Bridge: Van Familiedynamiek tot Internationale Successen

Bridge is een denksport die in Nederland een lange en succesvolle geschiedenis kent. Van de vroege populariteit in de salons tot de huidige internationale toernooien, de sport heeft zich voortdurend ontwikkeld. Deze ontwikkeling omvat niet alleen de spelregels en strategieën, maar ook de dynamiek binnen teams, inclusief de unieke band tussen ouders en kinderen die samen op topniveau presteren. Dit artikel belicht de geschiedenis van bridge in Nederland, de internationale successen, en de rol van familieverbindingen binnen de sport.

De Ontstaan en Vroege Jaren van Bridge in Nederland

Bridge ontstond uit het spel Whist, dat al in de 18e eeuw aan het Franse hof werd gespeeld. De moderne vorm van bridge, Contract Bridge, werd voor het eerst gespeeld in 1925 aan boord van het stoomschip Finland. In Nederland werd bridge populair rond 1930, mede dankzij de broers Frits en Ernst Goudsmit. In 1930 werd de Nederlandsche Bridge Bond (NBB) opgericht door luitenant-kolonel A.J.E. Lucardie. Oorspronkelijk was bridge een elitaire bezigheid, gespeeld door heren in smoking in deftige salons. Het ledental van de bond bleef lange tijd beperkt tot tussen de 10.000 en 15.000 spelers.

In de beginjaren boekte Nederland al successen op Europees niveau, met zilveren medailles op de Europese kampioenschappen in de jaren dertig. De Amerikaanse bridgepromotor Ely Culbertson vermeed het spelen tegen Nederland, mogelijk uit angst voor een nederlaag. In 1937 werd voor het eerst om het wereldkampioenschap gespeeld, dat werd gewonnen door Oostenrijk. Nederland eindigde als vierde, ondanks dat een speler ziek was geworden.

Internationale Doorbraken en Wereldtitels

Na de Tweede Wereldoorlog namen de Goudsmits hun dominante positie weer in. Naast hen kwamen andere prominente namen op, zoals Herman Filarski, Arie van Heusden, Jaap Kokkes, Cees en Bob Kaiser, Hans Kreijns en Bob Slavenburg. In 1966 behaalde Nederland haar eerste wereldtitel, toen Hans Kreijns en Bob Slavenburg wereldkampioen bij de paren werden.

Een belangrijke doorbraak volgde in 1993, toen Enri Leufkens en Berry Westra, Wubbo de Boer en Bauke Muller de wereldtitel voor landenteams (Bermuda Bowl) wonnen in Chili. Later, in 1980, behaalde Nederland brons bij de Olympiade in Valkenburg en opnieuw in 1992. Tijdens de Olympiade in 2004 te Istanbul won een jong Nederlands team zilver.

In 2005 behaalde het Nederlandse team goud bij de Europese kampioenschappen in Tenerife, met Huub Bertens-Ton Bakkeren, Simon de Wijs-Bauke Muller en Jan Jansma-Louk Verhees. In 2007 werden bronzen medailles behaald bij de Bermuda Bowl in Sjanghai en bij het open EK voor landenteams. Sjoert Brink, Bas Drijver, Bauke Muller en Simon de Wijs waren hierbij betrokken.

2009 was een succesvol jaar voor Sjoert Brink en Bas Drijver, die goud wonnen bij het Open EK in Sanremo bij het viertallen en brons bij de paren. In 2011 werd het Nederlands team wereldkampioen met onder andere Simon de Wijs en Bauke Muller. Meer recentelijk, in 2022, behaalde Nederland de eerste Europese viertallentitel ooit, met een team bestaande uit moeder Carla Arnolds en dochter Sandra Kolen.

Familieverbindingen in de Bridge Wereld

De unieke prestatie van Carla Arnolds en Sandra Kolen, die samen een bridgepaar vormen in het Nederlands viertallenteam, illustreert de rol van familieverbindingen in de sport. Sandra Kolen kreeg bridge met de paplepel ingegoten, aangezien zowel haar moeder als haar vader, Jan Kolen, op topniveau bridge speelden. Jan Kolen was in het verleden Nederlands kampioen in de meesterklasse.

Dit voorbeeld is zeldzaam, maar toont aan dat een gedeelde passie voor bridge families dichter bij elkaar kan brengen en tot succes kan leiden. De samenwerking tussen moeder en dochter verliep natuurlijk, zoals Carla Arnolds aangeeft. Een goed partnership is cruciaal voor succes in bridge, en een langdurige samenwerking, zoals die tussen Simon de Wijs en Bauke Muller (die al twintig jaar samen spelen), kan een aanzienlijke toegevoegde waarde bieden.

De Professionalisering van Bridge en de Rol van Training

De successen van Nederland zijn niet toevallig. De nationale selectie werkt hard aan de verbetering van de spelers. Normaal gesproken komen de zes paren van TeamNL wekelijks samen in Utrecht voor intensieve trainingen. Deze trainingen betalen zich uit in competitie.

De professionalisering van bridge is toegenomen. In het verleden werd bridge vaak geassocieerd met roken en drinken aan tafel, maar die tijd ligt ver achter ons. De focus ligt nu op serieuze training en strategische planning. De competitie is hevig, en spelers besteden veel tijd aan het analyseren van spelsituaties en het perfectioneren van hun techniek.

Uitdagingen en Toekomstperspectieven

Hoewel Nederland een sterke positie inneemt in de internationale bridge wereld, zijn er ook uitdagingen. De concurrentie van andere landen, zoals de Verenigde Staten en Italië, is groot. Het is belangrijk om te blijven investeren in de jeugdopleiding en om talentvolle spelers te ondersteunen.

De toekomst van bridge in Nederland ziet er veelbelovend uit. Er is een nieuwe generatie spelers die klaarstaat om de fakkel over te nemen. De combinatie van ervaring en jeugdige energie kan leiden tot verdere successen in de komende jaren. De kwalificatie voor het WK blijft een belangrijke doelstelling, en een medaille op een internationaal toernooi zou een buitengewoon goede prestatie zijn.

De Rol van de Nederlandse Bridge Bond

De Nederlandse Bridge Bond (NBB), opgericht in 1930, speelt een cruciale rol in de ontwikkeling en promotie van bridge in Nederland. De bond organiseert toernooien, verzorgt trainingen en vertegenwoordigt Nederland in internationale competities. De NBB is gevestigd in het Nationaal Denksport Centrum Den Hommel in Utrecht.

De bond heeft een lange geschiedenis en heeft bijgedragen aan de popularisering van bridge in Nederland. In de beginjaren was bridge een elitaire bezigheid, maar de NBB heeft zich ingezet om de sport toegankelijker te maken voor een breder publiek.

Conclusie

Bridge in Nederland heeft een rijke geschiedenis en een veelbelovende toekomst. Van de vroege jaren tot de huidige internationale successen, de sport heeft zich voortdurend ontwikkeld. De combinatie van talent, hard werken en een sterke organisatie heeft geleid tot vele prijzen en erkenningen. De rol van familieverbindingen, zoals die tussen Carla Arnolds en Sandra Kolen, illustreert de passie en toewijding die kenmerkend zijn voor de bridge gemeenschap. De Nederlandse Bridge Bond blijft een belangrijke speler in de ontwikkeling en promotie van de sport, en de toekomst ziet er rooskleurig uit voor de Nederlandse bridge spelers.

Bronnen

1. Bridge.nl - Kampioenschappen Topbridge
2. Bridge.nl - Kennisbank - Historie
3. Bridgen in Oudewater - Geschiedenis Bridge
4. Encyclo.nl - Eerste
5. TeamNL - Bridgepartners Simon de Wijs en Bauke Muller
6. Retro NRC - Bridge Olympiade
7. Eerste Kamer
8. PTD Bridge Ezine 3-2024
9. Mare Online - Sibrand Stopte met Studeren
10. Wiktionary - Eerste
11. Sport en Strategie - Bridge
12. Stichting Herman Filarski
13. Wikipedia - Nederlandse Bridge Bond
14. HC Nieuws - Ricco van Prooijen Wereldkampioen