Parallel Ouderschap: Ondersteuning en Versterking van Ouders en Kinderen na Scheiding
juni 28, 2025
Co-ouderschap, waarbij beide ouders een gelijkwaardige rol spelen in de verzorging en opvoeding van hun kinderen na een scheiding, is een steeds vaker voorkomende regeling. Dit roept vaak vragen op over de financiële aspecten, in het bijzonder de vraag of kinderalimentatie nog steeds verplicht is. Hoewel de zorg en verantwoordelijkheid gelijk verdeeld zijn, betekent dit niet automatisch dat er geen financiële bijdrage van de ene ouder aan de andere vereist is. Dit artikel biedt een gedetailleerd overzicht van de regels rondom kinderalimentatie bij co-ouderschap, gebaseerd op wettelijke richtlijnen en praktische overwegingen.
De wet stelt dat ouders verplicht zijn om bij te dragen aan de kosten van verzorging en opvoeding van hun kinderen, ongeacht de woonsituatie of de verdeling van de zorgtaken. Deze verplichting blijft ook bestaan bij co-ouderschap. Echter, de manier waarop deze verplichting wordt ingevuld, verschilt van situaties waarin één ouder de hoofdverzorger is. Bij co-ouderschap wordt uitgegaan van een gelijkwaardige verdeling van de zorg, wat invloed heeft op de berekening en de noodzaak van alimentatie.
Ondanks de gelijkwaardige zorgverdeling, is alimentatie niet altijd uitgesloten. De belangrijkste factor die bepaalt of alimentatie verplicht is, is het verschil in inkomen tussen de ouders. Als er een significant inkomensverschil bestaat, kan de ouder met het hogere inkomen verplicht worden om alimentatie te betalen aan de ouder met het lagere inkomen. Dit is bedoeld om ervoor te zorgen dat de kinderen in beide huishoudens een vergelijkbaar levensniveau ervaren.
Ook extra kosten die niet direct gerelateerd zijn aan de dagelijkse verzorging, zoals schoolgeld, sportactiviteiten of medische kosten, kunnen een reden zijn voor alimentatie. Deze kosten worden vaak niet gelijk verdeeld en kunnen een extra financiële last vormen voor de ouder met het lagere inkomen.
Het is belangrijk te benadrukken dat ouders in een ouderschapsplan afspraken kunnen maken over de verdeling van kosten en eventuele alimentatie. Deze afspraken zijn bindend, mits ze redelijk zijn en in het belang van het kind.
De berekening van kinderalimentatie is een complex proces dat rekening houdt met verschillende factoren. De hoogte van de alimentatie hangt af van:
De berekening wordt vaak uitgevoerd met behulp van de Tremanormen, die richtlijnen bieden voor de hoogte van de alimentatie. Het is raadzaam om een specialist in te schakelen om een zorgvuldige berekening te laten opstellen, zodat de alimentatie eerlijk en redelijk is.
Naast kinderalimentatie kan er ook sprake zijn van partneralimentatie. Dit is een financiële bijdrage van de ene ex-partner aan de andere, bedoeld om de financiële gevolgen van de scheiding te compenseren. De hoogte en duur van de partneralimentatie zijn afhankelijk van verschillende factoren, zoals de duur van het huwelijk, het inkomen van beide ex-partners en de zorg voor eventuele kinderen. De standaard duur voor partneralimentatie is maximaal vijf jaar, maar dit kan langer zijn in bepaalde gevallen, bijvoorbeeld als het huwelijk langer dan 15 jaar heeft geduurd of als er jonge kinderen zijn.
De omstandigheden kunnen veranderen na de scheiding. Een verandering in inkomen, de zorgverdeling of de behoeften van de kinderen kan aanleiding geven tot een herberekening van de alimentatie. Het is daarom raadzaam om periodiek te bekijken of de alimentatie nog klopt bij de huidige situatie. Goede communicatie en overleg tussen beide ouders zijn essentieel om tot een passende oplossing te komen.
Om de financiële afspraken bij co-ouderschap te vereenvoudigen, kan het openen van een gezamenlijke rekening, een zogenaamde ‘kindrekening’, een handige oplossing zijn. Beide ouders storten hier maandelijks een bijdrage op, gebaseerd op hun inkomen. De kinderbijslag wordt ook op deze rekening gestort en alle kosten van de kinderen worden hieruit betaald. Dit biedt beide ouders inzicht in de inkomsten en uitgaven met betrekking tot de kinderen en bevordert de transparantie.
Het regelen van alimentatie bij co-ouderschap kan complex zijn. Het is daarom raadzaam om juridisch advies in te winnen of een mediator in te schakelen. Een advocaat kan helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan en het berekenen van de alimentatie. Een mediator kan helpen om tot een overeenkomst te komen die voor beide ouders acceptabel is.
De onderhoudsplicht voor kinderen geldt in principe tot het kind 21 jaar is. In sommige gevallen kan de onderhoudsplicht ook daarna nog bestaan, bijvoorbeeld als het kind gehandicapt is en niet zelf in zijn levensonderhoud kan voorzien.
De wet staat niet toe dat ouders afzien van de verplichting tot het betalen van kinderalimentatie. Afspraken hierover in een ouderschapsplan zijn niet geldig. Als een ouder later wel voldoende draagkracht heeft, moet er alsnog alimentatie betaald worden.
Kinderalimentatie bij co-ouderschap is een complex onderwerp dat afhangt van verschillende factoren, waaronder het inkomen van beide ouders, de behoefte van de kinderen en de zorgverdeling. Hoewel de zorg en verantwoordelijkheid gelijk verdeeld zijn, kan er nog steeds sprake zijn van een alimentatieverplichting, met name als er een significant inkomensverschil bestaat. Het is essentieel om duidelijke afspraken te maken en rekening te houden met de veranderende omstandigheden. Juridisch advies en mediation kunnen helpen om tot eerlijke en duurzame afspraken te komen die in het belang van het kind zijn.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet