Het Gemis van Kinderen na Scheiding: Omgaan met Leegte en Ondersteuning Zoeken
juni 28, 2025
In de praktijk van co-ouderschap, waarbij beide ouders een actieve rol blijven spelen in het leven van hun kinderen na een scheiding, rijst vaak de vraag wat een acceptabele afstand is tussen de woonplaatsen van de ouders. Er bestaat geen wettelijk vastgestelde maximumafstand, maar de rechtspraak en deskundigen benadrukken het belang van het kind bij het bepalen van een passende regeling. Dit artikel biedt een overzicht van de overwegingen en richtlijnen met betrekking tot afstand bij co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Verschillende bronnen suggereren een richtlijn van ongeveer 7 kilometer hemelsbreed als een startpunt voor het bepalen van een acceptabele afstand bij co-ouderschap. Echter, deze afstand wordt vaak uitgebreid tot 10-15 kilometer, waarbij de school van het kind als middelpunt wordt genomen. Het uitgangspunt is dat de afstand niet zo groot mag zijn dat het de (sociale) ontwikkeling van het kind negatief beïnvloedt. Een kind moet idealiter in staat zijn om de afstand zelfstandig te overbruggen, bijvoorbeeld per fiets, afhankelijk van de leeftijd.
Hoewel er geen wettelijke limiet bestaat voor de afstand tussen gescheiden ouders, is het essentieel om te begrijpen dat een verhuizing altijd een belangenafweging vereist. De rechter zal de specifieke omstandigheden van de zaak beoordelen, waarbij het belang van het kind voorop staat. Dit omvat factoren zoals de leeftijd van het kind, eventuele specifieke behoeften, de vervoersmogelijkheden van de ouders en de tijdsduur van de reis.
Een grotere afstand kan de uitvoerbaarheid van een gelijkwaardige verdeling van de zorg- en opvoedtaken bemoeilijken. Het kan leiden tot praktische problemen bij het halen en brengen van de kinderen naar school, sportactiviteiten en andere verplichtingen. In sommige gevallen kan een verhuizing zelfs leiden tot een wijziging van de omgangsregeling of het ouderschapsplan.
De rechtspraak laat zien dat er geen eenduidig antwoord is op de vraag wat een acceptabele afstand is. In de ene zaak werd een reistijd van 25 minuten per auto als niet onaanvaardbaar lang beschouwd, terwijl in een andere zaak een verhuizing binnen een straal van 50 kilometer werd toegestaan. De beslissing is afhankelijk van de specifieke omstandigheden en de belangen van het kind.
Naast de afstand zelf, spelen verschillende factoren een rol bij de beoordeling door de rechter:
Als ouders gezamenlijk gezag hebben over een kind, is in principe toestemming van de andere ouder nodig voor een verhuizing. Als de ouders het niet eens kunnen worden, kan de verhuizende ouder de rechter verzoeken om vervangende toestemming. De rechter zal dan de belangen van alle partijen afwegen en een beslissing nemen in het belang van het kind.
Een alternatieve regeling die soms wordt overwogen, is birdnesting. Hierbij blijven de kinderen in de ouderlijke woning wonen en rouleren de ouders om de zorg in die woning. Dit kan een oplossing zijn om de kinderen in hun vertrouwde omgeving te houden, maar vereist wel een goede samenwerking tussen de ouders en financiële draagkracht.
Co-ouderschap op lange afstand kan uitdagend zijn, maar is niet onmogelijk. Essentieel is goede communicatie, een duidelijke planning en flexibiliteit. Het gebruik van digitale communicatiemiddelen, zoals videobellen, kan helpen om het contact met de kinderen te onderhouden.
Als ouders het niet eens kunnen worden over de verhuizing en de impact op de zorgregeling, kan het nodig zijn om juridische stappen te ondernemen. Een gespecialiseerd familierechtadvocaat kan adviseren over de proceskansen en helpen bij het opstellen van een voorstel voor de rechter.
Ongeacht de afstand tussen de ouders, is goede communicatie en samenwerking essentieel voor het welzijn van de kinderen. Ouders moeten bereid zijn om compromissen te sluiten en aanpassingen te maken om een co-ouderschapsregeling te creëren die voor alle partijen werkt. Het is belangrijk om het belang van het kind voorop te stellen en te streven naar een stabiele en liefdevolle omgeving.
De vraag hoeveel kilometer gescheiden ouders uit elkaar mogen wonen bij co-ouderschap heeft geen eenduidig antwoord. Er bestaat geen wettelijke limiet, maar de rechtspraak benadrukt het belang van het kind bij het bepalen van een passende regeling. Een afstand van 7 tot 15 kilometer wordt vaak als richtlijn gehanteerd, maar de specifieke omstandigheden van de zaak spelen een cruciale rol. Goede communicatie, samenwerking en een focus op het welzijn van de kinderen zijn essentieel om een succesvol co-ouderschap te realiseren, ongeacht de afstand.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet