Ouder worden: Steun en Herkenning op de Reis naar Ouderschap
juni 30, 2025
Co-ouderschap is een regeling die steeds vaker voorkomt na een scheiding, waarbij ouders gezamenlijk de zorg en opvoeding van hun kinderen blijven dragen. Naast de praktische aspecten van het delen van de zorg, zijn er ook belangrijke fiscale overwegingen waar gescheiden ouders rekening mee moeten houden. Dit artikel biedt een overzicht van de regels, voordelen en aandachtspunten met betrekking tot fiscaal co-ouderschap, gebaseerd op de huidige wetgeving en interpretaties door de Belastingdienst.
Fiscaal co-ouderschap is een regeling waarbij ouders, ondanks een scheiding, de fiscale voordelen van het hebben van kinderen kunnen delen. In principe kan een kind maar bij één ouder fiscaal ten laste zijn, wat betekent dat die ouder de meeste belastingvoordelen geniet. Echter, bij fiscaal co-ouderschap kunnen ouders overeenkomen om deze voordelen te verdelen. Dit is niet hetzelfde als een co-ouderschapsregeling in het echtscheidingsrecht, maar een afzonderlijke keuze die expliciet gemaakt moet worden.
Om in aanmerking te komen voor fiscaal co-ouderschap, moeten aan bepaalde voorwaarden worden voldaan. De meest recente regelgeving, van kracht sinds 2023, vereist dat het kind in een herhalend ritme minimaal 78 dagen over een periode van zes maanden bij elke ouder verblijft. Dit kan worden berekend door dagdelen (ochtend, middag, avond) bij elkaar op te tellen. Vroeger was het criterium 156 dagen per kalenderjaar, maar dit is aangepast. Een week-week regeling of een verdeling van drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere ouder kan voldoen aan deze voorwaarde. Ook de zorg tijdens vakanties telt mee bij de berekening.
Een gelijkmatige verdeling van de huisvesting is ook een vereiste. Dit hoeft niet per se een 50/50 verdeling te zijn; een verdeling van bijvoorbeeld drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere ouder is toegestaan. De overeenkomst over de verdeling van de huisvesting moet expliciet vermeld staan in een rechterlijke beslissing, een geregistreerde overeenkomst of een door de rechtbank gehomologeerde overeenkomst.
Bij co-ouderschap zijn er verschillende belastingvoordelen waar ouders van kunnen profiteren. Deze omvatten:
De IACK is een heffingskorting voor werkende ouders met jonge kinderen. De hoogte van de korting is afhankelijk van het inkomen van de ouder. Tot 2024 was het zo dat slechts één ouder in aanmerking kwam voor de IACK. Echter, door een recente wetswijziging en uitspraken van de Hoge Raad, kunnen beide ouders nu in aanmerking komen als zij aan de voorwaarden van co-ouderschap voldoen. Dit kan een aanzienlijk financieel voordeel opleveren.
Om in aanmerking te komen voor de IACK, moet de ouder voldoen aan de inkomenseisen en moet er sprake zijn van co-ouderschap, zoals gedefinieerd door de Belastingdienst.
De Belastingdienst controleert of aan de voorwaarden voor co-ouderschap wordt voldaan. Dit doen ze door de loongegevens van de ouders te vergelijken met de informatie die zij hebben aangeleverd. De dienst beoordeelt of het kind in een herhalend ritme minimaal 78 dagen over een periode van zes maanden bij elke ouder verblijft. Het is belangrijk om een nauwkeurige administratie bij te houden van de verblijfsdagen van het kind bij beide ouders, om eventuele vragen van de Belastingdienst te kunnen beantwoorden.
Het is essentieel om alle afspraken over de verdeling van de zorg en de financiële regeling voor kinderen schriftelijk vast te leggen, bijvoorbeeld in een ouderschapsplan of echtscheidingsconvenant. Dit is niet alleen belangrijk voor de juridische zekerheid, maar ook voor de toepassing van de fiscale regelingen. De overeenkomst moet expliciet vermelden of er sprake is van fiscaal co-ouderschap en hoe de huisvesting van het kind is verdeeld.
De fiscale regels rondom co-ouderschap kunnen complex zijn en de interpretatie ervan kan verschillen. Het is belangrijk om de meest recente informatie van de Belastingdienst te raadplegen en eventuele onduidelijkheden te verhelderen. In nieuwe samengestelde gezinnen kan de fiscale situatie extra complex worden. Het is belangrijk om te realiseren dat kinderen niet als fiscale troeven mogen worden beschouwd.
Bij co-ouderschap wordt het maximale percentage van 35% van de behoefte gehanteerd voor de kinderalimentatie. Het bedrag dat resteert na aftrek van de zorgkorting, is de kinderalimentatie die betaald moet worden.
Fiscaal co-ouderschap kan een aantrekkelijke optie zijn voor gescheiden ouders, omdat het de mogelijkheid biedt om de fiscale voordelen van het hebben van kinderen te delen. Het is echter belangrijk om de regels en voorwaarden zorgvuldig te bestuderen en eventueel professioneel advies in te winnen. Door de afspraken schriftelijk vast te leggen en een nauwkeurige administratie bij te houden, kunnen ouders ervoor zorgen dat zij optimaal profiteren van de beschikbare fiscale voordelen en onnodige problemen met de Belastingdienst voorkomen. De recente wetswijzigingen en uitspraken van de Hoge Raad hebben de regels rondom de IACK vereenvoudigd en de mogelijkheden voor co-ouders vergroot.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet