Wondroos, ook wel erysipelas of belroos genoemd, is een bacteriële huidinfectie die zowel bij volwassenen als bij kinderen kan voorkomen. Hoewel niet direct als zeer besmettelijk beschouwd, vereist wondroos snelle herkenning en behandeling, vooral bij jonge kinderen. Deze infectie manifesteert zich door een felrode, gezwollen en warme huid, vaak gepaard gaand met koorts en algemene malaise. Dit artikel biedt een overzicht van wondroos bij kinderen, gebaseerd op beschikbare informatie, met aandacht voor symptomen, behandeling en preventieve maatregelen.
Wat is Wondroos?
Wondroos is een acute infectie van de oppervlakkige huidlaag, veroorzaakt door bacteriën, meestal streptokokken of stafylokokken. De bacteriën dringen de huid binnen via een beschadiging, zoals een wondje, een schimmelinfectie, of zelfs een klein onzichtbaar huiddefect. De infectie leidt tot een ontsteking van de huid en het onderliggende weefsel. Bij kinderen kan wondroos zich ook ontwikkelen na een oorontsteking, waarbij de bacteriën zich verspreiden naar de huid rond het oor.
Symptomen van Wondroos bij Kinderen
De symptomen van wondroos kunnen snel ontstaan en variëren in ernst. Typische kenmerken zijn:
- Rode huid: Een felrode, glanzende plek op de huid, vaak met scherpe begrenzing ten opzichte van de normale huid.
- Zwelling: De huid rond de infectie is gezwollen en voelt warm aan.
- Pijn: De aangedane huid is pijnlijk en gevoelig.
- Koorts en rillingen: Kinderen met wondroos kunnen koorts ontwikkelen, vaak gepaard gaand met koude rillingen.
- Algemene malaise: Een algemeen ziek gevoel, vermoeidheid en soms misselijkheid of braken.
- Blaren: In sommige gevallen kunnen blaren of pusblaasjes ontstaan op de aangedane huid.
- Zwellende lymfeklieren: De lymfeklieren in de buurt van de infectie kunnen opzwellen en pijnlijk worden.
Bij jonge kinderen, vooral bij baby's, kan wondroos zich presenteren in de navelstreek kort na de geboorte, of aan het been. In het gezicht kan de huid rond het oog of op de wang gezwollen en rood zijn, vaak in combinatie met een oorontsteking aan dezelfde kant.
Oorzaken en Risicofactoren
Wondroos ontstaat door een combinatie van factoren. Een beschadigde huid is een belangrijke ingangspoort voor de bacteriën. Risicofactoren die de kans op wondroos vergroten zijn:
- Huidbeschadiging: Wondjes, schrammen, insectenbeten, eczeem, of schimmelinfecties.
- Verminderde weerstand: Een verzwakt immuunsysteem maakt kinderen vatbaarder voor infecties.
- Lymfoedeem: Oedeem, of vochtophoping in de ledematen, verhoogt het risico op wondroos.
- Overgewicht: Overgewicht kan de kans op wondroos vergroten.
- Diabetes: Diabetes kan de afweer verzwakken en het genezingsproces vertragen.
- Voetschimmel: Een schimmelinfectie aan de voeten kan een ingangspoort vormen voor bacteriën.
Diagnose
De diagnose wondroos wordt meestal gesteld door een arts op basis van de klinische symptomen. Er is doorgaans geen behoefte aan aanvullend onderzoek. De arts zal de huid inspecteren en vragen stellen over de symptomen en de medische voorgeschiedenis van het kind.
Behandeling van Wondroos
De behandeling van wondroos bestaat voornamelijk uit antibiotica. Deze worden meestal in tabletvorm voorgeschreven en moeten gedurende 10 dagen worden ingenomen, zelfs als de symptomen al verbeteren. Het is belangrijk om de volledige kuur af te maken om te voorkomen dat de bacteriën terugkeren.
Naast antibiotica zijn er aanvullende maatregelen die kunnen helpen bij de behandeling:
- Rust: Het aangedane lichaamsdeel moet met rust worden gelaten. Bij wondroos aan een been moet het been hoog worden gelegd. Bij wondroos aan een arm kan een mitella worden gebruikt om de arm te ondersteunen.
- Koelen: De aangedane huid kan worden gekoeld met natte kompressen of coldpacks.
- Pijnstilling: Pijnstillers, zoals paracetamol, kunnen worden gebruikt om de pijn te verlichten.
- Wondverzorging: Kleine wondjes moeten worden schoongemaakt en afgedekt met een gaasje.
- Compressietherapie: Bij wondroos aan het been kan zwachtelen helpen om de zwelling te verminderen. Na de acute fase kan een therapeutische elastische kous (TEK) worden aanbevolen om herhaling te voorkomen.
Bij wondroos in het gezicht is het belangrijk om zo min mogelijk te praten en vloeibaar voedsel te gebruiken.
Preventie van Wondroos
Hoewel wondroos niet altijd te voorkomen is, zijn er maatregelen die kunnen worden genomen om het risico te verkleinen:
- Goede hygiëne: Was de handen regelmatig met zeep en water.
- Wondverzorging: Reinig en dek wondjes af om te voorkomen dat bacteriën binnendringen.
- Voorkom huidbeschadiging: Draag beschermende kleding bij tuinieren of ander werk waarbij de huid beschadigd kan raken.
- Behandel huidaandoeningen: Behandel eczeem, voetschimmel en andere huidaandoeningen tijdig.
- Goede schoenen: Draag goede schoenen om blaren en schaafplekken te voorkomen.
- Gewicht beheersen: Een gezond gewicht kan het risico op wondroos verkleinen.
- Insectenbeten voorkomen: Gebruik insectenwerende middelen en vermijd krabben aan insectenbeten.
Wondroos die terugkomt
Wondroos kan terugkeren, vooral bij mensen met een verminderde afweer of lymfoedeem. In sommige gevallen kan de arts een onderhoudsdosering van antibiotica voorschrijven om herhaling te voorkomen. Regelmatige huidverzorging en het behandelen van onderliggende aandoeningen zijn ook belangrijk.
Wanneer een arts raadplegen?
Het is belangrijk om direct een arts te raadplegen bij vermoedens van wondroos, vooral bij kinderen. Snelle behandeling met antibiotica kan complicaties voorkomen. Bel ook de arts als de symptomen verergeren tijdens de behandeling, of als er nieuwe symptomen optreden.
Conclusie
Wondroos is een bacteriële huidinfectie die bij kinderen kan voorkomen en snelle herkenning en behandeling vereist. Symptomen omvatten een rode, gezwollen en warme huid, vaak gepaard gaand met koorts en algemene malaise. Behandeling bestaat voornamelijk uit antibiotica, aangevuld met rust, koelen en goede wondverzorging. Preventieve maatregelen, zoals goede hygiëne en het behandelen van huidaandoeningen, kunnen het risico op wondroos verkleinen. Bij twijfel of bij verergering van de symptomen is het belangrijk om een arts te raadplegen.
