Zyrtec en Allergieën bij Kinderen: Gebruik, Dosering en Overwegingen
juni 18, 2025
De ziekte van Pfeiffer, veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus (EBV), is een veelvoorkomende infectie die doorgaans geassocieerd wordt met adolescenten en jongvolwassenen. Echter, ook jonge kinderen kunnen de ziekte oplopen, hoewel de symptomen en het verloop vaak anders zijn dan bij oudere leeftijdsgroepen. Dit artikel biedt een overzicht van de ziekte van Pfeiffer bij kinderen, met inbegrip van symptomen, besmettingswegen, preventieve maatregelen en behandelingsmogelijkheden, gebaseerd op beschikbare informatie.
Wat is de Ziekte van Pfeiffer?
De ziekte van Pfeiffer is een virale infectie die het Epstein-Barrvirus veroorzaakt. Het virus wordt voornamelijk overgedragen via speeksel, vandaar de bijnaam “kusziekte”. Bijna iedereen raakt ooit in aanraking met dit virus, maar de meeste mensen ontwikkelen er geen of slechts milde klachten. Een groot deel van de bevolking, naar schatting 97% van de Nederlanders boven de 30 jaar, heeft het virus al doorgemaakt, vaak zonder het te weten. Na een infectie blijven antistoffen in het lichaam aanwezig, wat bescherming biedt tegen herinfectie.
Besmetting en Overdracht
De overdracht van het virus vindt voornamelijk plaats via direct contact met speeksel, bijvoorbeeld door kussen, delen van bestek, glazen of speelgoed dat in de mond is genomen. Het virus kan lange tijd in het speeksel aanwezig blijven, soms wel anderhalf jaar. Het is belangrijk te benadrukken dat het virus niet via hoesten of niezen wordt overgedragen, omdat het niet lang in de lucht kan overleven. Een besmet persoon kan anderen infecteren, zelfs zonder zelf duidelijke symptomen te ervaren.
Symptomen bij Kinderen
De symptomen van de ziekte van Pfeiffer kunnen sterk variëren, afhankelijk van de leeftijd van het kind. Bij jonge kinderen, met name onder de 6 jaar, verloopt de infectie vaak mild of zelfs asymptomatisch. Mogelijke symptomen bij jonge kinderen zijn lusteloosheid, vermoeidheid, hangerigheid, keelontsteking, en in sommige gevallen een longontsteking of huiduitslag. Deze symptomen verdwijnen meestal snel en kinderen knappen over het algemeen goed op.
Bij oudere kinderen en adolescenten zijn de symptomen vaak duidelijker en ernstiger. Deze omvatten koorts, keelpijn, dikke en pijnlijke klieren in de hals, hoofdpijn, vermoeidheid, en soms misselijkheid, zweten en hoesten. In zeldzame gevallen kan de lever worden aangetast, wat kan leiden tot geelzucht (gele verkleuring van de huid en het oogwit). De keelontsteking en koorts kunnen enkele weken aanhouden, terwijl de vermoeidheid aanzienlijk langer kan duren, soms maanden of zelfs jaren.
Diagnose
De diagnose van de ziekte van Pfeiffer wordt gesteld door een arts, meestal op basis van de symptomen en een bloedonderzoek. Het bloedonderzoek kan de aanwezigheid van antistoffen tegen het Epstein-Barrvirus aantonen. Zelftests zijn beschikbaar, maar deze zijn minder betrouwbaar dan een bloedonderzoek uitgevoerd door een arts.
Behandeling
Er is geen specifiek medicijn tegen de ziekte van Pfeiffer. De behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen en het ondersteunen van het herstelproces. Rust is belangrijk, maar overmatig bedrust wordt niet aanbevolen, omdat dit het herstel niet versnelt. Pijnstillers, zoals paracetamol, kunnen worden gebruikt om koorts en hoofdpijn te verlichten. Het is belangrijk om voldoende te drinken en gezond te eten. Alcohol en drugs moeten worden vermeden, omdat deze de lever belasten.
Preventie
Het is moeilijk om de verspreiding van de ziekte van Pfeiffer volledig te voorkomen, omdat veel mensen besmet zijn zonder het te weten. Echter, er zijn enkele maatregelen die kunnen worden genomen om het risico op besmetting te verminderen:
- Handhygiëne: Regelmatig handen wassen met water en zeep, vooral na hoesten, niezen of neus snuiten.
- Vermijd delen van persoonlijke spullen: Gebruik geen gemeenschappelijke bekers, glazen, bestek of handdoeken.
- Schoonmaken van speelgoed: Maak speelgoed dat in de mond wordt genomen regelmatig schoon met gewone schoonmaakmiddelen.
- Voorzichtigheid met kussen en zoenen: Wees voorzichtig met kussen en zoenen, vooral als je weet dat iemand in je omgeving besmet is.
Ziekte van Pfeiffer en Kinderopvang/School
Kinderen die de ziekte van Pfeiffer hebben en zich goed voelen, kunnen in principe naar de kinderopvang of school gaan. Het is wel belangrijk om de opvang en/of school te informeren, zodat zij extra aandacht kunnen besteden aan de hygiëne en andere ouders kunnen informeren. Het thuis houden van een kind helpt niet om de verspreiding van de ziekte te voorkomen, aangezien veel kinderen besmet zijn zonder symptomen te vertonen.
Belangrijk om te onthouden
De ziekte van Pfeiffer verloopt bij jonge kinderen vaak mild en zonder ernstige complicaties. De meeste kinderen herstellen volledig en bouwen immuniteit op tegen het virus. Het is belangrijk om alert te zijn op de symptomen en bij twijfel een arts te raadplegen. Hoewel er geen specifiek medicijn is, kunnen symptomatische behandelingen en preventieve maatregelen helpen om het herstel te bevorderen en de verspreiding van de ziekte te beperken.
Conclusie
De ziekte van Pfeiffer is een veelvoorkomende virale infectie die ook jonge kinderen kan treffen. Hoewel de symptomen vaak milder zijn dan bij oudere kinderen en volwassenen, is het belangrijk om de ziekte te herkennen en passende maatregelen te nemen om de verspreiding te beperken en het herstel te ondersteunen. Goede hygiëne, het vermijden van het delen van persoonlijke spullen en het informeren van de kinderopvang of school zijn belangrijke stappen om de gezondheid van kinderen te beschermen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
