Fiscaal Co-Ouderschap: Belastingvoordelen en Regelingen voor Gescheiden Ouders
juni 27, 2025
De term ‘curling ouder’ is de afgelopen jaren steeds vaker te horen, mede dankzij de populariteit van televisieseries zoals ‘De Luizenmoeder’. De term, bedacht door de Deense psycholoog Bent Hougaard in 2004, beschrijft een opvoedstijl waarbij ouders alle mogelijke obstakels voor hun kinderen uit de weg ruimen, net zoals bij de sport curling waar de baan voor de steen wordt gladgestreken (Source 1, 9). Dit artikel onderzoekt de kenmerken van curling ouderschap, de mogelijke gevolgen voor de ontwikkeling van kinderen en manieren om een gezondere balans te vinden tussen bescherming en het stimuleren van zelfredzaamheid.
Curling ouders, ook wel sneeuwploegouders genoemd (Source 4), onderscheiden zich door een sterke behoefte aan controle en een overmatige betrokkenheid bij het leven van hun kinderen (Source 3, 9). Ze proberen problemen te voorkomen voordat ze zich voordoen, en grijpen vaak in bij de minste tekenen van moeilijkheden (Source 2, 4). Dit kan zich uiten in het overnemen van taken die kinderen zelfstandig kunnen uitvoeren, het oplossen van conflicten met leeftijdsgenoten, of het constant in de gaten houden van prestaties op school (Source 3, 8, 9).
Een curling ouder is niet per se slecht, en handelt vaak vanuit liefde en de wens om het kind te beschermen tegen pijn en teleurstelling (Source 10). Echter, deze intenties kunnen onbedoeld leiden tot negatieve gevolgen voor de ontwikkeling van het kind (Source 7). Het is belangrijk te benadrukken dat de term ‘curling ouder’ een spectrum vertegenwoordigt; de meeste ouders vertonen af en toe kenmerken van deze stijl, maar het wordt problematisch wanneer het een dominante opvoedstrategie wordt (Source 9).
De toename van curling ouderschap wordt deels toegeschreven aan de technologische ontwikkelingen die het mogelijk maken om kinderen constant in de gaten te houden (Source 1). GPS-tracking, digitale schoolomgevingen en directe meldingen over cijfers en huiswerk geven ouders een ongekende mate van controle en inzicht in het leven van hun kinderen. Dit kan de neiging versterken om in te grijpen en problemen op te lossen voordat het kind de kans krijgt om zelf te leren en te groeien (Source 1).
Daarnaast kan de angst om kinderen te verliezen of te beschadigen een rol spelen. Ouders die zelf negatieve ervaringen hebben gehad in hun jeugd, zoals het gevoel niet gezien of gehoord te worden, kunnen geneigd zijn om hun eigen kinderen te overbeschermen om te voorkomen dat zij dezelfde pijn ervaren (Source 5). Echter, deze benadering kan paradoxaal genoeg leiden tot dezelfde problemen bij hun kinderen.
Overbescherming kan een aanzienlijke impact hebben op de ontwikkeling van kinderen, zowel op de korte als op de lange termijn (Source 7, 11). Kinderen die constant beschermd worden, leren minder goed omgaan met tegenslagen, frustraties en onzekerheid (Source 3, 7). Ze ontwikkelen een lagere tolerantie voor ongemak en kunnen zich sneller machteloos en hulpeloos voelen wanneer ze geconfronteerd worden met uitdagingen (Source 5, 7).
Op latere leeftijd kunnen deze kinderen moeite hebben met het nemen van beslissingen, het aangaan van verantwoordelijkheid en het ontwikkelen van zelfvertrouwen (Source 3, 9). Ze kunnen afhankelijk worden van anderen om problemen op te lossen en hebben moeite met het omgaan met kritiek (Source 5). In extreme gevallen kan overbescherming leiden tot angststoornissen, depressie en een gebrek aan veerkracht (Source 7).
Het is belangrijk om te benadrukken dat het niet gaat om het vermijden van alle risico's en moeilijkheden. Integendeel, het is juist door het ervaren van tegenslagen dat kinderen leren omgaan met stress, problemen oplossen en hun eigen capaciteiten ontdekken (Source 3).
Hoewel de termen ‘curling ouder’ en ‘helikopterouder’ vaak door elkaar worden gebruikt, is er een subtiel verschil (Source 3). Helikopterouders zijn voortdurend aanwezig en houden toezicht op elk detail van het leven van hun kind, terwijl curling ouders vooral proberen problemen uit de weg te ruimen voordat ze zich voordoen (Source 3). Helikopterouders zweven boven hun kind, terwijl curling ouders de baan gladstrijken. Beide benaderingen kunnen schadelijk zijn, maar curling ouderschap kan subtieler zijn en moeilijker te herkennen.
Het doorbreken van een patroon van overbescherming vereist zelfreflectie en bewustwording (Source 3, 8, 9). Het is belangrijk om te accepteren dat fouten maken onderdeel is van het leerproces en dat kinderen de kans moeten krijgen om zelfstandig te worden (Source 3).
Enkele concrete stappen die ouders kunnen nemen zijn:
Het vinden van een gezonde balans tussen betrokkenheid en autonomie is cruciaal voor de gezonde ontwikkeling van kinderen. Liefdevolle begeleiding en aanmoediging van onafhankelijkheid zijn essentieel (Source 3).
Het is belangrijk om te onthouden dat er geen ‘one-size-fits-all’ benadering is voor opvoeding (Source 9). Wat voor het ene kind werkt, werkt misschien niet voor het andere. Het is belangrijk om te luisteren naar de behoeften van je kind en je opvoedstijl daarop aan te passen.
Sommige ouders zien ‘curling’ juist als een manier om hun kind te ondersteunen en te begeleiden, waarbij ze de steen loslaten op het juiste moment, zodat het kind zelf zijn weg kan vinden (Source 9). Deze benadering vereist echter een zorgvuldige afweging en een goed begrip van de behoeften van het kind.
Curling ouderschap, gekenmerkt door overbescherming en het wegnemen van obstakels, kan negatieve gevolgen hebben voor de ontwikkeling van kinderen. Door kinderen de kans te geven om zelfstandig te worden, fouten te maken en te leren van hun ervaringen, kunnen ze veerkracht, zelfvertrouwen en probleemoplossende vaardigheden ontwikkelen. Het vinden van een gezonde balans tussen bescherming en autonomie is essentieel voor het opvoeden van zelfredzame en gelukkige kinderen. Het is belangrijk om te onthouden dat het doel van opvoeding niet is om kinderen te beschermen tegen alle pijn en tegenslag, maar om hen voor te bereiden op het leven.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet