de uiteindelijke beslissing van de rechter. De rechter kan ook een bijzondere curator benoemen om een onafhankelijk onderzoek te laten uitvoeren.
Het beëindigen van co-ouderschap is een complexe juridische kwestie die zorgvuldige overweging vereist. Het belang van het kind staat altijd voorop, en de rechter zal alle relevante factoren in overweging nemen bij het nemen van een beslissing. Een goede communicatie en samenwerking tussen ouders is essentieel, maar indien dit niet mogelijk is, kan de rechter een beslissing nemen die afwijkt van de wensen van de ouders. Een goed ouderschapsplan en professionele hulp, zoals mediation, kunnen bijdragen aan een soepele en constructieve beëindiging van het co-ouderschap, waarbij het welzijn van het kind centraal staat.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet