Fiscaal Co-Ouderschap: Een Uitgebreide Gids voor Ouders
juni 27, 2025
Co-ouderschap is een opvoedvorm die na een scheiding of beëindiging van een relatie wordt toegepast, waarbij beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding en zorg voor hun kinderen. Het is een regeling die in toenemende mate voorkomt, maar niet zonder complexiteit. Dit artikel biedt een overzicht van de rechten en plichten bij co-ouderschap, de mogelijkheden om afspraken aan te passen en in welke situaties het beëindigen van co-ouderschap overwogen kan worden. De informatie is gebaseerd op de huidige stand van zaken en juridische overwegingen, en is bedoeld voor ouders, verzorgers en andere betrokkenen.
Co-ouderschap houdt in dat beide ouders een gelijkwaardige rol blijven spelen in het leven van hun kinderen na een scheiding. Dit betekent niet per definitie een 50/50 verdeling van de tijd die de kinderen bij elke ouder doorbrengen, maar eerder een streven naar een evenwichtige betrokkenheid. Het concept is niet in de wet vastgelegd, waardoor ouders enige vrijheid hebben bij het opstellen van de regels, mits deze in het belang van het kind zijn. Het gezamenlijk ouderlijk gezag blijft in de meeste gevallen van kracht, wat betekent dat beide ouders samen fundamentele beslissingen nemen over het leven van hun kinderen.
Er bestaan verschillende vormen van co-ouderschap. Naast de bekende 50/50 regeling, waarbij de kinderen de helft van de week bij elke ouder verblijven, zijn er ook andere mogelijkheden, zoals een 70/30 verdeling. De keuze voor een bepaalde regeling hangt af van de specifieke omstandigheden van de ouders en het kind.
Een ouderschapsplan is essentieel bij co-ouderschap. Dit plan legt de afspraken vast over de zorg, opvoeding en financiële verantwoordelijkheden voor de kinderen. Het is een basis voor de toekomst en kan dienen als referentiepunt bij eventuele wijzigingen of conflicten. In het ouderschapsplan kunnen praktische zaken worden geregeld, zoals de verdeling van schoolvakanties, de communicatie tussen ouders en de manier waarop belangrijke beslissingen worden genomen.
Wanneer beide ouders samen het ouderlijk gezag uitoefenen, is een ouderschapsplan altijd nodig. Na een echtscheiding is het ouderschapsplan onderdeel van het echtscheidingsconvenant. Ook wanneer ouders nooit getrouwd zijn geweest, is het verstandig om de rechten en plichten van beide ouders vast te leggen in een ouderschapsplan.
De financiële gevolgen van co-ouderschap kunnen aanzienlijk zijn. Bij een gelijke verdeling van de zorg en opvoeding, en een 50/50 regeling, hoeft er in principe geen alimentatie betaald te worden. Echter, als er een verschil is in inkomen, kan er wel een alimentatiebedrag afgesproken worden. Dit geldt ook als de kinderen meer tijd bij de ene ouder doorbrengen dan bij de andere. De kinderbijslag en het kindgebonden budget worden in de meeste gevallen door de ouder ontvangen bij wie het kind is ingeschreven.
Een veelgestelde vraag is of co-ouderschap geweigerd kan worden. Het antwoord is ja, co-ouderschap is niet wettelijk verplicht. Er is geen wet die ouders dwingt tot een gelijke verdeling van de zorg en opvoeding. Een ouder kan besluiten om af te zien van co-ouderschap, bijvoorbeeld als de communicatie met de andere ouder slecht is, als het kind aangeeft dat het co-ouderschap niet prettig vindt, of als er andere omstandigheden zijn die het co-ouderschap ongeschikt maken.
Het is echter belangrijk om te benadrukken dat de beslissing om co-ouderschap te weigeren zorgvuldig genomen moet worden, in het belang van het kind. Het is raadzaam om de redenen voor de weigering met de ex-partner te bespreken en een alternatieve omgangsregeling te treffen.
Ook na het vaststellen van een co-ouderschapsregeling kan het voorkomen dat deze niet meer werkt. Dit kan het geval zijn als de afspraken niet nagekomen worden, als er voortdurend conflicten zijn, of als de kinderen eronder lijden. In dergelijke gevallen kan het beëindigen van co-ouderschap overwogen worden.
Het beëindigen van co-ouderschap is echter niet eenvoudig. De afspraken zijn vastgelegd in het ouderschapsplan en kunnen niet zomaar veranderd worden. Het is noodzakelijk dat beide ouders achter de beëindiging staan. Als dat niet het geval is, kan de rechter ingeschakeld worden. Het inschakelen van een mediator kan helpen om tot een oplossing te komen die voor alle partijen acceptabel is.
Een verhuizing kan ook een reden zijn om co-ouderschap te beëindigen, vooral als de afstand tussen de ouders te groot wordt. Uitgangspunt is dat ouders niet verder dan ongeveer zeven kilometer van elkaar wonen om co-ouderschap te kunnen handhaven.
Het is van groot belang om de belangen van het kind voorop te stellen bij alle beslissingen over co-ouderschap. Kinderen hebben behoefte aan duidelijkheid, structuur en een goede relatie met beide ouders. Het is daarom belangrijk om de kinderen bij de besluitvorming te betrekken, afhankelijk van hun leeftijd en ontwikkelingsniveau.
Als kinderen aangeven dat ze niet tevreden zijn met de co-ouderschapsregeling, is het belangrijk om naar hen te luisteren en hun gevoelens serieus te nemen. Soms kan een andere omgangsregeling, zoals een omgangsregeling waarbij de kinderen voornamelijk bij één ouder wonen, een betere oplossing zijn.
Een succesvol co-ouderschap vereist goede communicatie en samenwerking tussen de ouders. Het is belangrijk om open en respectvol met elkaar te communiceren, en om samen te werken aan het welzijn van de kinderen. Het kan nuttig zijn om afspraken te maken over de manier waarop communicatie verloopt, bijvoorbeeld via e-mail of een speciale app.
Het opstellen van een ouderschapsplan en het beëindigen van co-ouderschap kan complexe juridische kwesties met zich meebrengen. Het is daarom raadzaam om juridische hulp in te schakelen, bijvoorbeeld van een advocaat of mediator. Een advocaat kan u adviseren over uw rechten en plichten, en u helpen bij het opstellen van een juridisch correct ouderschapsplan. Een mediator kan u helpen om tot een overeenkomst te komen met uw ex-partner.
Co-ouderschap is een opvoedvorm die, mits goed georganiseerd en uitgevoerd, in het belang van de kinderen kan zijn. Het vereist echter goede communicatie, samenwerking en een zorgvuldige afweging van de belangen van alle betrokkenen. Het is belangrijk om te onthouden dat co-ouderschap niet wettelijk verplicht is en dat het altijd mogelijk is om af te zien van co-ouderschap of het te beëindigen als dat in het belang van het kind is. Een goed ouderschapsplan is essentieel om de afspraken vast te leggen en conflicten te voorkomen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet