Omgangsregelingen en Drugsgebruik: Het Welzijn van het Kind Voorop
juni 27, 2025
Co-ouderschap is een steeds vaker gekozen vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij beide ouders de zorg en opvoeding van hun kinderen delen. Meer dan 90 procent van de ouders behoudt na een scheiding gezamenlijk ouderlijk gezag, wat betekent dat beide ouders beslissingen mogen nemen over hun kind. Het ouderschapsplan, wettelijk verplicht voor ouders die scheiden met kinderen jonger dan 18 jaar, vormt de basis voor de organisatie van dit gezamenlijk gezag, waarbij een zorgregeling of omgangsregeling wordt vastgelegd. Dit artikel biedt een gedetailleerd overzicht van de voorwaarden, praktische afspraken en overwegingen rondom co-ouderschap, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap impliceert een gelijke verdeling van de zorg- en opvoedtaken, hoewel de verdeling ook 70/30 kan zijn. Een ongeveer gelijke verdeling wordt specifiek als co-ouderschap aangeduid. Het is belangrijk te benadrukken dat co-ouderschap niet in de wet geregeld is; ouders bepalen zelf hoe de kosten en taken verdeeld worden en leggen dit vast in een ouderschapsregeling. Het succes van co-ouderschap vereist een redelijke overeenstemming tussen de ex-partners.
Het opstellen van een ouderschapsplan is een wettelijke verplichting voor ouders die scheiden en kinderen hebben. Dit plan moet in ieder geval afspraken bevatten over de verdeling van de zorg en opvoeding (zorgregeling) of de omgang met de kinderen (omgangsregeling), de communicatie tussen ouders, de besluitvorming over belangrijke zaken zoals schoolkeuze, en de kosten van de verzorging en opvoeding (kinderalimentatie). Ouders kunnen ook andere afspraken opnemen, zoals opvattingen over opvoeding, regels en contact met de families. Het is raadzaam om de kinderen bij het opstellen van het ouderschapsplan te betrekken.
Hoewel er geen wettelijke eisen zijn voor het verkrijgen van co-ouderschap, zijn er wel voorwaarden die de kans op succes vergroten. Een belangrijke voorwaarde is een goede communicatie tussen de ouders. Ouders moeten in staat zijn om over de kinderen te overleggen en elkaar te ‘gunnen’ een hechte band met de kinderen te hebben. Slechte communicatie kan een reden zijn om een verzoek tot co-ouderschap af te wijzen, zoals in een uitspraak van het Gerechtshof Den Bosch. Een andere belangrijke factor is de onderlinge afstand tussen de woonplaatsen van de ouders, zodat de kinderen gemakkelijk naar school, sport en clubs kunnen gaan.
Een gedetailleerd ouderschapsplan is essentieel, met afspraken over de taakverdeling, de woonafstand, de overkoepelende regels, de communicatie over belangrijke veranderingen en de financiële aspecten. Bij co-ouderschap is het gebruikelijk om een gezamenlijke kinderrekening te openen, waarop de kinderbijslag en een afgesproken bedrag gestort worden. Dit kan een alternatief zijn voor kinderalimentatie. Het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over het inzicht in de rekening, de bestedingslimieten en de soorten uitgaven waarover overleg vereist is.
De kosten van de kinderen worden bij co-ouderschap verdeeld, waarbij rekening gehouden wordt met de draagkracht van de ouders, het aantal verzorgdagen of een gelijkwaardige verdeling. De kosten kunnen hoger uitvallen omdat ze in twee huishoudens gemaakt worden.
Gezamenlijk ouderlijk gezag blijft doorgaans van kracht na een scheiding, ongeacht de gekozen vorm van co-ouderschap. Het ouderlijk gezag betreft de juridische rechten en plichten van de ouders en staat los van de invulling van de dagelijkse zorg. De hoogte van de kinderalimentatie kan beïnvloed worden door de co-ouderschapsregeling, aangezien beide ouders ongeveer evenveel zorg dragen voor het kind.
Het ouderschapsplan is niet statisch en kan gewijzigd worden in overleg tussen de ouders. Zodra de omstandigheden veranderen, zoals een verhuizing of ziekte, kunnen nieuwe afspraken gemaakt worden. Voor het aanpassen van het convenant of ouderschapsplan is geen tussenkomst van de rechter nodig, zolang de afspraken wettelijk zijn. Bij financiële afspraken is het wel raadzaam om een mediator te raadplegen.
Goede communicatie is cruciaal voor succesvol co-ouderschap. In situaties waarin de communicatie moeizaam verloopt, kan een onafhankelijke derde persoon, zoals een bemiddelaar, helpen om het contact tussen de ouders te ondersteunen en conflicten te voorkomen. Een mediator kan ook helpen bij het opstellen van het ouderschapsplan. Bij parallel ouderschap, waarbij ouders weinig of geen directe communicatie hebben, kan een bemiddelaar essentieel zijn.
Parallel ouderschap is een vorm waarbij ouders onregelmatig of alleen in noodgevallen communiceren en gebruik maken van e-mail, WhatsApp, een derde persoon of een speciaal schrift om over de kinderen te communiceren. De twee gezinnen hebben zo min mogelijk met elkaar te maken en elke ouder neemt eigen beslissingen over de kinderen in hun eigen huis. Deze vorm vereist vaak de hulp van een hulpverlener of organisatie om punten op te lossen waar de ouders het niet over eens worden.
Co-ouders kunnen in aanmerking komen voor bepaalde belastingvoordelen, zoals het kindgebonden budget. De aanvraag van het kindgebonden budget wordt doorgaans aan één ouder toegekend, die vervolgens de regeling met de andere ouder kan delen.
Co-ouderschap is niet altijd de beste optie. Als ouders slecht met elkaar kunnen communiceren en steeds conflicten hebben over de kinderen, kan het beter zijn dat een kind één hoofdverzorger heeft. Ook praktische obstakels, zoals een gebrek aan tijd of ongunstige werktijden, kunnen co-ouderschap bemoeilijken.
Naast de wettelijk verplichte afspraken, is het verstandig om ook afspraken te maken over de taakverdeling, de woonafstand, de regels, de verjaardagen en feestdagen, en de financiën. Hoe meer afspraken er gemaakt worden, hoe minder ruimte er is voor misverstanden en conflicten.
Het opstellen van een ouderschapsplan kan complex zijn. Advocaten gespecialiseerd in familierecht kunnen helpen bij het opstellen van een gedetailleerd en juridisch correct plan. Een mediator kan begeleiding bieden bij het overleg tussen de ouders.
Co-ouderschap kan een succesvolle manier zijn om de zorg en opvoeding van kinderen na een scheiding te organiseren, mits er goede afspraken gemaakt worden en de ouders in staat zijn om effectief te communiceren. Een gedetailleerd ouderschapsplan, waarin alle belangrijke aspecten van de zorg en opvoeding zijn vastgelegd, is essentieel. Het is belangrijk om te onthouden dat co-ouderschap niet voor iedereen geschikt is en dat de belangen van de kinderen altijd voorop moeten staan.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet