Co-ouderschap en Corona: Uitdagingen en Oplossingen voor Ouders
juni 28, 2025
In Nederland is de trend naar co-ouderschap na een scheiding sterk toegenomen. Dit betekent dat beide ouders, ondanks het beëindigen van hun relatie, gezamenlijk verantwoordelijk blijven voor de opvoeding en zorg van hun kinderen. Voor vaders roept dit vragen op over hun rechten, de mogelijkheden om co-ouderschap aan te vragen, en de juridische stappen die daarbij betrokken zijn. Dit artikel biedt een overzicht van de belangrijkste aspecten van co-ouderschap voor vaders, gebaseerd op de huidige wettelijke kaders en praktische overwegingen.
Wanneer ouders uit elkaar gaan en geen geregistreerd partnerschap of huwelijk hebben, is erkenning van het kind essentieel voor de vader om juridisch ouder te worden. Sinds 1 januari 2023 verkrijgen vaders bij erkenning automatisch gezamenlijk gezag met de moeder, tenzij er specifieke uitzonderingen gelden. Gezamenlijk gezag betekent dat beide ouders samen beslissingen nemen over de opvoeding van het kind. Indien een kind voor 1 januari 2023 erkend is, kan de vader gezamenlijk gezag aanvragen bij de rechter. Het gezag kan ook bij een ander dan de juridische ouder liggen, dit wordt voogdij genoemd.
Er zijn verschillende vormen van ouderschap na scheiding. Co-ouderschap, waarbij de zorg en opvoeding gelijk verdeeld worden, is een veelvoorkomende vorm. Echter, de verdeling hoeft niet altijd 50/50 te zijn; een verdeling van 70/30 is ook mogelijk. Een andere vorm is parallel ouderschap, waarbij ouders hun kinderen elk op hun eigen manier opvoeden zonder overleg. Bij parallel ouderschap is er weinig communicatie en emotionele betrokkenheid tussen de ouders, en afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan. Het is belangrijk dat beide ouders zich aan deze afspraken houden.
Bij een scheiding is het opstellen van een ouderschapsplan verplicht. Dit plan bevat afspraken over de zorg- en opvoedtaken, de omgangsregeling en andere belangrijke zaken met betrekking tot de kinderen. Een goed ouderschapsplan is essentieel voor een soepele overgang en minimaliseert conflicten tussen de ouders. Het is raadzaam om bij het opstellen van het plan een mediator te betrekken, die kan helpen bij het maken van afspraken die in het belang van het kind zijn.
Een vader kan co-ouderschap aanvragen, maar de instemming van de moeder is vaak vereist. Indien de moeder niet akkoord gaat, kan de vader juridische stappen ondernemen om co-ouderschap via de rechtbank te realiseren. De rechter zal hierbij altijd het belang van het kind vooropstellen. Belangrijke overwegingen zijn de mogelijkheid van beide ouders om de zorgtaken gelijkwaardig te verdelen en een goede communicatie tussen de ouders. Een ouderschapsplan is hierbij een essentieel onderdeel.
Zelfs als co-ouderschap niet mogelijk is, heeft de vader recht op een omgangsregeling. De wet stelt dat een moeder de vader niet zomaar bij het kind kan weghouden; alleen een rechter kan een ouder de omgang met het kind ontzeggen. Indien de moeder de omgang weigert, kan de vader een verzoek indienen bij de rechtbank om een omgangsregeling vast te stellen of te wijzigen.
De rechter kan de omgangsregeling van een vader beperken in specifieke gevallen, bijvoorbeeld wanneer de omgang de ontwikkeling van het kind benadeelt, de vader ongeschikt is voor omgang (bijvoorbeeld door verslaving), er ernstige bezwaren zijn van het kind (vanaf 12 jaar), of de omgang in strijd is met zwaarwegende belangen van alle betrokkenen.
Bij co-ouderschap gelden specifieke regels voor de kinderbijslag en het kindgebonden budget. Als beide ouders een deel van de kinderbijslag ontvangen, wordt het kindgebonden budget uitbetaald aan de ouder die als ‘aanvrager van de kinderbijslag’ is geregistreerd. Ouders kunnen samen bepalen welke ouder de aanvrager wordt. Het is belangrijk om te weten dat de kosten van de kinderen niet noodzakelijk gelijk verdeeld hoeven te worden bij co-ouderschap; de bijdrage van beide ouders is afhankelijk van hun draagkracht.
Een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders zijn cruciaal voor een succesvol co-ouderschap. Ouders moeten regelmatig met elkaar communiceren, rechtstreeks contact onderhouden, samen belangrijke beslissingen nemen en problemen oplossen. Het is belangrijk om de belangen van de kinderen voorop te stellen en te zorgen voor een prettige overgang van het ene naar het andere huis.
Het inschakelen van juridische hulp of mediation kan nuttig zijn bij het opstellen van een ouderschapsplan, het aanvragen van co-ouderschap, of het oplossen van conflicten. Een advocaat gespecialiseerd in familierecht kan adviseren over de rechten en plichten van de vader en bijstaan tijdens juridische procedures. Een mediator kan helpen om tot een gezamenlijke regeling te komen die in het belang van het kind is.
Indien ouders er samen niet uitkomen, kan de rechtbank een beslissing nemen over de zorgregeling. De rechter zal hierbij altijd het belang van het kind vooropstellen. De rechtbank kan ook een omgangsregeling vaststellen of wijzigen indien de moeder de omgang weigert.
Naast de juridische aspecten zijn er ook praktische overwegingen bij co-ouderschap. Het is belangrijk dat beide ouders dichtbij elkaar wonen, zodat de kinderen gemakkelijk naar school, sport en clubs kunnen gaan. Ook is het belangrijk om flexibel te zijn en open te staan voor veranderingen in schema's en vakanties.
Indien co-ouderschap niet mogelijk is, kan parallel ouderschap een alternatief zijn. Bij parallel ouderschap voeden de ouders hun kinderen elk op hun eigen manier op, zonder overleg. Er worden duidelijke afspraken gemaakt om conflicten te vermijden, en deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan.
Uiteindelijk is het belangrijkste bij co-ouderschap om het kind centraal te stellen. Ouders moeten zich realiseren dat de scheiding een ingrijpende gebeurtenis is voor het kind en dat het belangrijk is om het kind te ondersteunen en te begeleiden. Het is raadzaam om met het kind te praten over de scheiding en te luisteren naar zijn of haar wensen en behoeften.
Co-ouderschap biedt vaders de mogelijkheid om na een scheiding actief betrokken te blijven bij het leven van hun kinderen. Het aanvragen van co-ouderschap vereist echter zorgvuldige planning, goede communicatie met de moeder, en indien nodig, juridische bijstand. Het ouderschapsplan is een cruciaal document dat de afspraken en verantwoordelijkheden vastlegt. Door het belang van het kind voorop te stellen en te streven naar een constructieve samenwerking, kan co-ouderschap een positieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling en het welzijn van de kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet