Co-ouderschap: Dagenverdeling en Overwegingen voor Kinderen
juni 27, 2025
Er is geen wettelijk vastgestelde maximale afstand tussen ouders bij co-ouderschap in Nederland. Dit betekent dat ouders in principe vrij zijn om te bepalen waar ze wonen, ook als dit resulteert in een grotere afstand tussen hen. Echter, een verhuizing naar een aanzienlijke afstand vereist vaak overleg en kan juridische implicaties hebben, met name als er gezamenlijk gezag is over de kinderen. De belangen van het kind staan hierbij centraal. Dit artikel geeft een overzicht van de overwegingen en richtlijnen met betrekking tot afstand bij co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap is een wettelijk erkende regeling die de rechten en verantwoordelijkheden van beide ouders bij het opvoeden van kinderen reguleert. Het is belangrijk voor ouders om op de hoogte te zijn van de wettelijke kaders die van toepassing zijn op co-ouderschap, inclusief de aspecten die betrekking hebben op afstand. Indien ouders het niet eens kunnen worden over de afstand, kunnen zij juridische stappen ondernemen, zoals mediation of een procedure bij de rechter. Een rechter zal uiteindelijk een beslissing nemen die in het belang van de kinderen is.
Wanneer een ouder eenhoofdig gezag heeft, is er geen toestemming van de andere ouder nodig voor een verhuizing. Bij gezamenlijk gezag is toestemming van de andere ouder vereist. Indien deze toestemming niet wordt verleend, kan de verhuizende ouder vervangende toestemming vragen bij de rechtbank. De rechter beoordeelt of de verhuizing in het belang van het kind is.
Hoewel er geen wettelijke maximumafstand bestaat, wordt in de praktijk vaak een richtlijn van ongeveer 50 kilometer gehanteerd door rechtbanken. Sommige rapporten noemen een ideale afstand van 7 kilometer hemelsbreed om het co-ouderschap goed te laten functioneren. Een grotere afstand kan de logistiek bemoeilijken, de reistijd en -kosten verhogen en de betrokkenheid van beide ouders bij het dagelijks leven van de kinderen beperken.
De optimale afstand is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder de leeftijd van de kinderen. Jongere kinderen hebben vaak meer behoefte aan frequentere contactmomenten en een stabiele omgeving, waardoor een kleinere afstand wenselijk is. Oudere kinderen kunnen beter omgaan met langere reisafstanden en minder frequente overgangen tussen de huizen van hun ouders.
Het is belangrijk om te benadrukken dat rechters bij een eventuele geschil de belangen van beide ouders en, in het bijzonder, de belangen van de kinderen afwegen. Een rechter zal de specifieke omstandigheden van de situatie beoordelen, zoals de vervoersmogelijkheden, de tijdsduur van de reis en eventuele kindgebonden aspecten.
Verschillende factoren kunnen de afstand bij co-ouderschap beïnvloeden. Naast de leeftijd van de kinderen spelen ook school- en activiteitenverplichtingen, werkafstand en andere logistieke overwegingen een rol. Rechtbanken zullen hier rekening mee houden bij het beoordelen van een co-ouderschapsregeling.
Een verhuizing kan complex zijn, vooral als de ouders ver van elkaar wonen. Het is belangrijk om een gedetailleerd en flexibel co-ouderschapsplan op te stellen dat rekening houdt met de afstand. Duidelijke afspraken over reistijden en verantwoordelijkheden zijn essentieel.
Bij een voorgenomen verhuizing is het van belang dat de ouder die wil verhuizen de belangen van de verhuizing goed onderbouwt. Een enkele stelling dat de ouder niet meer op de oude woonplaats wil wonen, bijvoorbeeld vanwege negatieve herinneringen, is vaak onvoldoende. De ouder moet aantonen dat er een gegronde reden is voor de verhuizing, zoals een nieuwe baan of woonruimte.
De rechter zal een belangenafweging maken tussen de belangen van beide ouders en die van het kind. Als de verhuizende ouder al vrijwel de volledige zorg en opvoeding over het kind draagt, kan een grotere verhuisafstand toegestaan worden dan wanneer sprake is van co-ouderschap.
Open en eerlijke communicatie tussen ouders is cruciaal, vooral bij co-ouderschap op afstand. Het is belangrijk om afspraken te maken over de transporttijd en eventuele kosten die daarmee gepaard gaan. Een goede planning en flexibiliteit zijn essentieel om een soepele co-ouderschapsregeling te waarborgen.
Ouders moeten zich proactief inzetten om de beste oplossing te vinden die het welzijn en de stabiliteit van de kinderen bevordert. Het is altijd beter om tot een overeenkomst te komen zonder tussenkomst van de rechter, bijvoorbeeld door middel van mediation.
Indien ouders het niet eens kunnen worden over de afstand bij co-ouderschap, kunnen zij juridische stappen overwegen. Het is aan te raden om eerst te proberen tot een compromis te komen buiten de rechtszaal. Als mediation niet succesvol is, kan de zaak aan de rechter worden voorgelegd.
Eenmaal vastgestelde afstandsgrens dient te worden gehandhaafd. Het niet naleven van deze afspraak kan leiden tot conflicten en juridische geschillen.
Sommige rapporten benadrukken het belang van één sociale context voor het kind. Twee woonplaatsen die dicht bij elkaar liggen, bijvoorbeeld in dezelfde stad of dichtbij school, kunnen een stabielere omgeving bieden voor het kind. Rechters lijken hier echter niet altijd voldoende rekening mee te houden bij het beoordelen van een verhuizing.
Er is geen eenduidige wettelijke regelgeving met betrekking tot de maximale afstand tussen ouders bij co-ouderschap. De beslissing wordt genomen op basis van de specifieke omstandigheden van de situatie, waarbij de belangen van het kind altijd voorop staan. Een afstand van maximaal 50 kilometer wordt vaak als richtlijn gehanteerd, maar dit is geen absolute grens. Open communicatie, flexibiliteit en een gedetailleerd co-ouderschapsplan zijn essentieel om een succesvolle co-ouderschapsregeling te waarborgen, ongeacht de afstand tussen de ouders. Het is raadzaam om juridisch advies in te winnen om ervoor te zorgen dat alle aspecten van co-ouderschap correct worden behandeld en dat er een solide juridisch kader is.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet