Het Beëindigen van Co-Ouderschap: Procedures, Rechten en Belangen van het Kind
juni 28, 2025
Co-ouderschap is een steeds vaker gekozen vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij beide ouders betrokken blijven bij de zorg en opvoeding van hun kinderen. Dit brengt niet alleen praktische, maar ook financiële overwegingen met zich mee. Het maken van duidelijke afspraken over de financiële verdeling is essentieel voor een stabiele toekomst van de kinderen en om conflicten tussen de ouders te minimaliseren. Dit artikel biedt een overzicht van de belangrijkste aspecten van kinderalimentatie en financiële afspraken bij co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Na een scheiding behouden beide ouders in principe het ouderlijk gezag over hun kinderen. Dit betekent dat beiden verantwoordelijk blijven voor de opvoeding en verzorging. Uitzonderingen hierop zijn mogelijk, maar vereisen een beslissing van de rechter. Ook in het geval van duomoeders of duovaders blijft het gezag in stand na de scheiding. Het is belangrijk dat ouders in een ouderschapsplan onderlinge afspraken vastleggen over de verzorging en opvoeding. Indien een ouder het gezag niet langer wil delen, kan de rechter worden gevraagd dit aan één ouder toe te wijzen, waarbij ook de mening van het kind kan worden meegenomen. Zelfs wanneer een ouder het gezag verliest, blijft deze ouder verplicht bij te dragen aan de kosten van levensonderhoud van het kind tot het 21e levensjaar.
Kinderalimentatie is een complex onderdeel van de financiële afspraken na een scheiding, ook bij co-ouderschap. De berekening is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de draagkracht van beide ouders en de behoeften van het kind. Het is raadzaam om professioneel advies in te winnen om de regels en overwegingen rondom kinderalimentatie goed te begrijpen. Duidelijke afspraken en vastlegging zijn cruciaal voor een stabiele financiële toekomst van de kinderen.
Bij co-ouderschap worden de kosten voor de verzorging en opvoeding van de kinderen door beide ouders betaald. Omdat de kinderen afwisselend bij beide ouders verblijven, worden bepaalde kosten dubbel gemaakt, zoals huur of hypotheek en de kosten van de inboedel. Dit resulteert in hogere totale kosten. De kosten worden verdeeld op basis van de draagkracht van elke ouder, waarbij rekening wordt gehouden met hun inkomen. De verhouding tussen de draagkracht van vader en moeder bepaalt de bijdrage van ieder.
Om de kostenverdeling te illustreren: als de draagkracht van de vader 200 is en die van de moeder 100, betaalt de vader 2/3e van de totale kinderkosten en de moeder 1/3e. Bij gebruik van een gezamenlijke kinderrekening worden de bijdragen van beide ouders eerst berekend, waarna de verblijfskosten worden afgetrokken. Het resterende bedrag gaat naar de kinderrekening. Als de verblijfskosten hoger zijn dan de bijdrage van een ouder, wordt er maandelijks een bedrag uit de gezamenlijke rekening opgenomen.
De kinderbijslag wordt vaak op de gezamenlijke rekening gestort, maar dit is niet verplicht. Voor de berekening van de alimentatie maakt het niet uit op welke rekening de kinderbijslag wordt gestort. Het Kindgebonden Budget (KGB) wordt beschouwd als onderdeel van het inkomen van degene die er recht op heeft, wat de draagkracht kan verhogen. Echter, ouders kunnen in overleg besluiten het KGB rechtstreeks naar de gezamenlijke kinderrekening te storten, waardoor de kinderkosten al gedeeltelijk gedekt zijn en de draagkracht van beide ouders iets lager wordt.
Ouders met co-ouderschap kunnen vaak beiden aanspraak maken op de Inkomensafhankelijke Combinatiekorting (ICK). Deze korting op de inkomstenbelasting kan aanzienlijk zijn, vooral bij hogere inkomens.
Het opstellen van een ouderschapsplan is verplicht bij scheiding. Dit plan bevat afspraken over de zorg en opvoeding, de omgang met de kinderen, de communicatie tussen de ouders en de financiële regelingen. Het is belangrijk om de kinderen te betrekken bij het opstellen van het ouderschapsplan en hun mening te respecteren. Een mediator kan helpen bij het bereiken van overeenstemming als ouders er samen niet uitkomen.
Het ouderschapsplan moet minimaal afspraken bevatten over de roosterafspraken en verdeling van tijd over de twee huizen, de onderlinge woonafstand, de taakverdeling tussen de ouders, afspraken over verjaardagen, vakanties en regels, de financiën en de communicatie tussen de ouders. Ook moet er een plan zijn voor wat er gebeurt als de situatie verandert.
Naast kinderalimentatie zijn er andere financiële aspecten om rekening mee te houden. De kosten voor de kinderen kunnen in de loop der tijd veranderen, bijvoorbeeld door een andere school, studie of veranderende woonomstandigheden. Het is daarom belangrijk om de afspraken regelmatig te evalueren en aan te passen.
De onderhoudsplicht voor kinderen geldt in principe tot het kind 21 jaar is. In sommige gevallen kan de onderhoudsplicht ook daarna voortduren, bijvoorbeeld als het kind gehandicapt is en niet zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien.
Als de ex-partner de kinderalimentatie of partneralimentatie niet betaalt, kan het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) worden ingeschakeld. Dit is echter alleen mogelijk als de bijdrage is vastgesteld door de rechter en de ex-partner het afgelopen half jaar minimaal één keer niet heeft betaald.
Een mediator kan helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan en het maken van financiële afspraken. De mediator helpt ouders om tot een oplossing te komen die in het belang is van de kinderen. De kosten van mediation worden door de ouders zelf betaald, maar er kan mogelijk een tegemoetkoming in de kosten worden aangevraagd via de Wet op de Rechtsbijstand.
Co-ouderschap vereist een zorgvuldige planning en duidelijke afspraken, met name op financieel gebied. Het is essentieel om de regels rondom kinderalimentatie te begrijpen en de kosten eerlijk te verdelen op basis van de draagkracht van beide ouders. Een goed ouderschapsplan, waarin alle belangrijke afspraken zijn vastgelegd, is de basis voor een stabiele en veilige toekomst van de kinderen. Professioneel advies en mediation kunnen waardevol zijn bij het bereiken van overeenstemming en het voorkomen van conflicten.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet