Co-ouderschap in België: Een Overzicht van Juridische Aspecten en Welzijn van het Kind
juni 29, 2025
Een scheiding is een ingrijpende gebeurtenis voor het hele gezin, en de impact op kinderen kan aanzienlijk zijn. Een belangrijk aspect van het omgaan met een scheiding is het bepalen van de beste manier om het ouderschap te organiseren. Co-ouderschap, waarbij beide ouders een gelijkwaardige rol blijven spelen in het leven van hun kind, is een optie die steeds vaker wordt overwogen. Dit artikel bespreekt de overwegingen rondom co-ouderschap, specifiek voor kinderen van 4 jaar, gebaseerd op beschikbare informatie en inzichten.
De eerste levensjaren zijn cruciaal voor de ontwikkeling van een gezonde hechting. In de beginfase is de moeder doorgaans de primaire verzorger, en de constante aanwezigheid en responsiviteit van de moeder creëren een gevoel van veiligheid en vertrouwen bij het kind. Deze gezonde hechting is essentieel voor de emotionele en sociale ontwikkeling. De opbouw van hechting met de secundaire verzorger, vaak de vader, vindt plaats in de eerste drie jaar door middel van regelmatig contact en betrokkenheid. De kwaliteit van de relatie tussen verzorger en kind is belangrijker dan de kwantiteit van de tijd die wordt besteed.
Voor baby’s en peuters is het van belang dat er stabiliteit is in de verzorging. Een plotselinge verandering in de dagelijkse routine of de beschikbaarheid van de primaire verzorger kan leiden tot onzekerheid en angst.
Co-ouderschap houdt in dat de kinderen ongeveer evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. Er zijn verschillende manieren om dit te organiseren. Een veelvoorkomende regeling is dat het kind de ene week bij de ene ouder en de andere week bij de andere ouder verblijft. Andere varianten zijn de 2-2-3 regeling, de 3-3-4-4 regeling en de 5-2 regeling. De keuze voor een specifieke regeling hangt af van de specifieke omstandigheden van het gezin, zoals de werkroosters van de ouders, de woonplaatsen en de behoeften van het kind.
Het is belangrijk om te benadrukken dat co-ouderschap niet voor iedereen weggelegd is. Goede communicatie tussen de ouders en de bereidheid om zorg- en opvoedingstaken gelijk te verdelen zijn essentieel.
Voor kinderen van 4 jaar is de overgang naar een co-ouderschapsregeling een bijzondere overweging. Op deze leeftijd beginnen kinderen de impact van de scheiding op hun eigen leefwereld te begrijpen. Ze kunnen schuldgevoelens ervaren, vragen hebben over de toekomst en angst voelen om een ouder te verliezen. Het is belangrijk om te onthouden dat een kind van 4 jaar nog sterk afhankelijk is van structuur en routine.
Een gelijkwaardige verdeling van de zorg en opvoeding is in principe het uitgangspunt, maar het is cruciaal dat beide ouders de regeling actief ondersteunen. Een ‘uit school – naar school’ regeling, waarbij het kind na school direct naar de andere ouder gaat, kan een optie zijn, mits beide ouders op een redelijke afstand van de school wonen. Dit minimaliseert het contact tussen de ouders, wat in sommige situaties wenselijk kan zijn.
De manier waarop een kind reageert op een scheiding, hangt samen met de leeftijd. Kinderen van 4 jaar lijken zich meer bezig te houden met de impact van de scheiding op hun eigen leefwereld, terwijl oudere kinderen zich meer zorgen maken over het aanpassen aan de ouders en hen tevreden stellen. Het is belangrijk om de leerkracht of mentor van het kind op de hoogte te stellen van de scheiding, zodat deze rekening kan houden met eventuele veranderingen in het gedrag of de schoolprestaties van het kind.
Bij co-ouderschap zijn er verschillende praktische zaken waar rekening mee moet worden gehouden. Zoals de inschrijving van het kind bij de gemeente. Hoewel de kinderen evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen, moeten ze op één adres ingeschreven staan. Dit heeft financiële gevolgen, en het kan voordelig zijn om te onderzoeken bij welke ouder het kind het beste ingeschreven kan staan.
Ook de kinderbijslag en eventuele toeslagen moeten opnieuw bekeken worden. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders in aanmerking komen voor de combinatiekorting, mits het kind ten minste drie hele dagen per week bij beide ouders verblijft. De kinderopvangtoeslag kan worden aangevraagd voor de uren die zelf betaald worden, ongeacht op welk adres het kind ingeschreven staat.
Het opstellen van een ouderschapsplan is wettelijk verplicht voor ouders die willen scheiden en kinderen hebben jonger dan 18 jaar. In dit plan worden de afspraken over de zorg- en opvoeding van de kinderen vastgelegd. Het is belangrijk om in het ouderschapsplan rekening te houden met de leeftijd en behoeften van het kind. Voor jonge kinderen kan het zinvol zijn om een plan te maken met fasen, waarbij de zorg geleidelijk aan gelijkwaardiger wordt verdeeld naarmate het kind ouder wordt.
Er zijn verschillende programma's en organisaties die ondersteuning bieden aan kinderen en ouders bij scheiding. Zo biedt KIES een speciaal programma voor kinderen van 4-6 jaar, waarbij kinderen door middel van spel, handpoppen en creatieve werkvormen leren omgaan met de scheiding. Voor ouders zijn er gesprekken en ouderbijeenkomsten.
Naast co-ouderschap is er ook sprake van parallel ouderschap. Bij coöperatief ouderschap communiceren ouders regelmatig met elkaar, nemen ze samen beslissingen en werken ze samen om problemen op te lossen. Bij parallel ouderschap is er weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders, en worden afspraken gemaakt om conflicten te vermijden. Beide vormen van ouderschap kunnen functioneren, afhankelijk van de relatie tussen de ouders.
Ongeacht de gekozen vorm van ouderschap, zijn er een aantal belangrijke principes die ouders in acht moeten nemen:
Co-ouderschap kan een goede optie zijn voor ouders die willen scheiden en hun kinderen een gelijkwaardige relatie met beide ouders willen bieden. Voor kinderen van 4 jaar is het echter belangrijk om rekening te houden met hun ontwikkelingsbehoeften en de impact van de scheiding op hun eigen leefwereld. Een zorgvuldig opgesteld ouderschapsplan, goede communicatie tussen de ouders en de bereidheid om samen te werken zijn essentieel voor een succesvolle co-ouderschapsregeling. Het is van belang om te onthouden dat elk kind uniek is en dat de beste regeling afhangt van de specifieke omstandigheden van het gezin.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet