Ouderschap: Een Veelzijdige Relatie met Impact op Ontwikkeling
juni 29, 2025
Co-ouderschap, de gelijkwaardige verdeling van zorg en verantwoordelijkheid voor kinderen na een scheiding, is een steeds vaker gekozen optie voor ouders. Het concept zelf is niet in wetgeving vastgelegd, maar vereist wel eerlijke en in het belang van het kind gemaakte afspraken, die vaak worden vastgelegd in een ouderschapsplan. De praktische invulling van co-ouderschap kan echter complex worden, met name wanneer één of beide ouders werken in onregelmatige diensten, zoals ploegendiensten. Dit artikel biedt een overzicht van de mogelijkheden en aandachtspunten bij co-ouderschap in combinatie met onregelmatige werktijden.
Co-ouderschap kenmerkt zich door een gelijke verdeling van de kosten, zorg en opvoedingstaken. Dit betekent dat beide ouders evenveel betrokken zijn bij het leven van hun kinderen, zowel praktisch als financieel. De Belastingdienst hanteert specifieke criteria voor co-ouderschap, voornamelijk gericht op de verdeling van de tijd die kinderen bij beide ouders doorbrengen. Volgens de Belastingdienst zijn ouders co-ouders als een kind minimaal drie volle dagen per week bij beide ouders verblijft, of om de week bij de ene en de andere ouder. Sinds 2023 geldt een aangepaste regel: minimaal 78 dagen over een periode van zes maanden bij elke ouder, waarbij dagdelen kunnen worden opgeteld. Deze regeling is van belang voor het verkrijgen van bepaalde belastingvoordelen, zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting.
Het is belangrijk te benadrukken dat co-ouderschap meer is dan alleen een tijdsverdeling. Het omvat ook het samen nemen van belangrijke beslissingen over de opvoeding, het toepassen van vergelijkbare huisregels en het informeren van elkaar over de ontwikkelingen van de kinderen.
Wanneer een ouder in ploegendienst werkt, kan het opstellen van een co-ouderschapsregeling aanzienlijk complexer worden. Traditionele schema's, zoals elk weekend bij één ouder, zijn mogelijk niet haalbaar. Een voorbeeld hiervan is een ouder die drie weekenden achter elkaar werkt, ’s avonds en ’s nachts. In dergelijke gevallen is het essentieel om een regeling te vinden die rekening houdt met het werkschema en tegelijkertijd het welzijn van het kind waarborgt.
Flexibiliteit is cruciaal. Het is belangrijk om geleidelijk aan flexibiliteit in ploegendiensten te introduceren, in plaats van te wachten tot het absoluut noodzakelijk is. Het vasthouden aan strikte roosters kan leiden tot onbalans en het verlies van waardevolle medewerkers.
Er zijn verschillende manieren om co-ouderschap te realiseren in combinatie met onregelmatige dienstroosters. Een mogelijke aanpak is om de zorgregeling aan te passen aan het werkschema van de ouder in ploegendienst. Dit vereist een open communicatie en bereidheid tot compromissen van beide ouders.
Een voorbeeld van een regeling is dat de kinderen naar de ouder gaan wanneer deze vrij is, en bij de andere ouder verblijven wanneer deze werkt. Dit kan echter leiden tot een situatie waarin de ene ouder constant de zorg draagt tijdens de werkuren van de andere ouder, wat tot ontevredenheid kan leiden.
Een andere optie is om een schema te creëren waarbij de dagen dat de kinderen bij elke ouder verblijven, rouleren. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat de kinderen de ene week drie dagen bij de ene ouder en vier dagen bij de andere ouder zijn, en de volgende week omgekeerd.
Voor kinderen in de leeftijd van 4 tot 10 jaar kunnen twee wisselmomenten per week voldoende zijn. Het is belangrijk dat de ouders betrokken blijven bij de opvoeding en dat de manier van opvoeden op elkaar aansluit.
Het is ook belangrijk om rekening te houden met de behoeften van het kind. Kinderen met autisme kunnen bijvoorbeeld behoefte hebben aan een vast schema.
Bij het opstellen van een co-ouderschapsregeling met een ouder in ploegendienst, zijn er een aantal belangrijke overwegingen:
Een advocaat kan een belangrijke rol spelen bij het opstellen van een co-ouderschapsregeling. De advocaat kan helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan, waarin de afspraken over de zorgverdeling, alimentatie en opvoeding van het kind worden vastgelegd. Als er geschillen zijn over de invulling van het co-ouderschap, kan de advocaat één van de ouders vertegenwoordigen in een rechtszaak.
Het is belangrijk om te onthouden dat de zorgregeling gebaseerd moet zijn op het belang van de kinderen en rekening moet houden met de belangen van beide ouders. Een werknemer in ploegendienst heeft recht op een goede omgangsregeling, die is aangepast aan zijn of haar werkschema.
Co-ouderschap kan verschillende fiscale voordelen opleveren, zoals de kinderbijslag, het kind gebonden budget, de alleenstaande ouderkop, de inkomensafhankelijke combinatiekorting, de kinderopvangtoeslag en de huurtoeslag. Het is belangrijk om te weten welke regelingen van toepassing zijn en hoe je hier optimaal gebruik van kunt maken.
Er zijn twee hoofdtypen co-ouderschap: coöperatief en parallel. Coöperatief co-ouderschap wordt beschouwd als de meest ideale vorm, omdat het gekenmerkt wordt door regelmatige communicatie, gezamenlijke besluitvorming en samenwerking. Parallel co-ouderschap daarentegen, is gekenmerkt door weinig communicatie en emotionele betrokkenheid. Hoewel parallel co-ouderschap een optie kan zijn, is coöperatief co-ouderschap over het algemeen gunstiger voor het welzijn van de kinderen.
Co-ouderschap in combinatie met onregelmatige dienstroosters vereist een zorgvuldige planning, open communicatie en een bereidheid tot compromissen. Hoewel het uitdagend kan zijn, is het zeker mogelijk om een regeling te vinden die zowel het welzijn van de kinderen als de belangen van beide ouders waarborgt. Het is belangrijk om de juridische aspecten te overwegen en indien nodig de hulp van een advocaat in te schakelen. Door flexibel te zijn en de behoeften van het kind centraal te stellen, kan co-ouderschap een succesvolle manier zijn om de zorg en verantwoordelijkheid voor kinderen te delen na een scheiding.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet