Samen Op Pad: Tips voor een Geslaagde Wandeling met Je Kleuter
juni 18, 2025
Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) kan een uitdaging vormen voor kinderen en hun omgeving. Deze stoornis, die bij ongeveer 1 op de 15 kinderen voorkomt, beïnvloedt de manier waarop een kind taal verwerkt en gebruikt. Dit artikel biedt een overzicht van TOS, de signalen, de rol van logopedie en hoe ouders en leerkrachten kunnen ondersteunen, gebaseerd op beschikbare informatie.
Een taalontwikkelingsstoornis (TOS) is een neurocognitieve ontwikkelingsstoornis waarbij de verwerking van taal in de hersenen minder efficiënt verloopt. Dit uit zich in verschillende aspecten van taal, waaronder semantiek (de betekenis van woorden), morfologie (de structuur van woorden), syntaxis (de zinsbouw) en pragmatiek (het functioneel gebruik van taal). Kinderen met TOS kunnen moeite hebben met het begrijpen en gebruiken van woorden, het vormen van correcte zinnen, en het begrijpen van de sociale context van communicatie.
Kinderen met TOS kunnen verschillende kenmerken vertonen. Ze praten mogelijk weinig, zijn moeilijk te verstaan, hebben moeite met het ophalen van woorden, en lijken vragen niet te begrijpen. Problemen kunnen zich uiten in het verwisselen van woordbetekenissen, het incorrect vervoegen van werkwoorden, en moeite met het plaatsen van woorden in de juiste volgorde in een zin. Een opvallend aspect is dat ze de functie van communicatie soms niet volledig begrijpen.
Logopedie speelt een cruciale rol bij het ondersteunen van kinderen met TOS. Logopedisten richten zich niet alleen op spraakproblemen, maar ook op het verbeteren van luistervaardigheid, woordenschat, en de algehele communicatie. De therapie kan individueel of in groepsverband plaatsvinden. Bij een fonopoli, bijvoorbeeld, krijgen kinderen twee individuele behandelingen en één groepsbehandeling per dagdeel. De individuele behandelingen kunnen zich richten op oefeningen om de uitspraak te verbeteren, terwijl de communicatieve behandeling zich richt op het toepassen van deze vaardigheden in praktische situaties, zoals het bakken van koekjes.
Logopedie kan ook helpen bij het identificeren van de specifieke behoeften van een kind en het ontwikkelen van een behandelplan dat is afgestemd op die behoeften. Het is belangrijk te benadrukken dat logopedie niet alleen het kind helpt, maar ook de ouders en leerkrachten voorziet van tips en tools om de communicatie thuis en in de klas te verbeteren.
Leerkrachten spelen een essentiële rol bij het ondersteunen van kinderen met TOS. Het is belangrijk om een helder taalbeleid te ontwikkelen dat meertaligheid omarmt. Dit begint met een inventarisatie van de talen die leerlingen spreken en het betrekken van ouders bij dit proces. Het gebruik van de thuistaal in de klas kan een hulpmiddel zijn, door kinderen eerst opdrachten in hun moedertaal te laten maken en daarna in het Nederlands. Dit kan het begrip verdiepen en het zelfvertrouwen vergroten.
Praktische tools, zoals de VideoRoute Meertaligheid, kunnen leerkrachten helpen om meertaligheid te integreren in de les. Deze video's en gespreksleidraden bieden concrete voorbeelden van hoe dit in de praktijk kan worden gebracht. Het is ook belangrijk om open vragen te stellen, scaffolding te bieden (tijdelijke ondersteuning, zoals woordkaarten), en taal zichtbaar te maken door verschillen tussen talen te visualiseren.
Naast verbale communicatie is het belangrijk om aandacht te besteden aan non-verbale signalen. Kinderen met TOS kunnen moeite hebben met het verbaal uiten van hun gevoelens en behoeften, waardoor ze meer vertrouwen op lichaamstaal. Als logopedist is het van belang om bewust aandacht te besteden aan de houding, bewegingen en gezichtsuitdrukkingen van het kind. Een kind dat zich ongemakkelijk voelt, kan bijvoorbeeld naar achteren leunen of wegdraaien. Door deze signalen te interpreteren, kan de logopedist beter aansluiten bij de behoeften van het kind. Het spiegelen van de lichaamstaal van het kind kan helpen om vertrouwen op te bouwen.
Bij kinderen die twee talen spreken, is het belangrijk om te letten op de uitspraak van Nederlandse letters, de correcte articulatie van woorden, het maken van correcte zinnen, en het begrijpen van Nederlandse teksten. Als er problemen zijn op deze gebieden, is het raadzaam om logopedische hulp te zoeken. Meertaligheid is geen probleem, maar een kans. Het is belangrijk om de thuistaal te waarderen en te stimuleren.
Kinderen met TOS lopen een verhoogd risico op sociaal-emotionele problemen, zoals onzekerheid en teruggetrokken gedrag. Een veilige en ondersteunende omgeving is daarom cruciaal. Het is belangrijk om te luisteren naar de gevoelens van het kind en hen te helpen hun emoties te uiten. Logopedie kan ook helpen bij het uitbreiden van de emotiewoordenschat van het kind, zodat ze beter in staat zijn om hun gevoelens te benoemen en te begrijpen.
Bij progressieve aandoeningen, waarbij communicatie achteruitgaat, is het belangrijk om creatieve oplossingen te vinden om de kwaliteit van leven te behouden. Logopedisten kunnen technieken en hulpmiddelen inzetten om ervoor te zorgen dat cliënten zich gehoord voelen, hun behoeften kunnen blijven uiten, en in verbinding blijven met hun omgeving. Het aanpassen aan de situatie en het blijven ondersteunen waar mogelijk zijn essentieel.
Ouders kunnen een belangrijke rol spelen bij het ondersteunen van hun kind met TOS. Enkele tips zijn:
Er wordt voortdurend onderzoek gedaan naar TOS en de beste manieren om kinderen met deze stoornis te ondersteunen. Nieuwe diagnostische tools en methodieken, zoals de uitgebreide anamnese-lijst en de VideoRoute Meertaligheid, bieden hoop op verbeterde begeleiding.
Een taalontwikkelingsstoornis kan een aanzienlijke impact hebben op de ontwikkeling van een kind. Vroege herkenning, professionele logopedische ondersteuning, en een stimulerende omgeving thuis en in de klas zijn essentieel om kinderen met TOS te helpen hun communicatieve vaardigheden te ontwikkelen en hun potentieel te bereiken. Door aandacht te besteden aan zowel verbale als non-verbale communicatie, en door ouders en leerkrachten te betrekken bij het proces, kan een positieve bijdrage worden geleverd aan het welzijn van deze kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet