Kinderalimentatie bij Co-Ouderschap: Wat Ouders Moeten Weten
juni 27, 2025
Co-ouderschap is een veelvoorkomende regeling na een scheiding, waarbij ouders proberen de zorg en opvoeding van hun kinderen zo goed mogelijk te blijven delen. Er bestaan verschillende vormen van co-ouderschap, waaronder de 50/50 verdeling en de 60/40 verdeling. Deze laatste regeling houdt in dat kinderen ongeveer 60% van de tijd bij de ene ouder verblijven en 40% bij de andere. Dit artikel biedt een gedetailleerd overzicht van co-ouderschap met een 60/40 verdeling, inclusief de voordelen, nadelen, praktische voorbeelden en juridische aspecten, gebaseerd op beschikbare informatie.
Co-ouderschap, of beter gezegd een zorgregeling, impliceert een gedeelde verantwoordelijkheid voor de opvoeding en verzorging van kinderen na een scheiding. Het is een vorm van ouderschap waarbij beide ouders actief betrokken blijven bij het leven van hun kinderen. Hoewel een gelijke verdeling (50/50) vaak wordt gezien als de standaard, is een 60/40 verdeling een alternatief dat kan werken in specifieke situaties. Het is belangrijk te benadrukken dat er geen strikte wettelijke definitie is van co-ouderschap; het gaat om de afspraken die ouders maken en die in het belang van het kind zijn [4, 8].
Een 60/40 verdeling betekent dat het kind 60% van de tijd bij de ene ouder woont en 40% bij de andere. Dit kan op verschillende manieren worden ingedeeld. Een voorbeeld is dat het kind van maandag tot en met donderdag bij de ene ouder is en van vrijdag tot en met zondag bij de andere ouder, waarbij de weekenden om de week worden verlengd [6]. Een andere mogelijkheid is een verdeling waarbij de dagen meer verspreid zijn over de week [6]. Het is essentieel dat de verdeling is afgestemd op de specifieke behoeften van het gezin, rekening houdend met factoren zoals werkroosters, persoonlijke omstandigheden en de thuissituatie van beide ouders [6].
Een 60/40 regeling kan verschillende voordelen bieden. Ten eerste kan het zorgen voor meer stabiliteit en continuïteit voor het kind, doordat het het grootste deel van de tijd bij één ouder doorbrengt [1]. Dit kan een gevoel van zekerheid geven. Ten tweede blijven beide ouders actief betrokken bij de opvoeding en het dagelijks leven van hun kinderen [1]. Daarnaast kan een 60/40 verdeling voordelen bieden voor de ouder die meer werkt of andere verplichtingen heeft, doordat deze meer ruimte heeft om deze te vervullen [6]. Voor jongere kinderen kan het ook prettig zijn om iets minder vaak te wisselen van woonomgeving [6].
Hoewel een 60/40 regeling voordelen kan bieden, zijn er ook potentiële nadelen. Sommige ouders of kinderen kunnen de verdeling als oneerlijk ervaren, vooral als er een sterke behoefte is aan gelijkheid [6]. Het is ook mogelijk dat het ene huis meer als een ‘thuis’ wordt ervaren dan het andere [6]. Bovendien vereist een succesvolle 60/40 regeling een goede communicatie en flexibiliteit van beide ouders [4].
Een co-ouderschapsplan, waarin de afspraken over de zorgregeling zijn vastgelegd, heeft juridische gevolgen en vormt de basis voor eventuele geschillen of gerechtelijke procedures [3]. Het hoeft echter niet verplicht te worden ingediend bij de rechtbank, het is een document tussen ouders onderling [3].
Wat betreft alimentatie is het belangrijk te weten dat de Belastingdienst een minimum van 156 dagen per kalenderjaar vereist om onder de definitie van co-ouderschap te vallen [8]. Bij een 60/40 verdeling is het mogelijk dat dit minimum niet wordt gehaald, wat gevolgen kan hebben voor de alimentatieberekening [8]. De hoogte van de alimentatie hangt af van verschillende factoren, zoals de behoefte van het kind, de draagkracht van beide ouders en de verdeling van de zorgtaken [8]. In Nederland wordt alimentatie bij co-ouderschap niet vastgesteld volgens een standaardbedrag per kind [8].
De vorm van co-ouderschap kan afhangen van de leeftijd van het kind. Voor jonge kinderen (0-4 jaar) wordt vaak aangeraden om de opvoeding hoofdzakelijk bij één ouder te laten plaatsvinden, omdat hechting aan een vaste verzorger in deze leeftijdsgroep belangrijk is [7]. Voor oudere kinderen kan een meer gelijke verdeling, zoals 50/50, geschikter zijn [7]. Het is belangrijk om de behoeften van het kind centraal te stellen bij het maken van afspraken [9].
Bij co-ouderschap op lange afstand kan een 60/40 regeling een interessante optie zijn, mits het goed wordt georganiseerd [5]. Het is belangrijk om rekening te houden met reistijden en de impact daarvan op het kind. Tools zoals gedeelde agenda’s en financiële overzichten kunnen helpen om de regeling soepel te laten verlopen [5].
Een succesvolle co-ouderschapsregeling, ongeacht de verdeling, vereist een goede communicatie en samenwerking tussen de ouders [4, 8]. Het is belangrijk om open te staan voor overleg en compromissen te sluiten wanneer dat nodig is [8]. Flexibiliteit is ook essentieel, omdat er altijd onverwachte situaties kunnen ontstaan die aanpassing van de regeling vereisen [8].
Het opstellen van een ouderschapsplan is essentieel bij co-ouderschap. Dit plan bevat afspraken over de zorgregeling, de omgangsregeling, de financiële verantwoordelijkheden en andere belangrijke zaken met betrekking tot de opvoeding van de kinderen [3, 9]. Het ouderschapsplan is een document tussen ouders onderling en hoeft niet verplicht te worden ingediend bij de rechtbank [3]. Echter, het vormt wel de basis voor eventuele juridische procedures [3].
Co-ouderschap is niet altijd mogelijk. Het vereist dat beide ouders bereid zijn om samen te werken en om het welzijn van de kinderen voorop te stellen [4]. Als ouders niet in staat zijn om goed met elkaar te communiceren, kan co-ouderschap schadelijk zijn voor de kinderen [4]. In dergelijke gevallen kan een andere vorm van ouderschap, zoals een omgangsregeling, geschikter zijn.
Co-ouderschap met een 60/40 verdeling kan een geschikte regeling zijn voor ouders die na een scheiding de zorg en opvoeding van hun kinderen willen blijven delen. Het is belangrijk om de voordelen en nadelen zorgvuldig af te wegen en een regeling te kiezen die is afgestemd op de specifieke behoeften van het gezin. Een goede communicatie, flexibiliteit en een gedetailleerd ouderschapsplan zijn essentieel voor een succesvolle implementatie. Het welzijn van de kinderen moet altijd voorop staan bij het maken van afspraken.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet