Co-ouderschap en de Afstand tot School: Een Evenwicht Zoeken
juni 28, 2025
De financiële aspecten van co-ouderschap kunnen complex zijn, met name als het gaat om de verdeling van kosten voor kinderen. Naast de reguliere kinderalimentatie zijn er kosten die als ‘bijzondere’ of ‘buitengewone’ kosten worden aangeduid. Dit artikel biedt een overzicht van deze kosten, hoe deze doorgaans worden verdeeld, en waar ouders rekening mee moeten houden. De informatie is gebaseerd op recente wettelijke wijzigingen en interpretaties.
Ouders hebben een wettelijke onderhoudsplicht ten opzichte van hun kinderen. Dit omvat de verplichting om te voorzien in de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding en de ontwikkeling van het kind. Alle kosten kunnen worden ingedeeld in drie categorieën: gewone verblijfsgebonden kosten, gewone verblijfsoverstijgende kosten en buitengewone kosten. Alimentatie dekt doorgaans de eerste twee categorieën, terwijl buitengewone kosten daar buiten vallen en vaak anders worden verdeeld.
Gewone verblijfsgebonden kosten zijn de kosten die direct samenhangen met het verblijf van de kinderen, zoals voeding, verwarming en elektriciteit. Gewone verblijfsoverstijgende kosten zijn normale kosten die niet direct aan de verblijfplaats zijn gebonden, zoals kleding, schoolkosten en de kosten van een huisarts. Buitengewone kosten daarentegen zijn uitzonderlijke, noodzakelijke of onvoorzienbare kosten die voortvloeien uit toevallige of ongewone gebeurtenissen en het normale budget overschrijden.
Voorbeelden van buitengewone kosten zijn onder andere:
Het is belangrijk te benadrukken dat de lijst met buitengewone kosten indicatief is. Ouders kunnen in onderling overleg of via een rechterlijke uitspraak beslissen om andere kosten ook als buitengewoon aan te merken.
In principe vallen buitengewone kosten buiten de reguliere kinderalimentatie. Er zijn verschillende manieren om deze kosten te verdelen:
Het is essentieel om afspraken over de verdeling van buitengewone kosten vast te leggen in een ouderschapsplan of een juridische overeenkomst.
Kinderalimentatie is bedoeld om de kosten van de opvoeding en verzorging van een kind te dekken. Deze kosten kunnen worden onderverdeeld in verblijfskosten, verblijfsoverstijgende kosten en buitengewone kosten. De verblijfskosten zijn de kosten die gemaakt worden als het kind bij een ouder verblijft, zoals eten, kleding en huisvesting. De verblijfsoverstijgende kosten zijn kosten die niet direct aan de verblijfplaats zijn gebonden, zoals schoolgeld en sportcontributie. Buitengewone kosten vallen hier buiten.
Bij co-ouderschap, waarbij kinderen evenveel tijd bij beide ouders verblijven, wordt vaak een zorgkorting toegepast op de kinderalimentatie. Deze korting compenseert de kosten die de verzorgende ouder maakt tijdens de verblijfsperiode van het kind. Bij een co-ouderschapsregeling wordt een zorgkorting van 35% toegepast, rekening houdend met zowel verblijfsgebonden als verblijfsoverstijgende kosten.
Bij co-ouderschap kunnen beide ouders in aanmerking komen voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting van de Belastingdienst, mits ze allebei een baan hebben. Ook de kinderbijslag kan worden verdeeld, waarbij ouders een verklaring van co-ouderschap moeten ondertekenen.
Het vaststellen van de kinderalimentatie en de verdeling van bijzondere kosten kan complex zijn. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen, bijvoorbeeld bij een advocaat of mediator, om ervoor te zorgen dat de afspraken eerlijk en juridisch bindend zijn. Een advocaat kan helpen bij het berekenen van de alimentatie, het opstellen van een ouderschapsplan en het onderhandelen met de andere ouder.
Ondanks wettelijke regels en afspraken is het belangrijk om flexibel te zijn en open te communiceren met de andere ouder. De behoeften van het kind kunnen veranderen, en het is essentieel om daarop in te spelen. Het tonen van begrip en bereidheid tot compromissen kan bijdragen aan een goede relatie en een stabiele omgeving voor het kind.
De afrekening van buitengewone kosten gebeurt doorgaans driemaandelijks. De ouder die de kosten heeft gemaakt, moet een kopie van de bewijsstukken aan de andere ouder bezorgen. De andere ouder heeft vervolgens 15 dagen de tijd om de terugbetaling in orde te brengen.
De verdeling van bijzondere kosten bij co-ouderschap vereist een zorgvuldige afweging en duidelijke afspraken. Het is belangrijk om te begrijpen welke kosten als ‘bijzonder’ worden beschouwd, hoe deze doorgaans worden verdeeld, en welke juridische aspecten hierbij een rol spelen. Goede communicatie, flexibiliteit en juridisch advies kunnen bijdragen aan een eerlijke en duurzame oplossing die het beste is voor het kind.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet