Het beheersen van een loopoor in de kinderopvang: richtlijnen en aanbevelingen
juli 20, 2025
Co-ouderschap is een vorm van ouderschap die na een scheiding of beëindiging van een relatie wordt toegepast, waarbij beide ouders betrokken blijven bij de opvoeding en zorg voor hun kinderen. Er bestaan verschillende vormen van co-ouderschap, variërend van een gelijke verdeling van de tijd tot meer specifieke regelingen zoals een 70/30 verdeling. Dit artikel biedt een overzicht van de mogelijkheden, overwegingen en juridische aspecten van co-ouderschap, met speciale aandacht voor de 70/30 regeling.
Co-ouderschap impliceert een gedeelde verantwoordelijkheid voor de opvoeding en verzorging van kinderen na een scheiding. Het is niet per definitie een 50/50 verdeling van de tijd, maar eerder een streven naar een evenwichtige betrokkenheid van beide ouders. Het concept is niet in de wet vastgelegd, waardoor ouders enige vrijheid hebben bij het opstellen van de regels, mits deze eerlijk en in het belang van het kind zijn. Het gezamenlijk ouderlijk gezag blijft in de meeste gevallen van kracht, wat betekent dat beide ouders samen fundamentele beslissingen nemen over het leven van hun kinderen.
Er zijn verschillende manieren om co-ouderschap te organiseren. Naast de bekende 50/50 regeling, waarbij de kinderen de helft van de week bij elke ouder verblijven, zijn er ook andere mogelijkheden:
De keuze voor een bepaalde regeling hangt af van de specifieke omstandigheden van de ouders en het kind.
De 70/30 regeling is een optie waarbij één ouder 70% van de tijd de zorg voor het kind op zich neemt, terwijl de andere ouder 30% van de tijd verantwoordelijk is. Deze regeling kan geschikt zijn in situaties waarin één ouder bijvoorbeeld een drukke carrière heeft of meer mogelijkheden biedt voor stabiliteit en continuïteit in de dagelijkse routine van het kind.
Voordelen:
Nadelen:
Het succesvol implementeren van een 70/30 co-ouderschapsregeling vereist goede communicatie en planning.
Na een scheiding zijn ouders verplicht een ouderschapsplan op te stellen, waarin afspraken worden gemaakt over de zorg en opvoeding van de kinderen. Dit plan moet in het belang van het kind zijn en moet door beide ouders worden ondertekend. Het ouderschapsplan kan de gekozen co-ouderschapsregeling, de verantwoordelijkheden van elke ouder en de manier waarop belangrijke beslissingen worden genomen, bevatten.
Het is belangrijk om te onthouden dat eenmaal overeengekomen regeling niet zomaar gewijzigd kan worden. Ouders dienen zich goed te laten voorlichten voordat ze een bepaalde verdeling van de zorg- en opvoedtaken vastleggen.
De 70/30 regeling kan ook invloed hebben op de kinderalimentatie. Omdat de ene ouder meer tijd en middelen besteedt aan de zorg voor de kinderen, kan dit van invloed zijn op de financiële bijdragen van beide ouders. De hoogte van de alimentatie hangt af van verschillende factoren, zoals de behoefte van het kind, de draagkracht van beide ouders en de verdeling van de zorgtaken.
De Belastingdienst hanteert een eigen definitie van co-ouderschap voor fiscale doeleinden. Om in aanmerking te komen voor bepaalde fiscale voordelen, zoals de inkomensafhankelijke combinatiekorting, vereist de Belastingdienst dat het kind minimaal 156 dagen per kalenderjaar bij elke ouder verblijft. Een 70/30 verdeling voldoet mogelijk niet aan deze eis.
Ongeacht de gekozen co-ouderschapsregeling is goede communicatie essentieel. Ouders moeten open en eerlijk met elkaar kunnen communiceren over de behoeften van het kind en bereid zijn om aanpassingen te maken indien nodig. Flexibiliteit is belangrijk, omdat de behoeften van het kind in de loop der tijd kunnen veranderen.
Het welzijn van het kind staat altijd voorop bij co-ouderschap. Het is belangrijk om te onthouden dat co-ouderschap niet altijd de beste oplossing is voor elk gezin. In sommige gevallen kan een andere regeling, zoals een omgangsregeling, geschikter zijn. Het is cruciaal om de specifieke behoeften van het kind te overwegen en een regeling te kiezen die het beste bij die behoeften aansluit.
Onderzoek suggereert dat kinderen baat hebben bij een goede relatie met beide ouders, ongeacht de specifieke co-ouderschapsregeling. Het is belangrijk om te voorkomen dat kinderen in een loyaliteitsconflict terechtkomen en om hen de ruimte te geven om een eigen relatie met beide ouders te ontwikkelen.
Co-ouderschap is een complexe maar vaak waardevolle manier om de zorg voor kinderen te verdelen na een scheiding. De 70/30 regeling is één van de vele mogelijkheden, maar vereist zorgvuldige overweging en planning. Het is essentieel om de specifieke omstandigheden van het gezin in acht te nemen, goede communicatie te onderhouden en het welzijn van het kind altijd voorop te stellen. Een goed opgesteld ouderschapsplan, met duidelijke afspraken over de zorg- en opvoedtaken, is cruciaal voor een succesvolle co-ouderschapsregeling.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet