Omgaan met Weerstand tegen Co-Ouderschap: Een Gids voor Ouders
juni 27, 2025
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap die na een scheiding steeds vaker wordt overwogen. Het houdt in dat beide ouders de zorg- en opvoedingstaken van hun kinderen min of meer gelijk verdelen. De kinderen wonen bij beide ouders en brengen ongeveer evenveel tijd door met elk van hen. De keuze voor co-ouderschap is afhankelijk van de wil van beide ouders, de wensen van het kind en praktische omstandigheden. Het vereist een goede communicatie en afstemming tussen de ouders om succesvol te zijn.
Co-ouderschap betekent dat beide ouders in gelijke mate verantwoordelijk zijn voor de opvoeding en verzorging van hun kinderen na een scheiding. Dit impliceert niet noodzakelijk een 50/50 verdeling van de tijd, maar wel een gelijkwaardige betrokkenheid. Een verdeling van 60/40 is ook mogelijk, waarbij de verdeling realistisch is afgestemd op de werksituatie van beide ouders. Het is essentieel dat ouders goede afspraken maken over de opvoeding, huisregels en andere belangrijke zaken. Een slechte communicatie kan het co-ouderschap bemoeilijken en is nadelig voor het kind. Mediation kan hierbij een waardevolle ondersteuning bieden.
Co-ouderschap is niet in alle situaties geschikt. Het vereist dat ouders in staat zijn om goed met elkaar te overleggen en samen te werken, ook na de scheiding. Wanneer er sprake is van conflicten, geweld of verslavingsproblemen, is co-ouderschap vaak niet mogelijk. Ook wanneer ouders ver uit elkaar wonen, kan het logistiek lastig zijn om co-ouderschap te realiseren. Een maximale reisafstand van ongeveer 7 kilometer hemelsbreed wordt vaak als richtlijn gehanteerd.
De manier waarop co-ouderschap wordt vormgegeven, kan afhankelijk zijn van de leeftijd van de kinderen.
Voor kinderen tot 4 jaar is het belangrijk dat zij zich kunnen hechten aan een vaste verzorger. Daarom wordt geadviseerd de opvoeding in deze leeftijdsgroep hoofdzakelijk bij één van de ouders te laten plaatsvinden. Een 50/50 verdeling wordt in de meeste gevallen nog niet aanbevolen. Vaak is de moeder de hoofdverzorgende, terwijl de vader regelmatig langs komt om zich aan het kind te binden en verzorgende taken op zich te nemen. Vanuit deze situatie kan toegewerkt worden naar een meer gelijkwaardig ouderschap, waarbij het kind ook nachtjes bij de andere ouder slaapt.
In de leeftijdsgroep van 4 tot 10 jaar kunnen kinderen langer weg bij de hoofdverzorgende ouder. Twee wisselmomenten per week zijn gebruikelijk. Het is belangrijk dat de ouders betrokken zijn bij de opvoeding en dat hun opvoedingsstijlen op elkaar aansluiten. Een 50/50 zorgverdeling kan in deze leeftijdsgroep goed werken, waarbij de dagen in een periode van twee weken worden geschoven.
Oudere kinderen (vanaf 12 jaar) vinden het vaak prettiger om een wekelijkse wissel te maken. Ze kunnen vaak zelf aangeven wat zij wensen. Het is belangrijk om rekening te houden met hun voorkeuren, mits dit praktisch haalbaar is.
Er zijn verschillende manieren om co-ouderschap te organiseren.
Naast de leeftijd van de kinderen zijn er nog andere praktische zaken om rekening mee te houden bij co-ouderschap.
Een alternatieve vorm van co-ouderschap is birdnesting. Hierbij blijven de kinderen in het ouderlijke huis wonen en wisselen de ouders om beurten. Dit kan een goede optie zijn om de kinderen te beschermen tegen de veranderingen die een scheiding met zich meebrengt. Echter, birdnesting kan financieel belastend zijn, omdat beide ouders een eigen woonruimte nodig hebben. Ook kan het lastig zijn voor de ouders om een nieuw leven op te bouwen als ze nog steeds verbonden zijn met het ouderlijke huis.
Co-ouderschap is niet mogelijk wanneer een van beide ouders pertinent weigert om mee te werken, of wanneer er sprake is van conflicten, geweld of verslavingsproblemen. Ook wanneer de ouders ver uit elkaar wonen, kan co-ouderschap lastig te realiseren zijn.
Het starten van een co-ouderschap kan een emotioneel zware periode zijn. Het is aan te bevelen om ondersteuning te zoeken bij een bemiddelaar of een gespecialiseerde advocaat. Zij kunnen helpen bij het opstellen van een ouderschapsplan en het maken van afspraken over de opvoeding en verzorging van de kinderen.
Het is belangrijk om te luisteren naar de wensen van het kind en hier rekening mee te houden bij het vormgeven van het co-ouderschap. Wanneer een kind een voorkeur heeft voor een bepaalde wisselmoment, is het goed om dit te respecteren, mits dit praktisch haalbaar is.
Co-ouderschap kan een goede oplossing zijn voor kinderen na een scheiding, mits beide ouders in staat zijn om goed met elkaar te overleggen en samen te werken. De manier waarop co-ouderschap wordt vormgegeven, kan afhankelijk zijn van de leeftijd van de kinderen en de praktische omstandigheden. Een goede communicatie, een ouderschapsplan en de bereidheid om aan te passen aan de wensen van het kind zijn essentieel voor een succesvol co-ouderschap. Het is belangrijk te onthouden dat co-ouderschap niet afgedwongen kan worden; het vereist de vrijwillige instemming van beide ouders.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet