Kinderopvang in Nederland: Uitdagingen, kosten en toekomstplannen
juli 20, 2025
Co-ouderschap is een veelbesproken onderwerp na een scheiding, waarbij ouders streven naar een gelijkwaardige rol in de opvoeding en verzorging van hun kinderen. Hoewel de term zelf geen juridische definitie kent, wordt het in de praktijk vaak geassocieerd met een gelijke verdeling van tijd en verantwoordelijkheid. Dit artikel biedt een overzicht van de verschillende vormen van co-ouderschap, de belastingaspecten en praktische overwegingen die van belang zijn voor ouders die deze vorm van ouderschap overwegen. De informatie is gebaseerd op beschikbare gegevens en richt zich op het bieden van een objectief beeld van de mogelijkheden en uitdagingen.
Wat is Co-ouderschap?
Co-ouderschap impliceert een gelijke verdeling van de zorg- en opvoedingstaken, evenals de kosten die daarmee gemoeid zijn. Het is een concept dat draait om ‘samen’ ouderschap, waarbij beide ouders een actieve rol blijven spelen in het leven van hun kinderen. De verdeling van de tijd die kinderen bij elke ouder doorbrengen kan variëren, maar het streven is naar een evenwichtige verdeling. Hoewel een 50/50 verdeling vaak als de standaard wordt gezien, is een 60/40 verdeling eveneens mogelijk en wordt dit nog steeds beschouwd als een vorm van co-ouderschap. De wet stelt hier geen strikte eisen aan, waardoor ouders vrij zijn om een regeling te treffen die het beste past bij hun specifieke situatie.
Verschillende Verdelingsschema’s
Er bestaan verschillende schema’s voor de verdeling van de tijd bij co-ouderschap. Een klassieke vorm is de 50/50 verdeling, waarbij de kinderen de helft van de tijd bij de ene ouder en de andere helft bij de andere ouder verblijven. Dit kan worden gerealiseerd door middel van een week-op-week-af regeling, waarbij de ouders om de week wisselen, of door middel van een schema waarbij de kinderen bijvoorbeeld van maandag tot woensdag bij de ene ouder zijn en van woensdagavond tot vrijdag bij de andere ouder, met een om en om verdeling van de weekenden.
Een andere optie is de 60/40 verdeling, waarbij de kinderen 60% van de tijd bij de ene ouder en 40% bij de andere ouder verblijven. Dit schema kan flexibeler zijn, vooral in situaties waar de ouders op afstand van elkaar wonen. Een voorbeeld van een 60/40 schema is dat het kind 3 dagen per week bij de ene ouder is en 4 dagen per week bij de andere ouder, waarbij dit om de week wordt omgedraaid.
Parallel co-ouderschap is een variant waarbij de huishoudens van de ouders gescheiden zijn en er weinig directe communicatie is. De ouders handelen elk vanuit hun eigen huishouden en communiceren indirect, bijvoorbeeld via e-mail of een mediator. Deze vorm kan geschikt zijn in situaties waar er sprake is van een conflictueuze relatie.
Belastingvoordelen bij Co-ouderschap
Co-ouderschap kan aantrekkelijke belastingvoordelen opleveren. De Belastingdienst hanteert specifieke criteria om te bepalen of er sprake is van co-ouderschap voor fiscale doeleinden. In principe geldt dat een kind minimaal 3 volle dagen per week bij elke ouder moet verblijven, of om de week bij de ene en om de week bij de andere ouder. Voldoen aan deze criteria kan leiden tot recht op verschillende toeslagen en kortingen, waaronder kinderbijslag, kind gebonden budget, alleenstaande ouderkop, inkomensafhankelijke combinatiekorting, kinderopvangtoeslag en huurtoeslag.
Recentelijk zijn de criteria van de Belastingdienst aangepast. Vroeger werd gekeken naar minimaal 156 dagen per kalenderjaar bij elke ouder, maar nu wordt gekeken naar een herhalend ritme van minimaal 78 dagen over een periode van zes maanden bij elke ouder. Dit maakt de regels flexibeler en beter aan te passen aan verschillende situaties.
Praktische Overwegingen
Bij het kiezen voor co-ouderschap is het belangrijk om rekening te houden met een aantal praktische overwegingen. Het is essentieel dat de ouders goed met elkaar kunnen communiceren en bereid zijn om samen te werken. Ook is het belangrijk om te bepalen hoe de kosten verdeeld worden, en welke kosten wel en niet gedeeld worden. Het is raadzaam om afspraken te maken over vakanties en uitstapjes, en deze buiten de reguliere kostenverdeling te houden.
De woonplaats van de ouders speelt ook een rol. Het is wenselijk dat de ouders in de buurt van elkaar wonen, zodat de kinderen gemakkelijk naar school, sport en vriendjes kunnen blijven gaan. Als de ouders ver uit elkaar wonen, kan een 60/40 regeling een goede optie zijn, maar vereist dit wel een goede organisatie en flexibiliteit.
Het is belangrijk om te overwegen of de kinderen meerdere keren per week willen wisselen van huis. Voor jongere kinderen kan dit lastig zijn, terwijl oudere kinderen wellicht meer behoefte hebben aan stabiliteit en een vaste woonbasis. Ook is het belangrijk om te kijken naar de werk(schema’s) van de ouders en of zij in staat zijn om de zorg eerlijk te verdelen.
Co-ouderschap en het Welzijn van Kinderen
Uit onderzoek blijkt dat co-ouderschap over het algemeen positieve effecten heeft op het welzijn van kinderen. Kinderen hoeven niet te kiezen tussen hun ouders en kunnen een goede band opbouwen met beide ouders. Bovendien ervaren kinderen minder stress als zij een gelijkwaardige relatie met beide ouders hebben.
Echter, co-ouderschap is niet voor iedereen weggelegd. Het vereist een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders, en het is belangrijk dat de kinderen zich veilig en geborgen voelen in beide huishoudens. Als er sprake is van een conflictueuze relatie, kan co-ouderschap juist schadelijk zijn voor het welzijn van de kinderen.
Juridische Aspecten
De term co-ouderschap is niet in de wet vastgelegd, waardoor ouders vrij zijn om zelf afspraken te maken over de verdeling van de zorg en opvoeding. Deze afspraken worden vastgelegd in een ouderschapsplan, dat door de rechter wordt goedgekeurd. De rechter zal beoordelen of de afspraken eerlijk zijn en in het belang van de kinderen.
Het is belangrijk om te weten dat de Belastingdienst een eigen definitie van co-ouderschap hanteert voor fiscale doeleinden. Om in aanmerking te komen voor bepaalde toeslagen en kortingen, moeten de ouders voldoen aan de criteria van de Belastingdienst.
Conclusie
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap waarbij ouders streven naar een gelijkwaardige rol in de opvoeding en verzorging van hun kinderen na een scheiding. Er bestaan verschillende verdelingsschema’s, waaronder de 50/50 verdeling en de 60/40 verdeling. Co-ouderschap kan aantrekkelijke belastingvoordelen opleveren, maar vereist wel een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders. Het is belangrijk om rekening te houden met de praktische overwegingen en het welzijn van de kinderen bij het kiezen voor co-ouderschap. Hoewel de wet de term co-ouderschap niet kent, is het een populaire vorm van ouderschap die steeds vaker wordt toegepast.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
