Ondersteuning bij Ouderschap: Een Gids voor Ouders en Professionals
juni 28, 2025
Het co-ouderschap, een regeling waarbij ouders gezamenlijk de zorg- en opvoedingstaken na een scheiding uitvoeren, is niet altijd een permanente oplossing. Hoewel het in veel gevallen in het belang van het kind is, kunnen er situaties ontstaan waarin het beëindigen van deze regeling overwogen wordt. Dit artikel biedt een overzicht van de mogelijkheden en overwegingen rondom het stoppen van co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap houdt in dat beide ouders verantwoordelijk blijven voor de opvoeding van hun kinderen, ook na een scheiding. Dit kan verschillende vormen aannemen, waaronder verblijfsco-ouderschap, waarbij de kinderen afwisselend bij beide ouders verblijven, of een regeling waarbij de zorg en verantwoordelijkheid gelijk verdeeld zijn, ongeacht het hoofdverblijf van de kinderen. Het doel is om beide ouders betrokken te houden bij het leven van hun kinderen en een stabiele omgeving te bieden. Het is belangrijk te benadrukken dat co-ouderschap niet hetzelfde is als hoederecht, een term die inmiddels verouderd is. Sinds 1995 spreekt men over gezamenlijk ouderlijk gezag, waarbij beide ouders verantwoordelijk zijn.
Er zijn diverse redenen waarom ouders het co-ouderschap willen beëindigen. Een veelvoorkomende reden is het niet nakomen van afspraken door de andere ouder. Ook kan een verhuizing een rol spelen, aangezien een co-ouderschapsregeling vaak lastiger te handhaven is als de ouders ver uit elkaar wonen. Andere redenen kunnen zijn het overlijden van een ouder of het opnieuw samenwonen van de ouders. In sommige gevallen kan een ouder zich onveilig voelen of het gevoel hebben dat de andere ouder geen goede verzorging en opvoeding biedt. Echter, het is cruciaal dat deze zorgen gebaseerd zijn op feiten en niet op ongefundeerde beschuldigingen.
De mening van het kind is van groot belang, afhankelijk van de leeftijd. Kinderen hebben recht op inspraak, maar de uiteindelijke beslissing ligt bij de ouders of de rechter. Het is belangrijk om de gevoelens en wensen van het kind serieus te nemen en te begrijpen waarom het de voorkeur geeft aan een andere regeling. Een kind kan bijvoorbeeld aangeven dat het de constante wisselingen tussen twee huizen niet meer prettig vindt, of zich meer verbonden voelt met één van de ouders. Het is essentieel om te onthouden dat dit geen afwijzing van de andere ouder hoeft te zijn, maar een uiting van de behoeften van het kind op dat moment.
Het beëindigen van een co-ouderschapsregeling is niet eenvoudig. Afspraken die in een ouderschapsplan zijn vastgelegd, kunnen niet zomaar worden gewijzigd. Beide ouders moeten achter de beëindiging staan. Indien er geen overeenstemming is, kan de rechter worden ingeschakeld. Het is belangrijk te weten dat een rechter niet zomaar een co-ouderschapsregeling zal stopzetten. Er moet sprake zijn van gegronde redenen, zoals ernstige problemen in de communicatie tussen de ouders, het niet nakomen van afspraken, of een situatie die schadelijk is voor het welzijn van het kind.
Een rechter zal de belangen van het kind voorop stellen. Het is niet voldoende om simpelweg te stellen dat er wantrouwen bestaat of dat de andere ouder niet geschikt is, zonder daarvoor bewijs te leveren. De rechter zal kijken naar de hele situatie, inclusief de wensen van het kind (afhankelijk van de leeftijd), de mogelijkheden voor omgang met beide ouders, en de stabiliteit en regelmaat in het leven van het kind.
Er zijn specifieke situaties waarin het mogelijk is om een co-ouderschap te wijzigen of te beëindigen:
Er zijn twee manieren om een co-ouderschap te beëindigen:
Het beëindigen van een co-ouderschap kan financiële gevolgen hebben. Afhankelijk van de situatie kan er kinderalimentatie betaald moeten worden. Ook kan de hoogte van de partneralimentatie veranderen. Het is belangrijk om deze gevolgen goed te overwegen en eventueel advies in te winnen over de financiële aspecten.
Een goede communicatie tussen de ouders is essentieel, zowel tijdens als na de scheiding. Flexibiliteit is ook belangrijk, aangezien de behoeften van de kinderen kunnen veranderen in de loop der tijd. Het is belangrijk om open te staan voor aanpassingen in de omgangsregeling en om samen te werken in het belang van de kinderen.
Zelfs als het co-ouderschap wordt beëindigd, behouden beide ouders het recht op omgang met hun kinderen. Dit betekent dat de andere ouder nog steeds contact mag hebben met de kinderen, tenzij er sprake is van ernstige misstanden of een gevaarlijke situatie. In plaats van co-ouderschap wordt dan een omgangsregeling opgesteld, waarin de afspraken over de omgang worden vastgelegd.
Het beëindigen van een co-ouderschap is een complexe beslissing die zorgvuldige overweging vereist. Het is belangrijk om de belangen van het kind voorop te stellen en om te streven naar een oplossing die voor alle betrokkenen acceptabel is. Indien er geen overeenstemming kan worden bereikt, kan de rechter worden ingeschakeld. Een goede communicatie tussen de ouders en een flexibele houding zijn essentieel om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen. Het is van belang te onthouden dat het stoppen van co-ouderschap niet automatisch betekent dat de relatie met de andere ouder volledig verbroken is; het recht op omgang blijft in principe bestaan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet