Kinderalimentatie bij Co-Ouderschap: Een Uitgebreide Gids
juni 28, 2025
Bij co-ouderschap, waarbij kinderen evenveel tijd doorbrengen bij beide ouders, is een heldere afspraken over de kosten een essentieel onderdeel van een succesvolle regeling. Deze kosten omvatten niet alleen de dagelijkse uitgaven, maar ook de verblijfskosten en de kosten die niet direct aan een specifiek huishouden verbonden zijn. Dit artikel biedt een overzicht van de verschillende aspecten van kostenverdeling bij co-ouderschap, gebaseerd op de beschikbare informatie.
De basis voor het verdelen van de kosten bij co-ouderschap is vaak de draagkracht van beide ouders. Dit betekent dat de bijdrage van elke ouder in de totale kinderkosten wordt bepaald op basis van hun inkomen. De verhouding tussen de draagkracht van vader en moeder bepaalt de financiële verantwoordelijkheid van ieder. Er wordt gekeken naar het inkomen van beide ouders om hun draagkracht te berekenen. Als de draagkracht van de vader bijvoorbeeld 200 is en die van de moeder 100, betaalt de vader 2/3e van de totale kinderkosten en de moeder 1/3e.
Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen eigen kosten en te verdelen kosten. Eigen kosten zijn de uitgaven die elk huishouden voor zichzelf maakt, zoals huur, telefoon en boodschappen. Te verdelen kosten zijn de uitgaven voor het kind die één ouder doet, zoals verzekeringen, abonnementen, contributies en schoolkosten.
Verblijfskosten zijn de kosten die direct verbonden zijn aan het verblijf van het kind bij een van de ouders. Dit omvat zaken als wonen, wassen, eten en drinken, vakanties en uitjes. Bij een 50/50 co-ouderschapsregeling wordt vaak een zorgkorting van 35% toegepast op de verblijfskosten. Dit houdt in dat de ouder die de alimentatie ontvangt, een korting krijgt op het aandeel van de onderhoudsplichtige. De korting is niet 50% vanwege de verblijfsoverstijgende kosten die door de ouder die de alimentatie ontvangt worden betaald.
Een gezamenlijke kinderrekening kan een praktische manier zijn om de kosten te verdelen. In dat geval wordt eerst bepaald wat elke ouder conform draagkracht moet bijdragen, waarna de verblijfskosten van elke ouder worden afgetrokken. Het resterende bedrag gaat naar de kinderrekening. Als de verblijfskosten hoger zijn dan de bijdrage die de ouder moet leveren, wordt er maandelijks een bedrag uit de gezamenlijke rekening opgenomen.
Verblijfsoverstijgende kosten zijn de kosten die niet direct aan het verblijf van het kind bij een van de ouders verbonden zijn. Denk hierbij aan sportclubs, kleding, kleedgeld, schoolkosten, lidmaatschappen, een mobiele telefoon en zakgeld. Deze kosten kunnen worden betaald vanuit een gezamenlijke rekening, waarbij beide ouders een bijdrage leveren op basis van hun draagkracht.
Het is belangrijk om in het ouderschapsplan vast te leggen welke kosten als verblijfsoverstijgend worden beschouwd. Ouders kunnen bijvoorbeeld afspreken dat ze gezamenlijk de kosten voor een fiets dragen, of dat elke ouder zelf de kosten voor kleding betaalt tijdens de verblijfperiode bij die ouder.
De kinderbijslag wordt vaak aan één van de ouders uitbetaald, maar kan onderling worden verdeeld. Voor de uitkomst van de berekening is het niet van belang wie de kinderbijslag ontvangt. Het kindgebonden budget wordt uitbetaald door de Belastingdienst en kan, onder voorwaarden, worden verdeeld over beide ouders. De aanvrager van de kinderbijslag ontvangt doorgaans het kindgebonden budget, maar dit kan worden aangepast.
Het is mogelijk om de kinderbijslag aan verschillende ouders toe te wijzen voor verschillende kinderen, waardoor beide ouders mogelijk in aanmerking komen voor het kindgebonden budget.
Naast de kinderbijslag en het kindgebonden budget zijn er nog andere toeslagen en regelingen waar co-ouders mogelijk aanspraak op kunnen maken. Dit omvat de inkomensafhankelijke combinatiekorting, die wordt betaald aan het huishouden waar het kind meer dan zes maanden is ingeschreven in het bevolkingsregister. Bij co-ouderschap kunnen beide ouders, als ze allebei een baan hebben, deze korting aanvragen.
Ook is er de mogelijkheid tot kinderopvangtoeslag, die door beide ouders kan worden aangevraagd voor het eigen deel van de kosten. Er is een maximum van 230 uur per kind per maand. Daarnaast kunnen ouders huurtoeslag aanvragen, waarbij het kind bij één ouder moet zijn ingeschreven.
Een kinderrekening is een rekening die speciaal wordt geopend voor de kosten van de kinderen. Beide ouders hebben het recht om geld van deze rekening af te schrijven. Het voordeel van een kinderrekening is dat beide ouders inzicht hebben in de uitgaven en dat grotere uitgaven makkelijk kunnen worden gefinancierd door extra geld te storten.
Er zijn echter ook nadelen aan een kinderrekening. Als het contact met de andere ouder niet goed is, kan het gebruik van de rekening tot discussies leiden. Ook kan het zijn dat de ouders een verschillend uitgavenpatroon hebben, waardoor het lastig is om overeenstemming te bereiken over de besteding van het geld.
Als ouders besluiten geen kinderrekening te gebruiken, is het gebruikelijk dat de ouder die kinderalimentatie betaalt, dit bedrag stort op de rekening van de andere ouder. De ouders kunnen dan afspreken dat de kosten voor de kinderen uit dit bedrag worden betaald. Het is belangrijk om goede afspraken te maken over de besteding van het geld en deze eventueel vast te leggen in het ouderschapsplan.
Het is cruciaal om duidelijke en gedetailleerde afspraken te maken over de kostenverdeling bij co-ouderschap. Deze afspraken moeten worden vastgelegd in het ouderschapsplan, zodat er geen misverstanden ontstaan. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen bij het opstellen van het ouderschapsplan, om ervoor te zorgen dat de afspraken juridisch bindend zijn en in het belang van het kind.
De kostenverdeling bij co-ouderschap is een complex onderwerp dat zorgvuldige planning en duidelijke afspraken vereist. Door rekening te houden met de draagkracht van beide ouders, het onderscheid te maken tussen verblijfskosten en verblijfsoverstijgende kosten, en gebruik te maken van de beschikbare toeslagen en regelingen, kunnen ouders een eerlijke en duurzame regeling treffen die in het belang is van hun kinderen. Een kinderrekening kan een handig hulpmiddel zijn, maar vereist een goede communicatie en overeenstemming over het uitgavenpatroon. Het belangrijkste is om open en eerlijk met elkaar te communiceren en de afspraken vast te leggen in een juridisch bindend ouderschapsplan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet