Co-ouderschap: Voorwaarden voor een Geslaagde Regeling
juni 27, 2025
Co-ouderschap is een steeds vaker gekozen vorm van ouderschap na een scheiding, waarbij beide ouders een gelijkwaardige rol blijven spelen in het leven van hun kinderen. De afgelopen twintig jaar is co-ouderschap aanzienlijk in opmars, van 5% in 2001 tot bijna de helft van alle scheidende ouders in het heden. Dit artikel biedt een overzicht van de verschillende vormen van co-ouderschap, de afwegingen die ouders moeten maken, en praktische voorbeelden van zorgregelingen, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap impliceert dat kinderen ongeveer evenveel tijd doorbrengen bij beide ouders, met een gelijkwaardige verdeling van de zorg en opvoeding. Het is een benadering die voortkomt uit het idee dat kinderen beide ouders nodig hebben voor een gezonde ontwikkeling. Tot ongeveer 1995 werden kinderen na een scheiding vrijwel altijd toegewezen aan de moeder, maar de wetgeving en de maatschappelijke opvattingen zijn inmiddels veranderd. De wet Bevordering Voortgezet Ouderschap en Zorgvuldige Scheiding (2009) heeft hierin een belangrijke rol gespeeld.
Hoewel co-ouderschap de norm is, betekent dit niet dat het altijd de beste oplossing is. Juridisch gezien is co-ouderschap een doel, maar niet per se het uitgangspunt. Rechters zullen bij het bepalen van de zorgverdeling kijken naar de specifieke situatie van het gezin, de wensen van de kinderen (vooral bij tieners) en de mogelijkheden van beide ouders om een gelijke verdeling van de zorg- en opvoedingstaken te realiseren.
Er zijn verschillende manieren om co-ouderschap te organiseren, afhankelijk van de leeftijd van de kinderen, de werkroosters van de ouders en andere persoonlijke omstandigheden.
Dit is de meest gelijkwaardige vorm, waarbij de kinderen exact evenveel tijd bij beide ouders doorbrengen. Een voorbeeld hiervan is een week-op-week-af regeling, waarbij de kinderen de ene week bij de ene ouder en de andere week bij de andere ouder verblijven. Dit schema wordt vaak gekozen voor oudere kinderen (10-18 jaar), omdat zij meestal wat langer zonder één van beide ouders kunnen zijn en het wisselen van huis minder belastend is.
In sommige gevallen past een iets schevere verdeling beter bij de omstandigheden. Bij een 60/40 verdeling woont het kind iets meer bij de ene ouder dan bij de andere. Een voorbeeld is dat de kinderen van maandag tot en met donderdag bij ouder 1 verblijven en van vrijdag tot en met zondag bij ouder 2, met een verlenging van het weekend om de week. Dit kan handig zijn als één ouder een drukkere werkrooster heeft of meer ruimte nodig heeft.
Deze verdeling komt vaker voor als één ouder meer zorgtaken op zich neemt, bijvoorbeeld vanwege werk, afstand of persoonlijke omstandigheden. Het kind woont dan grotendeels bij de ene ouder en gaat af en toe naar de andere ouder.
Voor jonge kinderen wordt over het algemeen aangeraden om de opvoeding hoofdzakelijk bij één van de ouders te laten plaatsvinden, omdat zij behoefte hebben aan een stabiele hechtingsfiguur. Een 50-50 zorgverdeling kan voor deze leeftijdsgroep te belastend zijn. Een 4/3 verdeling kan een alternatief zijn, waarbij de kinderen iets langer bij de primaire verzorger verblijven.
Bij het bepalen van de beste co-ouderschapsregeling zijn er verschillende factoren om rekening mee te houden:
Hieronder volgen voorbeelden van zorgregelingen, gebaseerd op de verschillende vormen van co-ouderschap:
In dit schema verblijven de kinderen de ene week bij de ene ouder en de andere week bij de andere ouder.
Dag | Voor school | Na school | Avond en nacht |
---|---|---|---|
Maandag | Ouder 1 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Dinsdag | Ouder 1 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Woensdag | Ouder 1 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Donderdag | Ouder 2 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Vrijdag | Ouder 2 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Zaterdag | Ouder 2 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Zondag | Ouder 2 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Dit schema is geschikt voor jongere kinderen, waarbij de wisselingen vaker plaatsvinden.
Dag | Voor school | Na school | Avond en nacht |
---|---|---|---|
Maandag | Ouder 1 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Dinsdag | Ouder 1 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Woensdag | Ouder 1 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Donderdag | Ouder 2 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Vrijdag | Ouder 2 | Ouder 2 | Ouder 2 |
Zaterdag | Ouder 2 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Zondag | Ouder 1 | Ouder 1 | Ouder 1 |
Co-ouderschap kan een goede optie zijn voor gescheiden ouders die hun kinderen een gelijkwaardige relatie met beide ouders willen bieden. Er zijn verschillende vormen van co-ouderschap, elk met zijn eigen voor- en nadelen. Het is belangrijk om de specifieke situatie van het gezin in overweging te nemen en een regeling te kiezen die past bij de behoeften van de kinderen en de mogelijkheden van de ouders. Een goed ouderschapsplan, open communicatie en flexibiliteit zijn essentieel voor een succesvolle co-ouderschapsregeling. Uit onderzoek blijkt dat co-ouderschap in opmars is en dat de meeste ouders er na twee jaar nog steeds aan vasthouden, wat de positieve impact ervan onderstreept.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet