Fiscaal Co-Ouderschap: Een Overzicht van Regels en Overwegingen
juni 27, 2025
Co-ouderschap, waarbij beide ouders gelijkwaardig zorg en opvoeding van hun kinderen dragen na een scheiding, is een steeds vaker gekozen regeling. Het is echter een constructie die zorgvuldige afweging en planning vereist. Deze artikel beschrijft de voorwaarden, procedures en praktische overwegingen rondom co-ouderschap, gebaseerd op juridische uitspraken en adviezen.
Co-ouderschap houdt in dat beide ouders ongeveer evenveel tijd met hun kinderen doorbrengen en gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor de opvoeding en verzorging. Dit omvat niet alleen de fysieke zorg, maar ook het nemen van belangrijke beslissingen over het welzijn van de kinderen, zoals onderwijs en gezondheidszorg. In de praktijk kan dit betekenen dat kinderen de helft van de week bij de ene ouder wonen en de andere helft bij de andere ouder, of een roulerend schema volgen waarbij ze om de week bij elke ouder verblijven. Het is belangrijk te benadrukken dat co-ouderschap niet wettelijk vastgelegd is; ouders bepalen zelf hoe ze de zorg en kosten verdelen en leggen dit vast in een ouderschapsplan.
Een rechtbank kan een co-ouderschapsregeling vaststellen, wijzigen of beëindigen. Een cruciale voorwaarde hiervoor is dat de ouders in staat zijn om goed te overleggen. Indien dit overleg ontbreekt, kan de rechtbank de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken aanpassen. Ouders kunnen ook een geschil over de gezagsuitoefening voorleggen aan de rechtbank, die zal beoordelen wat het beste is voor het kind. De belangen van het kind staan hierbij centraal. Hoewel de hoofdregel is dat beide ouders 50/50 de zorg en opvoeding delen, kan de rechtbank hiervan afwijken als dit in het belang van het kind is.
Het aanvragen van co-ouderschap via de rechtbank is niet altijd mogelijk. Als een van de ouders geen co-ouderschap wil, kan dit niet worden afgedwongen. Een succesvolle co-ouderschapsregeling vereist een goede ouderschapsrelatie, wederzijds respect en een goede afstemming en communicatie tussen de ouders.
Bij een scheiding of beëindiging van een geregistreerd partnerschap zijn ouders verplicht een ouderschapsplan op te stellen. Dit plan bevat afspraken over onderwerpen zoals alimentatie en de woonplaats van het kind. Het is essentieel om in dit plan duidelijke afspraken te maken over de verdeling van de zorgtaken, de kosten van de opvoeding en de communicatie tussen de ouders. Het ouderschapsplan kan, indien gewenst, worden ingediend bij de rechtbank ter goedkeuring.
Bij co-ouderschap delen ouders doorgaans de kosten voor de verzorging en opvoeding van hun kinderen. Als een van de ouders minder verdient, kan er recht zijn op kinderalimentatie. Ouders kunnen overwegen een gezamenlijke bankrekening te openen voor de kosten van de kinderen, waarop beide ouders een vast bedrag storten.
Als ouders er samen niet uitkomen, kunnen ze de hulp inschakelen van een mediator. De kosten van mediation worden doorgaans door de ouders zelf gedragen, maar er kan mogelijk een tegemoetkoming in de kosten worden aangevraagd via de Wet op de Rechtsbijstand.
Als de zaak voor de rechtbank komt, zal de rechter vaak om advies vragen aan de Raad voor de Kinderbescherming (RvdK). De rechtbank sluit zich vaak aan bij het advies van de RvdK, maar is hier niet verplicht toe. Ouders en hun advocaten hebben altijd de mogelijkheid om hun standpunten tijdens de zitting naar voren te brengen. De rechtbank zal vervolgens een uitspraak doen, meestal vier weken later.
De procedure bij de rechtbank kan enige tijd in beslag nemen. Om die reden is het wenselijk dat ouders zoveel mogelijk zelf afspraken maken. In spoedgevallen kan een ouder een verzoek voorlopige voorziening indienen, wat een snellere procedure is.
Naast de juridische aspecten zijn er ook praktische overwegingen die van belang zijn bij co-ouderschap.
Bij co-ouderschap en tieners is de reisafstand een belangrijke factor. Tieners zijn vaak zelfstandiger en hebben een groter reisbereik. De opkomst van de elektrische fiets vergroot de mobiliteit van tieners. Afstanden van 13 tot 18 kilometer zijn geen uitzondering, en in sommige gevallen zelfs groter als tieners met het openbaar vervoer naar school gaan. Het is belangrijk om niet blind te staren op de kilometers, maar naar de reistijd te kijken.
Ook de omgang met huisdieren kan een onderdeel zijn van de co-ouderschapsregeling. Huisdieren zijn onderdeel van het gezin en het is belangrijk om duidelijke afspraken te maken over bij wie de dieren verblijven en wanneer. In de praktijk verhuizen de huisdieren in ongeveer de helft van de gevallen mee met de kinderen.
Als de rechtbank een omgangsregeling vaststelt, kan de omvang variëren van 2 uur per maand tot 2 uur per twee weken, of om de week een weekend. Er is in de praktijk geen minimale omgangsregeling. Ouders kunnen tijdens de procedure zelf een opbouwend schema afstemmen en de rechtbank vragen dit op te nemen in de uitspraak.
Eenmaal vastgestelde co-ouderschapsregeling kan niet zomaar worden gewijzigd. Het is daarom belangrijk om je goed te laten voorlichten voordat je een bepaalde verdeling van de zorg- en opvoedtaken vastlegt.
Co-ouderschap is niet voor iedereen geschikt. Het vereist een goede verstandhouding tussen de ouders en de bereidheid om te overleggen en samen te werken. Het is vooral geschikt voor ouders die tijdens hun samenzijn al veel van de zorgtaken deelden. Als de taken tijdens het huwelijk ongelijk verdeeld waren, kan het moeilijk zijn om ze als gescheiden ouders wel gelijk te verdelen.
Een goede ouderschapsrelatie, wederzijds respect en een goede afstemming en communicatie zijn essentieel voor een succesvolle co-ouderschapsregeling. Zonder deze elementen is de kans op succes klein.
Co-ouderschap kan een goede oplossing zijn voor ouders die na een scheiding de zorg voor hun kinderen gelijk willen verdelen. Het vereist echter zorgvuldige planning, goede communicatie en de bereidheid om samen te werken. Het is belangrijk om de juridische aspecten te begrijpen en een gedetailleerd ouderschapsplan op te stellen. De belangen van het kind staan hierbij altijd voorop. Een succesvolle co-ouderschapsregeling draagt bij aan het welzijn van de kinderen en minimaliseert de negatieve gevolgen van de scheiding.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet