Bewust Ouderschap: Een Reis van Zelfontdekking en Verbinding
juni 28, 2025
Co-ouderschap, een vorm van ouderschap waarbij ouders na een scheiding de zorg en opvoeding van hun kinderen gelijkmatig verdelen, is de afgelopen jaren aanzienlijk populairder geworden. Van 5% in 2001 tot bijna de helft van alle ouders in de huidige tijd. Dit brengt specifieke aandachtspunten met zich mee, met name op het gebied van de fysieke afstand tussen de woonplaatsen van de ouders en de impact hiervan op financiële regelingen en toeslagen. Dit artikel biedt een overzicht van deze aspecten, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap houdt in dat ouders proberen om de dagelijkse opvang en opvoeding van hun kind op jaarbasis gelijkmatig te verdelen. De invulling hiervan kan variëren, van een wekelijkse afwisseling tot een andere verdeling die het beste past bij de specifieke situatie van het gezin. Het is belangrijk te benadrukken dat financiële motieven niet leidend mogen zijn bij het bepalen van de zorgverdeling; het welzijn van het kind staat voorop. Er bestaat ook een vorm van gelijkwaardig ouderschap, wat niet hetzelfde is als co-ouderschap. Ouders hebben recht op het uitoefenen van de verzorgings- en opvoedingstaken die een gezaghebbende ouder heeft, maar dit hoeft niet per se 50/50 te zijn.
De afstand tussen de woonplaatsen van de ouders speelt een cruciale rol bij de haalbaarheid van co-ouderschap. Wanneer ouders meer dan 12 tot 20 kilometer uit elkaar wonen, kan co-ouderschap praktisch onhaalbaar worden. Voor jonge kinderen, in het bijzonder, is het belangrijk dat het hechtingsproces met de moeder niet wordt verstoord. In dergelijke gevallen kan co-ouderschap door de rechter niet worden afgedwongen.
Voor tieners is de reisafstand minder problematisch, aangezien zij vaak zelfstandiger zijn en een groter reisbereik hebben. De opkomst van de elektrische fiets vergroot de mobiliteit van tieners verder. Afstanden van 13 tot 18 kilometer zijn dan geen uitzondering. In sommige gevallen, waar tieners gebruik maken van het openbaar vervoer, kan de reisafstand nog groter zijn zonder dat dit een bezwaar vormt.
Het is raadzaam om in het ouderschapsplan een maximale afstand of reistijd tussen beide adressen vast te leggen. Dit kan bijvoorbeeld per fiets, auto of openbaar vervoer worden bepaald. Als één van de ouders naar een plek verhuist die deze maximale afstand overschrijdt, is het belangrijk om te bespreken of co-ouderschap nog steeds de best passende verdeling is. Soms wordt gekozen om de afstand te berekenen vanaf de school, zodat de reisafstand voor de kinderen beperkt blijft.
Co-ouderschap heeft aanzienlijke gevolgen voor financiële regelingen en toeslagen. Het is essentieel voor ouders om goed geïnformeerd te zijn over de impact hiervan.
Bij co-ouderschap kunnen ouders samen afspraken maken over de verdeling van de kinderbijslag. Als er geen afspraak wordt gemaakt, ontvangen beide ouders de helft van de kinderbijslag. De kinderbijslag is bedoeld voor de kinderen en wordt vaak gestort op een gezamenlijke kinderrekening.
Na een scheiding ontvangen ouders vaak meer KGB omdat de fiscus uitgaat van één inkomen in plaats van het gecombineerde inkomen van het voormalige gezin. Dit kan een aanzienlijke financiële meevaller zijn.
De AOK is een tegemoetkoming in het levensonderhoud voor alleenstaande ouders. Deze toeslag is van toepassing als aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
Bij co-ouderschap worden de kosten voor de kinderen vaak verdeeld via een kinderrekening. Hierop wordt de kinderbijslag en eventuele kinderalimentatie gestort. De kosten eigen huishouding, die gemaakt worden in en rondom de woning wanneer de kinderen daar verblijven, worden gelijk verdeeld. De zorgoverstijgende kosten en de kinderbijslag worden maandelijks naar rato en draagkracht op de kinderrekening gestort.
Naast de afstand en financiële regelingen zijn er nog andere praktische overwegingen waar ouders rekening mee moeten houden bij co-ouderschap.
De leeftijd van het kind speelt een belangrijke rol bij de invulling van co-ouderschap.
Parallel ouderschap is een vorm waarbij de ex-partners zo min mogelijk contact met elkaar hebben en de kinderen op hun eigen manier opvoeden. Dit staat in contrast met co-ouderschap, waarbij ouders juist proberen om afspraken met elkaar te maken en de opvoeding af te stemmen. Beide vormen hebben hun voor- en nadelen. De keuze voor de ene of de andere vorm kan invloed hebben op de toeslagen die ontvangen kunnen worden.
Co-ouderschap kan een goede optie zijn voor gescheiden ouders, mits er rekening wordt gehouden met de afstand tussen de woonplaatsen, de financiële regelingen en de behoeften van het kind. Een goede communicatie en afstemming tussen de ouders is essentieel voor een succesvol co-ouderschap. Het is belangrijk om de afspraken vast te leggen in een ouderschapsplan en om dit plan regelmatig te evalueren en aan te passen indien nodig. De wetgeving rondom co-ouderschap en de bijbehorende toeslagen is complex en kan veranderen. Het is daarom raadzaam om je goed te laten informeren en eventueel advies in te winnen bij een mediator of jurist.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet