Co-ouderschap: Een Overzicht van Afspraken en Juridische Aspecten
juni 28, 2025
In het kader van co-ouderschap, waarbij beide ouders een actieve rol spelen in de opvoeding van hun kinderen na een scheiding, rijst vaak de vraag wat een acceptabele afstand is tussen de woonplaatsen van de ouders. Hoewel er geen strikte wettelijke regels bestaan, is het belangrijk om de factoren te overwegen die van invloed zijn op een succesvolle co-ouderschapsregeling. Dit artikel biedt een overzicht van de overwegingen en richtlijnen met betrekking tot de afstand tussen ouders bij co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Er bestaat geen wettelijk vastgestelde maximumafstand waarbinnen ouders moeten wonen om een co-ouderschapsregeling te kunnen handhaven. De wet laat ruimte voor interpretatie en benadrukt het belang van een individuele beoordeling van de situatie. Dit betekent dat de rechtbank bij een eventuele verhuizing van een ouder naar de specifieke omstandigheden van het geval kijkt, in plaats van een vast aantal kilometers aan te houden. Het is aan de ouders om in overleg tot een afspraak te komen die in het belang van de kinderen is.
Hoewel er geen wettelijke limiet is, wordt in de praktijk vaak een maximale afstand van ongeveer 50 kilometer gehanteerd als richtlijn. Sommige bronnen suggereren een straal van 10 tot 15 kilometer, waarbij de school van het kind als middelpunt wordt genomen. Echter, deze afstanden zijn slechts indicatief en kunnen variëren afhankelijk van verschillende factoren.
Een belangrijke factor is de leeftijd van de kinderen. Voor jonge kinderen die nog niet naar school gaan, is de afstand minder kritisch, omdat de ouders de zorgtaken flexibeler kunnen indelen. Voor kinderen in de basisschoolleeftijd is het wenselijk dat zij in hun eigen omgeving kunnen blijven, met behoud van vriendschappen en schoolcontacten. Oudere kinderen, die zelfstandiger zijn en bijvoorbeeld met de fiets of bus naar school kunnen reizen, kunnen gemakkelijker omgaan met een grotere afstand.
Daarnaast spelen school- en activiteitenverplichtingen een rol. Het is belangrijk dat kinderen gemakkelijk toegang hebben tot hun school, sportclub en andere buitenschoolse activiteiten. Een te grote afstand kan dit bemoeilijken en de betrokkenheid van beide ouders bij het leven van het kind belemmeren.
Ook de werkafstand van de ouders is relevant. Een grote afstand tussen de woonplaatsen kan de werklast vergroten, vooral als ouders veel moeten reizen om hun kinderen op te halen en af te zetten.
Naast de afstand in kilometers wordt ook de reistijd tussen de woonplaatsen van de ouders meegenomen in de beoordeling. Een reistijd van 25 minuten per enkele reis is in sommige gevallen als acceptabel beoordeeld, maar dit is afhankelijk van de leeftijd van het kind en de specifieke omstandigheden. Het is belangrijk dat de reistijd niet te belastend is voor het kind en dat de ouders in staat zijn om de zorgtaken efficiënt te verdelen.
Bij het bepalen van de maximale afstand is het essentieel om het belang van de kinderen voorop te stellen. Rechters zullen bij een eventuele verhuizing beoordelen of de verhuizing de band met de andere ouder niet onnodig bemoeilijkt en of de verhuizing de ontwikkeling van het kind niet negatief beïnvloedt. De rechter zal hierbij ook het advies van de Raad voor de Kinderbescherming in overweging nemen.
Een rechtbank kan een verbod opleggen om buiten een bepaalde woonplaats te verhuizen, of bepalen dat een ouder alleen binnen een bepaalde straal mag verhuizen. De rechter zal hierbij kijken naar de argumenten van beide ouders en de belangen van het kind afwegen.
Een goede communicatie en flexibiliteit tussen de ouders zijn cruciaal bij co-ouderschap, zeker als er sprake is van een grotere afstand. Het is belangrijk om open en eerlijk met elkaar te praten over de verwachtingen en mogelijkheden, en om samen te werken aan een regeling die voor alle partijen werkt.
Flexibiliteit is essentieel, omdat er altijd situaties kunnen ontstaan waarin de afstand of andere onvoorziene omstandigheden een wijziging in de planning vereisen. Het is belangrijk om bereid te zijn om compromissen te sluiten en aanpassingen te maken om de regeling soepel te laten verlopen.
Co-ouderschap op lange afstand kan een uitdaging zijn, maar is niet onmogelijk. Het vereist een goede planning, duidelijke afspraken en een sterke onderlinge communicatie. Het gebruik van digitale communicatiemiddelen, zoals videobellen, kan helpen om het contact met de kinderen te onderhouden.
Het is belangrijk om te onthouden dat het voor de kinderen van groot belang is om een goede relatie met beide ouders te behouden, ongeacht de afstand. Ouders moeten zich proactief inzetten om dit te bevorderen.
Als ouders er niet in overleg uitkomen over de maximale afstand, kunnen zij naar de rechter stappen om een beslissing te laten nemen. De rechter zal dan alle relevante factoren in overweging nemen en een beslissing nemen in het belang van het kind. Het is aan te raden om in dat geval juridisch advies in te winnen.
Er is geen eenduidig antwoord op de vraag wat een acceptabele afstand is tussen ouders bij co-ouderschap. De maximale afstand is afhankelijk van de specifieke omstandigheden van het geval, waaronder de leeftijd van de kinderen, school- en activiteitenverplichtingen, de werkafstand van de ouders en het belang van het kind. Het is essentieel om het belang van de kinderen voorop te stellen en om in overleg tot een regeling te komen die voor alle partijen werkt. Een goede communicatie, flexibiliteit en een proactieve inzet van beide ouders zijn cruciaal voor een succesvol co-ouderschap, ongeacht de afstand.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet