Moderne Ouderrollen en de Paradox van Vrijheid en Verwachtingen
juni 28, 2025
Een scheiding is een ingrijpende gebeurtenis voor alle betrokkenen, en brengt vaak emotionele en gedragsmatige uitdagingen met zich mee, met name voor kinderen. Onderzoek bevestigt dat een scheiding een risicofactor is voor het ontstaan van problemen in de ontwikkeling van kinderen. De manier waarop ouders het ouderschap na de scheiding vormgeven, is echter een bepalende factor in hoe het met de kinderen gaat. Er bestaan verschillende benaderingen, waarbij coöperatief en parallel ouderschap de meest beschreven vormen zijn. Dit artikel beschrijft deze benaderingen, de context waarin ze kunnen worden toegepast, en de ondersteuning die beschikbaar is voor ouders.
Een scheiding heeft een significante impact op kinderen. De veranderingen die gepaard gaan met een scheiding, zoals een verandering van woonplaats, school of contact met een van de ouders, kunnen leiden tot verdriet, verwarring en angst. Het is van cruciaal belang dat ouders zich bewust zijn van deze impact en proberen de schade voor hun kinderen te minimaliseren. Een goede relatie met beide ouders, ondanks de scheiding, is daarbij essentieel. Onderzoek toont aan dat een goede band met beide ouders positief uitwerkt, terwijl ouderlijk conflict juist negatieve gevolgen heeft.
Coöperatief ouderschap kenmerkt zich door weinig conflict tussen ouders, goede samenwerking en respectvolle communicatie. Ouders communiceren direct met elkaar over de behoeften van de kinderen en zijn flexibel in het maken van afspraken over de omgang. Deze vorm van ouderschap wordt vaak gezien als de meest optimale manier om ouderschap na een scheiding vorm te geven, omdat het de meest gunstige kansen biedt aan kinderen. Het vereist echter veel van beide ouders, die regelmatig contact moeten hebben en zich aan gemaakte afspraken moeten houden.
Parallel ouderschap is een alternatieve benadering waarbij ouders ieder hun eigen gezinsleven en ouderschap vormgeven, met minimale emotionele betrokkenheid en communicatie tussen elkaar. Afspraken over de omgang worden strikt nageleefd en contact tussen de ouders wordt vermeden. Communicatie verloopt bijvoorbeeld via een heen-en-weer-schriftje of een derde partij. Belangrijke beslissingen over de kinderen worden genomen via een derde partij of een formele overeenkomst. Deze vorm van ouderschap kan rust en duidelijkheid scheppen, vooral direct na de scheiding, en kan later mogelijk overgaan in een meer coöperatieve vorm.
Er is geen eenduidig antwoord op de vraag welke vorm van ouderschap het beste is. De keuze hangt af van de specifieke situatie en de mogelijkheden van de ouders. Parallel ouderschap kan een goede optie zijn wanneer er direct na de scheiding veel strijd is, of wanneer coöperatie niet mogelijk lijkt. Na verloop van tijd kan de situatie veranderen en meer ruimte ontstaan voor samenwerking. Het is belangrijk om te onthouden dat er een spectrum aan mogelijkheden bestaat tussen volledig coöperatief en volledig parallel ouderschap, en dat ouders een vorm kunnen kiezen die het beste past bij hun situatie.
Ouderschap Blijft is een methodiek die ambulante hulpverleners inzetten om ouders te bewegen naar ‘samen ouder zijn’ in plaats van zich te richten op het ex-partnerschap. Het doel is om ervoor te zorgen dat het kind contact heeft met beide ouders, op basis van duidelijke afspraken. Ouders leren samen goede afspraken te maken over de zorg en opvoeding, waarbij de sociaal-emotionele veiligheid van het kind vooropstaat. De aanpak is altijd op maat en kan bestaan uit begeleide omgangsmomenten, oudergesprekken en gesprekken met kinderen. Beide ouders hebben één neutrale bemiddelaar, en de focus ligt op het vormgeven van het ouderschap vanuit het perspectief van het kind.
Effectieve communicatie is cruciaal, ongeacht de gekozen vorm van ouderschap. Ouders moeten leren om op een respectvolle manier met elkaar te communiceren, en zich te concentreren op de behoeften van het kind. Het is belangrijk om duidelijke grenzen te stellen en afspraken te maken over de zorg en opvoeding. In situaties waarin communicatie moeilijk is, kan de hulp van een bemiddelaar of therapeut waardevol zijn.
Het ouderschap na een scheiding kan gepaard gaan met moeilijke situaties, zoals conflicten over de omgangsregeling, financiële problemen of de introductie van nieuwe partners. Het is belangrijk om deze situaties op een constructieve manier aan te pakken, en het welzijn van het kind voorop te stellen. Het negeren van goedbedoelde adviezen van omstanders is vaak de beste strategie. Ouders kunnen zich voorbereiden op reacties van anderen en een reactie oefenen, bijvoorbeeld: “Het is oké, we hebben gewoon even tijd nodig samen.”
Onvoorwaardelijk ouderschap houdt in dat ouders hun kind accepteren zoals het is, zonder oordeel. Het is belangrijk om te onthouden dat kinderen onvoorspelbaar en onredelijk kunnen zijn, en dat ouders niet moeten schamen voor het gedrag van hun kind. Het is essentieel om te reageren op een manier die in lijn is met de ouder die men wil zijn, en om te stoppen met schreeuwen of dreigen als men die neiging voelt opkomen. Het kind moet zich veilig voelen en weten dat het altijd op de ouders kan rekenen, ongeacht de omstandigheden.
Het aanleren van vaardigheden passend bij de leeftijd van het kind is effectiever dan straffen. Veel ongewenst gedrag is een manier van communiceren, omdat het kind nog niet de vaardigheden heeft om het anders te doen. Ouders kunnen het kind helpen deze vaardigheden te ontwikkelen, waardoor het respectvoller kan reageren en beter kan luisteren. Straf is geen leermiddel, maar een controlemiddel, en kan leiden tot afhankelijkheid en angst.
Er zijn verschillende organisaties en professionals die ondersteuning kunnen bieden aan ouders na een scheiding. Levvel biedt bijvoorbeeld bemiddelingsgesprekken en begeleide omgang aan. Ouderschap Blijft is een gecertificeerde methodiek die wordt uitgevoerd door getrainde jeugdhulpverleners. Het is belangrijk om te weten dat er hulp beschikbaar is, en om deze hulp te zoeken wanneer dat nodig is. Een verwijzing van een huisarts, jeugdarts of medisch specialist is vaak nodig om gebruik te maken van deze diensten.
Stevig Ouderschap, een programma dat zich richt op preventie en vroegtijdige signalering, is inmiddels door 450 verpleegkundigen uitgevoerd in bijna 200 gemeenten. Het programma biedt ondersteuning aan gezinnen met een pasgeboren kind, en helpt ouders om een veilige en liefdevolle omgeving te creëren. Door vroegtijdig signalen van problemen op te pikken, kan er tijdig hulp worden geboden, waardoor de impact van een scheiding op kinderen kan worden geminimaliseerd.
Ouderschap na een scheiding is een complexe uitdaging, maar het is mogelijk om een positieve relatie met beide ouders te behouden en het welzijn van het kind te waarborgen. Coöperatief en parallel ouderschap zijn twee benaderingen die kunnen worden toegepast, afhankelijk van de specifieke situatie. Het is belangrijk om te communiceren, grenzen te stellen, onvoorwaardelijk te zijn en hulp te zoeken wanneer dat nodig is. Organisaties zoals Ouderschap Blijft en Levvel bieden ondersteuning en begeleiding aan ouders, en programma's zoals Stevig Ouderschap richten zich op preventie en vroegtijdige signalering. Door het welzijn van het kind voorop te stellen, kunnen ouders ervoor zorgen dat hun kinderen een stabiele en liefdevolle toekomst tegemoet gaan, ondanks de scheiding.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet