Co-ouderschap: Regelingen en Overwegingen voor het Welzijn van Uw Kind
juni 29, 2025
Het uit elkaar gaan van ouders brengt vaak complexe vragen met zich mee, vooral als het gaat om de zorg en opvoeding van kinderen. Een veelbesproken onderwerp is co-ouderschap, waarbij beide ouders gelijkwaardig betrokken blijven bij het leven van hun kinderen. Dit artikel biedt een overzicht van de rechten en plichten rondom co-ouderschap, de overwegingen bij het weigeren ervan, en de mogelijkheden om een bestaande regeling aan te passen, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap is geen wettelijk vastgelegd concept, maar eerder een term die gebruikt wordt om een gelijkwaardige verdeling van de zorg- en opvoedtaken tussen ouders na scheiding aan te duiden. Het impliceert niet automatisch een 50/50 verdeling van de tijd die kinderen bij beide ouders doorbrengen, maar wel een gelijke verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling en het welzijn van de kinderen. Sinds 1 januari 2023 hebben ongehuwde ouders automatisch gezamenlijk ouderlijk gezag wanneer het kind door beide ouders erkend is, wat de basis legt voor een gelijkwaardige betrokkenheid.
Zowel de biologische als de juridische vader hebben recht op omgang met het kind. Zelfs als een vader het kind niet erkend heeft, behoudt hij het recht op contact. Na een scheiding behouden ouders in principe het gezamenlijk gezag, tenzij een rechter anders beslist in het belang van het kind. Dit gezamenlijk gezag brengt de plicht mee om samen beslissingen te nemen over belangrijke zaken die het kind betreffen, zoals onderwijs en gezondheid.
Hoewel co-ouderschap vaak in het belang van het kind wordt geacht, is het niet verplicht. Beide ouders hebben het recht om co-ouderschap te weigeren, mits er goede redenen voor zijn. Enkele veelvoorkomende situaties waarin ouders overwegen co-ouderschap te weigeren zijn:
Het is belangrijk te benadrukken dat het weigeren van co-ouderschap niet lichtvaardig moet gebeuren. De belangen van de kinderen moeten altijd voorop staan.
Bij een scheiding is het opstellen van een ouderschapsplan verplicht. Dit plan bevat afspraken over de omgang, opvoeding, ontwikkeling en verzorging van de kinderen. In het ouderschapsplan kunnen ouders overeenkomen om co-ouderschap toe te passen, of om een andere regeling te treffen. Het is raadzaam om bij het opstellen van het ouderschapsplan hulp in te schakelen van een advocaat, mediator of andere professional.
Soms blijkt een bestaande co-ouderschapsregeling niet meer te werken. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een verhuizing, veranderende werksituaties, of conflicten tussen de ouders. In dergelijke gevallen is het mogelijk om de regeling aan te passen.
Het eenzijdig beëindigen van een co-ouderschapsregeling is niet mogelijk, omdat beide ouders gezamenlijk het gezag over de kinderen hebben.
Er zijn situaties waarin co-ouderschap niet in het belang van het kind is. Dit kan het geval zijn bij:
In dergelijke gevallen kan het gerechtvaardigd zijn om het contact met één van de ouders te beperken of zelfs te ontzeggen.
Bij het bepalen van de beste omgangsregeling voor kinderen na een scheiding zijn verschillende factoren van belang:
Co-ouderschap kan een goede manier zijn om kinderen na een scheiding te laten opgroeien met beide ouders. Het is echter niet voor elke situatie geschikt. Het is belangrijk om de rechten en plichten van ouders te kennen, de overwegingen bij het weigeren van co-ouderschap te begrijpen, en de mogelijkheden om een bestaande regeling aan te passen te overwegen. De belangen van het kind moeten altijd voorop staan. Het opstellen van een goed ouderschapsplan, eventueel met behulp van een professional, is essentieel om een regeling te treffen die voor alle betrokkenen werkt.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet