Lui Ouderschap: Een Weg naar Zelfstandigheid en Ontspanning
juni 28, 2025
Het co-ouderschap, een regeling waarbij beide ouders na een scheiding gezamenlijk de zorg en opvoeding van hun kinderen dragen, is niet altijd de ideale oplossing. Hoewel het in veel gevallen in het belang van het kind is, kunnen er situaties ontstaan waarin het co-ouderschap niet meer functioneert. Dit artikel bespreekt de redenen waarom co-ouderschap kan vastlopen, de mogelijkheden om de regeling te beëindigen, en de overwegingen die hierbij een rol spelen. De informatie is gebaseerd op juridische aspecten en praktische ervaringen met betrekking tot co-ouderschap.
Co-ouderschap vereist een goede onderlinge communicatie en de bereidheid om samen te werken, zelfs na een moeilijke scheiding. Wanneer deze basis ontbreekt, kunnen er problemen ontstaan. Een veelvoorkomend probleem is het niet nakomen van afspraken door één van de ouders. Dit kan leiden tot onzekerheid voor de kinderen en spanningen tussen de ouders. Ook een slechte communicatie, waarbij ouders niet in staat zijn om open en constructief met elkaar te overleggen, kan het co-ouderschap ondermijnen. In sommige gevallen kan de communicatie zelfs zo slecht zijn dat ouders alleen nog via e-mail contact hebben om misverstanden te voorkomen.
Het is belangrijk te benadrukken dat een slechte communicatie niet automatisch het einde van het co-ouderschap betekent. Rechtspraak laat zien dat co-ouderschap soms toch wordt toegewezen, zelfs bij gebrekkige communicatie, vooral als de ouder bij wie de kinderen het meeste verblijven, traint om de communicatie te verbeteren. Echter, als de communicatie structureel slecht is en de ouder die het meeste tijd met de kinderen doorbrengt geen pogingen onderneemt tot verbetering, kan dit een reden zijn om het co-ouderschap te heroverwegen.
Daarnaast kunnen de wensen van de kinderen een belangrijke rol spelen. Als kinderen aangeven dat ze moeite hebben met de regeling, bijvoorbeeld omdat ze het vervelend vinden om steeds te wisselen van huis, moet hier serieus naar gekeken worden. Ook persoonlijke omstandigheden, zoals een verhuizing van één van de ouders, kunnen het co-ouderschap bemoeilijken. Een verhuizing vereist de toestemming van de andere ouder, en als deze toestemming niet wordt gegeven, moet de rechter er aan te pas komen.
Er zijn verschillende redenen waarom ouders het co-ouderschap willen beëindigen. Naast de eerder genoemde problemen met communicatie en nakoming van afspraken, zijn er ook andere situaties die tot beëindiging kunnen leiden. Zo kan het co-ouderschap worden beëindigd wanneer een kind de leeftijd van 18 jaar bereikt, of wanneer het kind op zichzelf gaat wonen. Ook als de kinderen zelf aangeven geen co-ouderschap meer te willen, kan dit een reden zijn om de regeling te beëindigen.
Verder kan het co-ouderschap worden beëindigd als de ouders weer samenwonen, of bij het overlijden van één van de ouders. Een verhuizing kan ook een reden zijn, vooral als de afstand tussen de woonplaatsen van de ouders te groot wordt om het co-ouderschap praktisch haalbaar te houden.
Een belangrijke overweging is dat het beëindigen van het co-ouderschap niet lichtvaardig moet gebeuren. Het mag geen emotionele reactie zijn, bijvoorbeeld uit boosheid, en een nieuwe partner is evenmin een geldige reden. De belangen van de kinderen moeten altijd voorop staan.
Het beëindigen van het co-ouderschap kan op twee manieren gebeuren: in overleg of via de rechter. In overleg is de meest wenselijke optie, omdat dit de minste stress en conflicten veroorzaakt. Ouders kunnen samen afspraken maken over een nieuwe omgangsregeling, waarbij de kinderen het recht behouden om beide ouders te zien. Deze afspraken moeten vervolgens worden vastgelegd in een nieuw ouderschapsplan.
Als ouders er niet in slagen om samen tot een overeenkomst te komen, kan de rechter worden ingeschakeld. De rechter zal dan een beslissing nemen op basis van de belangen van het kind. Het is raadzaam om in dit geval een mediator in te schakelen, die kan helpen om tot een oplossing te komen zonder dat de rechter er aan te pas hoeft te komen. Een mediator kan het ouderschapsplan aanpassen en de afspraken vastleggen.
Het inschakelen van een advocaat is noodzakelijk als de zaak voor de rechter komt. De advocaat kan de ouders adviseren over hun rechten en plichten, en hen vertegenwoordigen in de rechtbank.
Het beëindigen van het co-ouderschap kan ook financiële gevolgen hebben. Afhankelijk van de persoonlijke situatie van de ouders, kan er kinderalimentatie verschuldigd zijn. Ook de hoogte van de partneralimentatie kan veranderen. Zo kan de combinatiekorting, een korting op de partneralimentatie die van toepassing is bij co-ouderschap, komen te vervallen. Het is daarom belangrijk om de financiële gevolgen van de beëindiging van het co-ouderschap goed te laten berekenen.
Als het co-ouderschap niet werkt, is het belangrijk om te kijken naar alternatieven. Een veelvoorkomend alternatief is een omgangsregeling, waarbij de kinderen bij één van de ouders wonen en de andere ouder omgangsrecht heeft. De omgangsregeling kan worden vastgelegd in het ouderschapsplan, en kan bijvoorbeeld inhouden dat de kinderen om de week bij de andere ouder verblijven, of dat ze regelmatig op bezoek gaan.
Het is belangrijk om een regeling te vinden die past bij de behoeften van de kinderen en de mogelijkheden van de ouders. Een flexibele regeling, waarbij rekening wordt gehouden met de agenda's van de ouders en de wensen van de kinderen, is vaak de beste oplossing.
Mediation kan een waardevol instrument zijn bij het beëindigen van het co-ouderschap. Een mediator is een neutrale derde partij die ouders kan helpen om tot een overeenkomst te komen. De mediator luistert naar de wensen van beide ouders en probeert een oplossing te vinden die voor iedereen acceptabel is. Mediation kan de communicatie tussen de ouders verbeteren en de spanningen verminderen. Bovendien is mediation vaak goedkoper en sneller dan een procedure voor de rechter.
Het co-ouderschap is een waardevolle regeling die in veel gevallen in het belang van de kinderen is. Echter, het is niet altijd de ideale oplossing. Wanneer de communicatie tussen de ouders slecht is, afspraken niet worden nageleefd, of de wensen van de kinderen niet worden gerespecteerd, kan het co-ouderschap vastlopen. In deze gevallen is het belangrijk om te kijken naar alternatieven, zoals een omgangsregeling. Het beëindigen van het co-ouderschap moet zorgvuldig gebeuren, met aandacht voor de belangen van de kinderen en de financiële gevolgen. Mediation kan een waardevol instrument zijn om tot een oplossing te komen zonder dat de rechter er aan te pas hoeft te komen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet