Kindgebonden Budget en Co-Ouderschap: Rechten, Afspraken en Verdeling in 2015
juni 30, 2025
Een scheiding is een ingrijpende gebeurtenis die niet alleen emotionele gevolgen heeft voor alle betrokkenen, maar ook belangrijke juridische aspecten met zich meebrengt, met name met betrekking tot het ouderschap. Het is essentieel dat ouders zich bewust zijn van hun rechten en plichten en dat zij, in het belang van hun kinderen, goede afspraken maken. Dit artikel biedt een overzicht van de juridische kaders rondom ouderschap na een scheiding, met de nadruk op gezamenlijk ouderlijk gezag, co-ouderschap en de financiële aspecten die hierbij komen kijken.
Na een scheiding behouden beide ouders in principe het gezamenlijk ouderlijk gezag over hun kinderen, tenzij de rechter anders beslist. Gezamenlijk gezag impliceert dat beide ouders verantwoordelijk zijn voor de opvoeding en verzorging van de kinderen en samen beslissingen nemen over belangrijke zaken zoals onderwijs en gezondheid. Dit uitgangspunt is bedoeld om de betrokkenheid van beide ouders te waarborgen en het welzijn van het kind te bevorderen. Echter, in uitzonderlijke gevallen kan de rechter besluiten dat één ouder het eenhoofdig gezag krijgt, bijvoorbeeld als er sprake is van ernstige problemen die het gezamenlijk ouderschap in de weg staan.
Wanneer ouders besluiten te scheiden en minderjarige kinderen hebben, zijn ze wettelijk verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Dit plan omvat afspraken over de zorg- en opvoedingstaken, de omgangsregeling en de financiële afspraken. Het ouderschapsplan is een belangrijk instrument om de continuïteit en stabiliteit voor de kinderen te waarborgen. Het is essentieel dat het plan in het belang van het kind wordt opgesteld en, indien mogelijk, rekening houdt met de wensen van het kind.
Naast gezamenlijk en eenhoofdig gezag, zijn er verschillende vormen van ouderschap die ouders kunnen kiezen. Een veelvoorkomende vorm is co-ouderschap, waarbij de zorg en opvoeding van de kinderen gelijk verdeeld zijn over beide ouders. Dit betekent dat de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. Bij co-ouderschap is het belangrijk om goede afspraken te maken over praktische zaken, zoals de roosterafspraken, de woonafstand en de taakverdeling.
Bij co-ouderschap zijn de kosten voor de verzorging en opvoeding van de kinderen verdeeld over beide ouders. Omdat de kinderen bij beide ouders wonen, worden de kosten vaak hoger. Er zijn verschillende manieren om de kosten te verdelen, zoals naar draagkracht, naar het aantal dagen dat het kind bij elke ouder verblijft, of door het betalen van een vast bedrag per periode. Ouders kunnen ook besluiten om een aparte bankrekening te openen voor de kosten van de kinderen.
De kinderbijslag wordt doorgaans door de Sociale Verzekeringsbank (SVB) verdeeld over beide ouders. De Belastingdienst keert het kindgebonden budget uit, dat eveneens verdeeld kan worden over beide ouders, vooral bij co-ouderschap met twee of meer kinderen. Ook de heffingskorting kan relevant zijn.
Zowel de ouder met gezag als de ouder zonder gezag hebben recht op omgang met hun kind. De ouder met gezag heeft de plicht om de omgang met de andere ouder te faciliteren. Afspraken over de omgangsregeling worden vastgelegd in het ouderschapsplan. In uitzonderlijke gevallen kan de rechter de omgang verbieden, bijvoorbeeld als er sprake is van mishandeling of seksueel misbruik.
Indien ouders er niet in slagen om zelf afspraken te maken over de zorg en opvoeding van hun kinderen, kan de rechter worden ingeschakeld. De rechter zal dan een beslissing nemen in het belang van het kind. De rechter kan een zorg- of omgangsregeling vaststellen, of het gezag toewijzen aan één ouder. In zeer conflictueuze situaties kan de rechter ook andere maatregelen treffen, zoals ondertoezichtstelling of uithuisplaatsing.
Bij alle beslissingen die genomen worden met betrekking tot het ouderschap na een scheiding, staat het belang van het kind voorop. De rechter zal hierbij rekening houden met factoren zoals de stabiliteit van het kind, de relatie met beide ouders en eventueel gevaar voor het welzijn van het kind. Het is belangrijk dat ouders zich realiseren dat een scheiding een ingrijpende gebeurtenis is voor kinderen en dat zij extra aandacht en zorg nodig hebben.
De situatie is complexer wanneer één van de ouders minderjarig is. Een minderjarige moeder van 15 jaar of jonger kan geen ouderlijk gezag krijgen, waarnaar een voogd wordt aangesteld. Een minderjarige vader krijgt nooit gezag over zijn kind. Een moeder van 16 of 17 jaar kan een meerderjarigverklaring aanvragen bij de rechter om gezag te verkrijgen, maar dit vereist een zorgvuldige beoordeling door de rechter.
De omstandigheden kunnen veranderen na een scheiding. Indien er sprake is van een significante verandering van omstandigheden, kan een bestaande omgangsregeling of zorgregeling worden gewijzigd. Ouders kunnen samen proberen om de afspraken aan te passen, of zij kunnen de rechter verzoeken om een wijziging door te voeren.
Het is vaak raadzaam om professionele hulp in te schakelen bij het opstellen van een ouderschapsplan of het oplossen van conflicten. Een mediator kan ouders helpen om tot een overeenkomst te komen die in het belang is van de kinderen. Ook juridisch advies kan van belang zijn om de rechten en plichten te begrijpen.
Steeds meer kinderen groeien op in nieuwe gezinnen na de scheiding van hun ouders. Het is belangrijk dat jeugdprofessionals zich bewust zijn van de mogelijke impact van een nieuwe partner op de kinderen. Angst dat de nieuwe partner de plaats inneemt van de andere ouder kan voorkomen. Een goede relatie tussen kinderen en stiefouders kan bijdragen aan het welbevinden van de kinderen.
Jeugdprofessionals dienen zich bewust te zijn van het bestaan van het openbaar gezagsregister. Dit register biedt inzicht in wie welke informatie hoort te ontvangen en wie bevoegd is om beslissingen te nemen over het kind.
Juridisch ouderschap na een scheiding is een complex onderwerp met veel aandachtspunten. Het uitgangspunt is het gezamenlijk ouderlijk gezag, waarbij beide ouders verantwoordelijk blijven voor de opvoeding en verzorging van hun kinderen. Het opstellen van een ouderschapsplan is essentieel om afspraken te maken over de zorgregeling, de omgangsregeling en de financiële aspecten. Het belang van het kind staat hierbij altijd voorop. Het inschakelen van professionele hulp, zoals mediation of juridisch advies, kan van onschatbare waarde zijn om tot een goede regeling te komen die in het belang is van alle betrokkenen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet