Co-ouderschap: Praktische en Juridische Aspecten voor Ouders
juni 28, 2025
Co-ouderschap is een steeds vaker voorkomende vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij beide ouders een gelijkwaardige rol blijven spelen in het leven van hun kinderen. Sinds 1998 is in de wet vastgelegd dat beide ouders gezamenlijk het gezag over de kinderen behouden na een scheiding, wat heeft bijgedragen aan de toename van deze vorm van opvoeding. Uit cijfers blijkt dat het percentage huishoudens met een co-oudersituatie is gestegen van 5% in 2001 tot 27% in 2013. Dit artikel biedt een overzicht van de verschillende aspecten van co-ouderschap, inclusief de juridische definities, financiële implicaties en praktische tips voor een succesvolle implementatie.
Co-ouderschap is geen strikt juridisch gedefinieerde term, maar verwijst naar een situatie waarin ouders een ‘gelijkwaardige’ zorgverdeling over hun kinderen hebben afgesproken. Dit betekent dat kinderen tot twee huishoudens behoren en in beide huishoudens een substantieel deel van hun tijd doorbrengen. De wet definieert co-ouderschap als een situatie waarin kinderen doorgaans tenminste drie hele dagen per week in elk van de huishoudens verblijven, of de ene week bij de ene ouder en de andere week bij de andere ouder. Een co-ouderschapsregeling kan worden vastgelegd in een beschikking van de rechtbank of in een door beide ouders ondertekend ouderschapsplan. De Belastingdienst en de instanties die toeslagen verstrekken, hanteren dezelfde definitie voor co-ouderschap.
Een scheiding heeft vaak aanzienlijke financiële gevolgen voor beide ouders. Verschillende financiële voorzieningen, zoals toeslagen en heffingskortingen, kunnen een belangrijk onderdeel vormen van het maandelijkse inkomen. Het is essentieel om deze regelingen goed te begrijpen en te benutten.
Bij co-ouderschap wordt de kinderbijslag vaak verdeeld over beide ouders, waarbij elke ouder de kinderbijslag ontvangt voor één of meer kinderen. Het kindgebonden budget (KGB) is een extra bijdrage in de kosten voor kinderen tot 18 jaar en is afhankelijk van het inkomen en het aantal kinderen. Na een scheiding kunnen ouders vaak meer KGB ontvangen, omdat de fiscus uitgaat van één inkomen in plaats van het gecombineerde inkomen.
Beide ouders kunnen in aanmerking komen voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting, mits aan de voorwaarden van co-ouderschap wordt voldaan. Dit is een korting op de te betalen inkomstenbelasting.
Beide ouders kunnen huurtoeslag aanvragen en de kinderen meetellen bij hun eigen huishouden. De Belastingdienst vraagt hiervoor een ‘verklaring co-ouderschap’ die door beide ouders moet worden ondertekend.
De kosten van de kinderen kunnen op verschillende manieren worden verdeeld. Een veelvoorkomende methode is om de kosten naar draagkracht te verdelen, waarbij rekening wordt gehouden met het inkomen van beide ouders. Een andere mogelijkheid is om de kosten gelijk te verdelen, of om een vast bedrag per periode te verrekenen. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de kosten en deze vast te leggen in het ouderschapsplan.
Een succesvol co-ouderschap vereist een goede communicatie, flexibiliteit en respect tussen de ouders. Hier zijn enkele tips om co-ouderschap te laten slagen:
Goede communicatie is essentieel. Ouders moeten regelmatig praten over de behoeften en het welzijn van het kind, en samenwerken om de opvoeding te optimaliseren.
Ouders moeten flexibel zijn en bereid zijn om te onderhandelen over de regelingen. Er zullen altijd veranderingen optreden, en het is belangrijk om zich aan te passen en compromissen te sluiten.
Ouders moeten elkaar respecteren en zich niet negatief uitlaten over elkaar in het bijzijn van het kind. Dit helpt om het kind te beschermen tegen mogelijke schade door conflicten.
Het is belangrijk om regelmaat en structuur te bieden aan het kind, zodat het zich veilig voelt en weet wat er van dag tot dag wordt verwacht.
Ouders moeten empathie en inlevingsvermogen tonen voor de behoeften en gevoelens van het kind.
Duidelijke afspraken over de opvoeding, school, activiteiten, gezondheidszorg en financiën zijn cruciaal. Deze afspraken moeten worden vastgelegd in het ouderschapsplan.
Co-ouderschap kan een positieve invloed hebben op de emotionele ontwikkeling van kinderen. Kinderen die opgroeien met co-ouderschap hebben vaak de kans om te leren omgaan met veranderingen en compromissen te sluiten. Het kan ook leiden tot betere relaties met beide ouders en een lagere kans op gedragsproblemen. Echter, het effect van co-ouderschap is sterk afhankelijk van de omstandigheden en de manier waarop het wordt uitgevoerd. Slecht uitgevoerde co-ouderschapsregelingen kunnen leiden tot conflicten en spanningen, waardoor kinderen mogelijk schade oplopen.
De behoeften van kinderen verschillen per leeftijdscategorie. Voor jonge kinderen (0-4 jaar) is het belangrijk dat ze zich kunnen hechten aan een vaste verzorger. Een 50/50 zorgverdeling is in deze leeftijdsgroep vaak nog niet optimaal. Voor kinderen van 6 tot 10 jaar is het belangrijk om te beseffen dat een scheiding nooit hun schuld is en dat ze het recht hebben om verdrietig, boos of bang te zijn. Tieners hebben meer behoefte aan inspraak en autonomie.
Naast co-ouderschap zijn er andere vormen van ouderschap mogelijk, zoals parallel ouderschap. Bij parallel ouderschap communiceren ouders onregelmatig of alleen in noodgevallen en nemen ze eigen beslissingen over de kinderen. Een bemiddelaar kan worden ingeschakeld om te helpen bij het oplossen van conflicten en het maken van afspraken.
Het opstellen van een ouderschapsplan is verplicht voor ouders die willen scheiden en kinderen hebben jonger dan 18 jaar. In het ouderschapsplan moeten afspraken worden gemaakt over de zorg- en opvoedtaken, de communicatie en de kosten van de kinderen. Het is belangrijk om de kinderen te betrekken bij het opstellen van het ouderschapsplan.
Co-ouderschap is een steeds vaker voorkomende en potentieel positieve vorm van ouderschap na een scheiding. Het vereist een zorgvuldige planning, goede communicatie en een respectvolle samenwerking tussen de ouders. Door rekening te houden met de financiële aspecten, de leeftijdsspecifieke behoeften van de kinderen en de praktische tips voor een succesvolle implementatie, kan co-ouderschap bijdragen aan het welzijn van de kinderen en een stabiele opvoeding bieden. Het is essentieel om te onthouden dat de behoeften van het kind altijd voorop moeten staan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet