Wanneer een Kind het Co-ouderschap Niet Meer Wilt: Oorzaken en Oplossingen

Het co-ouderschap, waarbij de zorgtaken gelijkelijk verdeeld zijn over beide ouders na een scheiding, is een veelvoorkomende regeling. Echter, situaties kunnen veranderen en een kind kan aangeven geen behoefte meer te hebben aan deze vorm van ouderschap. Dit kan een complexe en emotioneel beladen situatie opleveren voor alle betrokkenen. Dit artikel bespreekt de mogelijke oorzaken van deze wens, de rechten en plichten van ouders, en hoe er op een constructieve manier met deze situatie om te gaan.

Wat is Co-ouderschap?

Co-ouderschap houdt in dat beide ouders verantwoordelijk blijven voor de opvoeding van hun kinderen, ook na een scheiding. Dit omvat het nemen van belangrijke beslissingen over het welzijn van het kind en het delen van de zorgtaken. Het is belangrijk te benadrukken dat de term ‘co-ouderschap’ zelf geen juridische term is, en niet in de wet voorkomt. Wel is er sprake van een gelijkmatige verdeling van huisvesting en verblijf, ook wel verblijfsco-ouderschap genoemd. Het is essentieel dat co-ouderschap niet simpelweg wordt gezien als een afwisseling van verblijfplaatsen zonder intensieve communicatie en samenwerking tussen de ouders. Echte co-ouderschap vereist een respectvolle, positieve inzet van beide ouders.

Mogelijke Redenen voor Verandering van Wens

Er zijn diverse redenen waarom een kind kan aangeven het co-ouderschap niet langer te wensen. Deze redenen kunnen variëren afhankelijk van de leeftijd van het kind en de specifieke omstandigheden. Enkele veelvoorkomende oorzaken zijn:

• Verandering in leefomgeving: Een verhuizing van een van de ouders, waardoor de reistijd toeneemt, kan een negatieve invloed hebben. Ook een verandering in de omgeving, zoals een nieuwe school of sportclub, kan een rol spelen.
• Nieuwe partner: De komst van een nieuwe partner bij een van de ouders kan leiden tot spanningen en onzekerheid bij het kind, vooral als het kind zich niet prettig voelt bij deze partner.
• Spanningen tussen ouders: Als er voortdurend spanningen en conflicten zijn tussen de ouders, kan dit een negatieve invloed hebben op het welzijn van het kind.
• Verschillende regels en structuur: Verschillende regels en structuren bij beide ouders kunnen verwarrend zijn en leiden tot onrust bij het kind.
• Loyaliteitsconflict: Het kind kan zich in een loyaliteitsconflict bevinden, waarbij het het gevoel heeft een kant te moeten kiezen. Dit kan gebeuren als een ouder negatief spreekt over de andere ouder.
• Emotionele redenen: Soms is er geen duidelijke reden, maar ervaart het kind emoties na de scheiding die het niet kan verwoorden.
• Beperking van vrijetijdsbesteding: Het kind kan zich beperkt voelen in zijn of haar vrijetijdsbesteding of activiteiten.
• Gebrek aan aandacht: Een gevoel van onvoldoende aandacht bij een van de ouders kan ook een reden zijn.

De Mening van het Kind

De mening van het kind is van groot belang, afhankelijk van de leeftijd. Het is essentieel om de gevoelens en wensen van het kind serieus te nemen en te luisteren naar de redenen achter de wens om het co-ouderschap te beëindigen. Dit betekent niet dat het kind de uiteindelijke beslissing neemt, maar wel dat zijn of haar stem gehoord wordt. Het is belangrijk te beseffen dat een verandering in de behoeften van een kind normaal is tijdens de ontwikkeling.

Wat Mogen Ouders Doen?

Wanneer een kind aangeeft het co-ouderschap niet meer te wensen, is een respectvolle en open aanpak noodzakelijk. Ouders moeten samen in gesprek gaan om de oorzaak van de wens te achterhalen. Het is belangrijk om te onthouden dat het kind gehoord moet worden en dat de ouders samen moeten zoeken naar een oplossing die in het belang van het kind is.

Ouders kunnen proberen om de situatie te verbeteren door:

• Open communicatie: Open en eerlijk met elkaar en met het kind praten.
• Flexibiliteit: Flexibel zijn en bereid zijn om de verblijfsregeling aan te passen.
• Bemiddeling: Indien nodig, een mediator inschakelen om te helpen bij het vinden van een oplossing.
• Professionele hulp: Professionele hulp zoeken, bijvoorbeeld bij een psycholoog of therapeut, om het kind te ondersteunen.

Het is belangrijk om te onthouden dat het wijzigen van de omgangsregeling niet altijd in het belang van het kind is. Kinderen hebben behoefte aan structuur en duidelijkheid, en frequente veranderingen kunnen verwarrend zijn.

Juridische Aspecten

Hoewel co-ouderschap geen wettelijke term is, is het wel mogelijk om een verblijfsregeling te treffen waarbij het kind ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengt. Als ouders er niet uitkomen, kan de rechter een beslissing nemen. De rechter zal daarbij altijd het belang van het kind voorop stellen.

Het is belangrijk te weten dat een ouder het co-ouderschap niet zomaar kan weigeren. Er moeten goede redenen zijn om dit te doen, zoals ziekte of een te grote reistijd. Als een ouder het co-ouderschap weigert, heeft de andere ouder nog steeds recht op omgang met het kind.

Ouderverstoting

In sommige gevallen kan er sprake zijn van ouderverstoting, waarbij een ouder het kind negatief beïnvloedt in zijn of haar relatie met de andere ouder. Dit is schadelijk voor het kind en kan leiden tot psychische problemen. Het is belangrijk om alert te zijn op signalen van ouderverstoting en om hier tijdig actie op te ondernemen.

Het Belang van Samenwerking

Uiteindelijk is de sleutel tot een succesvolle oplossing samenwerking tussen de ouders. Het is belangrijk om te onthouden dat het doel is om het welzijn van het kind te waarborgen. Door open te communiceren, flexibel te zijn en professionele hulp te zoeken indien nodig, kunnen ouders samen een oplossing vinden die voor alle betrokkenen werkt.

Conclusie

Wanneer een kind aangeeft het co-ouderschap niet meer te wensen, is het belangrijk om de oorzaak te achterhalen en samen met het kind en de andere ouder te zoeken naar een oplossing. De mening van het kind is van groot belang, maar de ouders hebben ook de verantwoordelijkheid om het welzijn van het kind voorop te stellen. Open communicatie, flexibiliteit en professionele hulp kunnen bijdragen aan een constructieve oplossing. Het is essentieel om te onthouden dat het doel is om een stabiele en liefdevolle omgeving te creëren waarin het kind zich veilig en gelukkig voelt.

Bronnen

1. Sarah Koller
2. Peggy Kruin
3. Ouders.nl Forum
4. Scheidingsprofs
5. Mies Magazine
6. Neo Bemiddeling
7. Uitelkaar.nl
8. Family Matters
9. N-Advocaten
10. Neo Bemiddeling
11. Judex