Parallel Ouderschap: Een Weg Naar Rust en Duidelijkheid voor Kinderen

Parallel ouderschap is een vorm van ouderschap die steeds vaker wordt overwogen door ouders na een scheiding, met name wanneer samenwerking moeilijk of onmogelijk blijkt. Het biedt een alternatief voor co-ouderschap, waarbij de focus ligt op het minimaliseren van conflicten en het creëren van een stabiele omgeving voor de kinderen. Dit artikel beschrijft de kenmerken van parallel ouderschap, voor wie het geschikt is, de voorwaarden en de mogelijke valkuilen, gebaseerd op beschikbare informatie.

Wat is Parallel Ouderschap?

Parallel ouderschap, ook wel parallel solo-ouderschap genoemd, kenmerkt zich door een minimale emotionele betrokkenheid en communicatie tussen de ouders. Beide ouders creëren hun eigen huishouden en voeren zelfstandig de regie over hun ouderrol. De interactie tussen de ouders is beperkt tot het hoogstnoodzakelijke, en afspraken zijn strak, gedetailleerd en inflexibel. Het wordt vaak vergeleken met twee leggers van een turnbrug: ze raken elkaar niet, maar bieden wel beiden steun aan de turnster, in dit geval het kind.

Het is niet de meest ideale scenario, maar het kan een oplossing bieden wanneer onderling overleg niet lukt en de conflicten blijven aanhouden na de scheiding. Het is een vorm van ouderschap waarbij ouders zich losmaken van elkaar, met als doel de kinderen te beschermen tegen de voortdurende strijd.

Voor Wie is Parallel Ouderschap Geschikt?

Parallel ouderschap is met name geschikt voor ouders die na een scheiding blijven vastlopen in conflicten en ruzies. Wanneer adviezen over samen ouderschap niet helpen, kan parallel ouderschap een uitweg bieden. Het is een optie voor ouders die, ondanks hun verschillen, hun kinderen een stabiele en conflictarme omgeving willen bieden.

Het is ook een overweging voor ouders waarbij de emoties hoog oplopen en elke vorm van interactie resulteert in ruzie, vaak in het bijzijn van de kinderen. Door de interactie te minimaliseren, wordt de kans op conflicten verkleind.

Kenmerken van Parallel Ouderschap

Verschillende kenmerken definiëren parallel ouderschap:

• Beperkte communicatie: Ouders communiceren onregelmatig of alleen in noodgevallen. Communicatie verloopt vaak via e-mail, WhatsApp, een derde persoon of een speciaal schrift.
• Eigen verantwoordelijkheid: Elke ouder neemt eigen beslissingen over de kinderen, zolang ze zich in het huis van die ouder bevinden.
• Focus op het kind: Beide ouders zetten zich los van elkaar in voor de belangen van de kinderen.
• Duidelijke afspraken: Er worden duidelijke afspraken gemaakt en vastgelegd in een ouderschapsplan, met weinig ruimte voor aanpassing.
• Onafhankelijke besluitvorming: Ouders nemen zelfstandig beslissingen over de opvoeding en verzorging van hun kinderen.
• Minimale overdracht: Overgangen van de kinderen van het ene naar het andere huis vinden plaats op een neutrale plek, met weinig communicatie tussen de ouders.

Voorwaarden voor Parallel Ouderschap

Om parallel ouderschap succesvol te laten verlopen, zijn er enkele belangrijke voorwaarden:

• Ouderlijk gezag: Beide ouders moeten het ouderlijk gezag behouden.
• Schriftelijke vastlegging: Zo veel mogelijk afspraken moeten schriftelijk worden vastgelegd.
• Spelregels: Er moeten spelregels worden opgesteld om te voorkomen dat de discussie met en over elkaar voortduurt.
• Parallel organiseren: De zorg voor de kinderen moet daadwerkelijk parallel worden georganiseerd.
• Respect voor opvoedmethoden: Ouders moeten elkaars opvoedmethoden respecteren en accepteren.
• Beperkte communicatie: De communicatielijnen tussen de ouders moeten worden ontvlochten en anders vormgegeven.
• Eigen verantwoordelijkheid: Ouders beperken zich tot hun eigen verantwoordelijkheid voor de relatie met de kinderen.
• Kind centraal: Het welzijn van het kind staat centraal.

De Rol van een Hulpverlener

Een hulpverlener kan een belangrijke rol spelen bij parallel ouderschap. De hulpverlener kan fungeren als tussenpersoon bij de communicatie, knopen doorhakken bij onenigheid en de ouders begeleiden bij het opstellen van een ouderschapsplan. Bij parallel solo ouderschap heeft iedere ouder een eigen hulpverlener en is er geen contact tussen de hulpverleners op inhoud, alleen op procesniveau. Een derde hulpverlener kan gesprekken voeren met de kinderen om hun beleving te begrijpen en hen een stem te geven.

Mogelijke Valkuilen

Hoewel parallel ouderschap een oplossing kan bieden, zijn er ook mogelijke valkuilen:

• Gebrek aan draagvlak: Als de methodiek niet door beide ouders wordt gedragen, kan het leiden tot eenzijdige besluitvorming en het afsluiten van informatieverstrekking.
• Conflictverhogend gedrag: Het kan leiden tot conflictverhogend gedrag als ouders proberen elkaar te veranderen of de afspraken naar eigen inzicht interpreteren.
• Loyaliteitsconflicten: Kinderen kunnen in een loyaliteitsconflict terechtkomen als er een totaal verschillend waarden- en normenkader is bij de ouders.
• Gebrek aan betrokkenheid: Het kind kan ervaren dat de welwillende ouder niet is aangehaakt aan zijn/haar leven bij de andere ouder.

Het is belangrijk om te beseffen dat parallel ouderschap niet altijd de beste oplossing is. In sommige gevallen kan het zelfs schadelijk zijn voor de kinderen.

Parallel Ouderschap en het Nederlands Jeugdinstituut

Het Nederlands Jeugdinstituut hanteert een restrictieve interpretatie van parallel ouderschap. De definitie van het instituut benadrukt het belang van het naleven van afspraken in een ouderschapsplan, maar erkent dat afspraken nooit waterdicht zijn. Er wordt gewaarschuwd dat parallel ouderschap een excuus kan zijn voor ouders om niet te overleggen over het kind, wat kan leiden tot loyaliteitsbeïnvloeding en ouderverstoting.

Parallel Ouderschap versus Co-ouderschap

Parallel ouderschap verschilt significant van co-ouderschap. Bij co-ouderschap is er sprake van regelmatige communicatie, gezamenlijke besluitvorming en samenwerking tussen de ouders. Bij parallel ouderschap is de communicatie minimaal en neemt elke ouder zelfstandig beslissingen over de kinderen. Co-ouderschap vereist een goede relatie tussen de ouders, terwijl parallel ouderschap juist een oplossing is wanneer die relatie verstoord is.

Conclusie

Parallel ouderschap is een vorm van ouderschap die een oplossing kan bieden voor ouders die na een scheiding blijven vastlopen in conflicten. Het kenmerkt zich door minimale communicatie en een focus op het creëren van een stabiele omgeving voor de kinderen. Het is belangrijk om te beseffen dat parallel ouderschap niet voor iedereen geschikt is en dat er mogelijke valkuilen zijn. Een hulpverlener kan een belangrijke rol spelen bij het begeleiden van ouders bij het implementeren van parallel ouderschap. Het welzijn van het kind staat hierbij altijd voorop.

Bronnen

1. Nieuwe Stap
2. Vechtscheidingshulp
3. Omgangshuis Loman
4. Sarah Koller
5. Jeugdformaat
6. Forest Consult
7. NJI
8. Ouderplatform Jeugdzorg
9. Vechtscheidingshulp
10. Scheidingswijze