Co-ouderschap en Jonge Kinderen: Een Gefaseerde Aanpak
juni 28, 2025
Co-ouderschap is een steeds vaker gekozen vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding van hun kinderen. Een specifieke variant hiervan is de 60/40 verdeling, waarbij kinderen 60% van de tijd bij de ene ouder verblijven en 40% bij de andere. Deze regeling kan voordelen bieden, maar brengt ook uitdagingen met zich mee. Dit artikel onderzoekt de praktische aspecten van een 60/40 co-ouderschapsregeling, de voor- en nadelen, en de financiële overwegingen die hierbij komen kijken.
Co-ouderschap impliceert dat beide ouders na een scheiding de verantwoordelijkheid voor de opvoeding van hun kinderen delen. Het doel is om de kinderen een stabiele en liefdevolle omgeving te bieden, ondanks de verandering in de gezinsstructuur. De wet Bevordering Voortgezet Ouderschap en Zorgvuldige Scheiding (2009) benadrukt het recht van kinderen op gelijkwaardige zorg van beide ouders. Hoewel een 50/50 verdeling vaak wordt gezien als de norm, kan een 60/40 regeling een passend alternatief zijn, afhankelijk van de specifieke omstandigheden van het gezin.
Een 60/40 verdeling kan verschillende voordelen bieden. Ten eerste kan het kinderen een gevoel van stabiliteit en continuïteit geven, doordat ze het grootste deel van de tijd bij één ouder verblijven. Dit kan bijdragen aan een gevoel van zekerheid, vooral voor jongere kinderen. Daarnaast blijven beide ouders actief betrokken bij de opvoeding en het dagelijks leven van de kinderen. Voor werkende ouders kan deze verdeling flexibiliteit bieden, waardoor ze werk en zorgtaken beter op elkaar kunnen afstemmen. De ouder met 40% van de tijd heeft meer ruimte voor persoonlijke ontwikkeling, werk of sociale activiteiten.
Ondanks de voordelen, zijn er ook potentiële nadelen aan een 60/40 co-ouderschapsregeling. Een belangrijke zorg is de mogelijkheid van een gevoel van onbalans, waarbij één ouder het gevoel kan hebben meer verantwoordelijkheden te dragen. Het wisselen tussen huizen kan belastend zijn voor kinderen, vooral als de ouders niet dicht bij elkaar wonen. Logistieke uitdagingen, zoals het organiseren van vervoer en het zorgen voor consistentie in regels en routines, kunnen ook een rol spelen. Bovendien kunnen er financiële overwegingen zijn, zoals de kosten van het onderhouden van twee huishoudens die geschikt zijn voor kinderen. Kinderen kunnen moeite hebben met de ongelijke tijdverdeling en het gevoel hebben dat ze één ouder minder zien.
Het succesvol implementeren van een 60/40 co-ouderschapsregeling vereist goede communicatie en planning. Ouders moeten een open en eerlijke communicatielijn onderhouden, verwachtingen bespreken, schema’s opstellen en eventuele zorgen aankaarten. Het is belangrijk om flexibel te zijn en bereid te zijn om de regeling aan te passen indien nodig. Een ouderschapsplan kan hierbij een nuttig hulpmiddel zijn, waarin de afspraken over de zorg- en opvoedingstaken, de omgangsregeling en de financiële aspecten worden vastgelegd.
De financiële aspecten van co-ouderschap zijn complex en vereisen zorgvuldige overweging. Na een scheiding veranderen de financiële omstandigheden, en er zijn verschillende toeslagen en belastingvoordelen waar ouders mogelijk recht op hebben. De kinderbijslag kan worden verdeeld over beide ouders, waarbij rekening wordt gehouden met de draagkracht van elk ouder. Het is gebruikelijk om de kinderbijslag op een gezamenlijke kinderrekening te storten.
Daarnaast kunnen ouders in aanmerking komen voor het Kind Gebonden Budget (KGB) en de Alleenstaande Ouderkop (AOK). De hoogte van deze toeslagen is afhankelijk van het inkomen, het vermogen en het aantal kinderen. Het is belangrijk om te weten dat de AOK alleen van toepassing is als de aanvrager van de kinderbijslag aan bepaalde voorwaarden voldoet. Ook de kosten eigen huishouding moeten eerlijk verdeeld worden, rekening houdend met de draagkracht van beide ouders.
Een gezamenlijke kinderrekening kan een handig instrument zijn bij co-ouderschap. Hierop kunnen de kosten voor de kinderen worden gestort, zoals kleding, schoolspullen en hobby’s. Dit zorgt voor transparantie en maakt het mogelijk om de uitgaven te delen. Het is belangrijk om afspraken te maken over hoe de rekening wordt beheerd en wie de beslissingen neemt over de uitgaven.
Een ouderschapsplan is niet statisch. Het is een momentopname van de situatie op het moment dat het wordt opgesteld. Naarmate de kinderen ouder worden en de omstandigheden veranderen, kan het nodig zijn om het plan aan te passen. Als ouders in onderling overleg tot nieuwe afspraken komen, kunnen deze worden vastgelegd in een aanvulling op het bestaande ouderschapsplan. Als ouders er niet uitkomen, kan een mediator worden ingeschakeld om het gesprek te begeleiden.
Voor ouders die op lange afstand van elkaar wonen, kan een 60/40 regeling een interessante optie zijn. Het is echter belangrijk om de praktische uitdagingen te overwegen, zoals het organiseren van vervoer en het zorgen voor voldoende contact tussen de kinderen en beide ouders. Tools zoals 2houses kunnen hierbij helpen, door het mogelijk te maken om een gedeelde agenda te beheren, financiën te volgen en te communiceren.
Naast de 60/40 verdeling zijn er andere vormen van co-ouderschap mogelijk. Een 50/50 verdeling, waarbij de tijd gelijk verdeeld is, kan zorgen voor een gevoel van gelijkheid en balans. Een 70/30 of 80/20 verdeling kan nuttig zijn als één ouder bijvoorbeeld verder weg woont of een drukkere baan heeft. Het is belangrijk om te bepalen welke vorm het beste past bij de specifieke behoeften van het gezin.
Naarmate kinderen ouder worden, is het belangrijk om hun mening te respecteren over de zorgverdeling. Vooral bij oudere tieners kan het zijn dat ze een uitgesproken mening hebben over waar ze willen wonen en hoe ze hun tijd willen besteden. Het is belangrijk om met hen te praten en hun wensen te bespreken, rekening houdend met hun leeftijd en ontwikkelingsniveau.
Co-ouderschap is de afgelopen jaren steeds populairder geworden. In 2001 koos nog slechts 5% van de ouders voor co-ouderschap, terwijl dit in 2013 al was gestegen tot 27%. Inmiddels kiest bijna de helft van alle ouders voor co-ouderschap. Uit onderzoek blijkt dat co-ouderschap vaak stabiel is, waarbij 8 van de 10 ouders nog steeds aan co-ouderschap doen twee jaar na de scheiding.
Een 60/40 co-ouderschapsregeling kan een passende oplossing zijn voor ouders die na een scheiding de zorg voor hun kinderen willen delen. Het is belangrijk om de voor- en nadelen zorgvuldig af te wegen, rekening te houden met de specifieke behoeften van de kinderen en een goede communicatie en planning te waarborgen. Financiële overwegingen spelen ook een belangrijke rol, en het is raadzaam om advies in te winnen over de toeslagen en belastingvoordelen waar ouders mogelijk recht op hebben. Uiteindelijk is het doel om een regeling te vinden die het welzijn van de kinderen voorop stelt en beide ouders in staat stelt om een betrokken en liefdevolle rol in hun leven te blijven spelen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet