Co-ouderschap: Wanneer is het niet de beste keuze voor uw kind?
juni 27, 2025
Een co-ouderschapsregeling is een vorm van ouderschap na scheiding waarbij beide ouders een actieve en gelijkwaardige rol blijven spelen in het leven van hun kinderen. Het doel is om de kinderen te beschermen tegen de negatieve gevolgen van een scheiding en hen een stabiele en liefdevolle omgeving te bieden. Dit artikel biedt een overzicht van belangrijke aspecten en afspraken die in een co-ouderschapsplan kunnen worden opgenomen, gebaseerd op beschikbare informatie.
Volgens de wettelijke bepalingen (artikel 1:247a BW jo 815 Rv) is het vastleggen van de gemaakte afspraken in een ouderschapsplan essentieel. Ouders erkennen hiermee het belang van contact met beide ouders voor de kinderen. Als gezaghebbende ouders onderschrijven zij het recht van de kinderen op een gelijkwaardige verzorging en opvoeding door beide ouders en streven ernaar de banden met de andere ouder te bevorderen. Een ouderschapsplan vereist dat de kinderen op een passende wijze bij de totstandkoming betrokken worden en dat de ouders de gevolgen van de scheiding met hen bespreken.
In de meeste gevallen blijft het gezag over de kinderen bij beide ouders, mits zij gehuwd zijn of een geregistreerd partnerschap hebben. Beide ouders hebben dan van rechtswege gezamenlijk het ouderlijk gezag. Dit betekent dat zij samen verantwoordelijk zijn voor belangrijke beslissingen over het leven van hun kinderen. Beide ouders hebben de verplichting om goed voor de kinderen te zorgen en beslissingen te baseren op dit uitgangspunt.
Een veelvoorkomende vorm van co-ouderschap is een week-op-week-af schema. Dit houdt in dat de kinderen de ene week bij de ene ouder verblijven en de volgende week bij de andere ouder. De overdracht vindt vaak op een vast moment plaats, bijvoorbeeld op zondagavond. Dit schema zorgt voor een stabiel en voorspelbaar ritme voor de kinderen. Andere schema’s, zoals een 2-2-5-5 of een 3-4-4-3 regeling, kunnen ook worden overwogen, afhankelijk van de specifieke omstandigheden. Complexe werkroosters van de ouders kunnen aanpassing van het schema noodzakelijk maken.
Een soepele overdracht van de kinderen is belangrijk om spanningen te verminderen. De overdracht kan plaatsvinden op een neutrale locatie, zoals het huis van de grootouders of een park in de buurt. Voor jonge kinderen kan een “heen- en weer” tas handig zijn, waarin belangrijke spullen zoals rapporten, medicijnen en kleding worden meegenomen.
Effectieve communicatie tussen de ouders is cruciaal. Ouders informeren elkaar over alles wat te maken heeft met het geestelijk en lichamelijk welzijn van de kinderen, schoolvoortgang, contacten met andere opvoeders, veranderingen in de woon- of leefomstandigheden, vakantiebestemmingen en activiteiten. Deze informatie wordt bij voorkeur uitgewisseld als de kinderen er niet bij zijn. Kinderen mogen niet worden gebruikt om informatie door te geven of in te winnen.
Wanneer een ouder een nieuwe partner heeft, is het belangrijk om de andere ouder hiervan in kennis te stellen voordat de kinderen worden geïnformeerd. Beide ouders zullen de kinderen pas met een nieuwe partner kennis laten maken als er sprake is van een serieuze relatie. Het is van belang dat een nieuwe partner of andere derde de opvoeding van de kinderen niet negatief beïnvloedt.
De financiële aspecten van co-ouderschap moeten ook worden geregeld. In geval van een omgangsregeling betaalt de alimentatieplichtige ouder een bedrag aan de andere ouder voor de verzorging van de kinderen. Dit bedrag kan worden geïndexeerd volgens de wettelijke bepalingen. Ouders hebben de wettelijke plicht om voor hun kinderen te zorgen tot hun 21ste levensjaar.
De ouder bij wie het kind op dat moment verblijft, is verantwoordelijk voor de dagelijkse verzorging. Beide ouders zijn verantwoordelijk voor het huiswerk, sporttrainingen en andere buitenschoolse activiteiten. Beslissingen over belangrijke zaken, zoals gezondheid, religieuze opvoeding en schoolkeuze, worden in overleg genomen.
Een ouderschapsplan is niet statisch. De afspraken kunnen jaarlijks worden herzien of wanneer dat nodig is in het belang van de kinderen. Gewijzigde omstandigheden, zoals een verandering in de gezinssituatie of het inkomen, kunnen aanleiding geven tot aanpassing van het plan. Ook de wensen van de kinderen, vanaf hun twaalfde levensjaar, worden zwaarwegend bevonden, tenzij er gegronde redenen zijn om daarvan af te wijken.
Bij conflicten is het belangrijk om eerst te proberen tot overeenstemming te komen. Indien dit niet lukt, kunnen de ouders zich wenden tot een mediator of een andere professionele dienstverlener voor objectief advies.
Bij het opstellen van een omgangsregeling is het belangrijk om rekening te houden met de leeftijd van de kinderen, hun omgeving, de mening van de kinderen, het werkritme van beide ouders en de bestaande rolverdeling in de opvoeding. Een duidelijke structuur en een vast schema bieden zekerheid en rust voor de kinderen.
Open communicatie met de kinderen is essentieel. Houd hen op de hoogte van veranderingen en bespreek de regeling op een leeftijdsadequate manier met hen. Bied emotionele ondersteuning en wees aanwezig voor de kinderen, vooral tijdens de overgangsperiodes.
Het is raadzaam om juridische begeleiding in te schakelen bij het opstellen van een ouderschapsplan. Organisaties zoals Uitelkaar.nl bieden ondersteuning en voldoen aan de kwaliteitscriteria van de Raad voor Rechtsbijstand.
Een co-ouderschapsplan is een belangrijk instrument om de kinderen te beschermen en hen een stabiele en liefdevolle omgeving te bieden na een scheiding. Het is essentieel dat ouders samenwerken en open communiceren om het welzijn van hun kinderen voorop te stellen. Dit plan dient als leidraad voor een gezonde en effectieve co-ouderschapsregeling, waarbij het welzijn en de belangen van de kinderen voorop staan.
Een goed doordacht en gedocumenteerd co-ouderschapsplan is cruciaal voor het welzijn van kinderen na een scheiding. Het plan moet duidelijke afspraken bevatten over gezag, tijdsverdeling, communicatie, financiële aspecten en besluitvorming. Regelmatige evaluatie en aanpassing van het plan zijn noodzakelijk om te zorgen dat het blijft aansluiten bij de veranderende behoeften van de kinderen en de ouders. Het betrekken van de kinderen bij het proces en het zoeken van professionele ondersteuning kunnen bijdragen aan een succesvolle co-ouderschapsregeling.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet