De Juiste Schoenmaat voor Je Kleine: Een Uitgebreide Gids
juni 18, 2025
Urineweginfecties (UWI’s) komen voor bij kinderen en kunnen, zeker bij jonge kinderen, heftiger verlopen dan bij volwassenen. Een urineweginfectie is een ontsteking van het slijmvlies in een van de urinewegen, waaronder de nieren, nierbekken, urineleiders, blaas en urinebuis. Het is belangrijk om deze infecties te herkennen en tijdig te behandelen om mogelijke complicaties, zoals nierbeschadiging, te voorkomen. Dit artikel geeft een overzicht van de oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling van urineweginfecties bij kinderen, gebaseerd op beschikbare richtlijnen en informatie.
Wat zijn de oorzaken van urineweginfecties bij kinderen?
Soms blijft er urine achter in de urinewegen na het plassen, waardoor bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen en een infectie kunnen veroorzaken. Bij baby’s en jonge kinderen kunnen factoren zoals langdurig gebruik van luiers, slechte hygiënepraktijken, een zwak immuunsysteem en aangeboren afwijkingen van de urinewegen een rol spelen bij het ontstaan van een UWI. Bij oudere kinderen kunnen onder andere disfunctioneel plassen en obstipatie bijdragen aan het ontstaan van een infectie.
Symptomen van urineweginfecties per leeftijd
De symptomen van een urineweginfectie variëren afhankelijk van de leeftijd van het kind. Bij baby’s en jonge kinderen die nog niet kunnen praten, kan het lastig zijn om een UWI te herkennen. Mogelijke symptomen zijn koorts, ziek zijn, weigeren te eten, braken, diarree, een sterke of ongebruikelijke geur van de urine, troebele of bloederige urine, pijn of huilen tijdens het plassen, overmatige slaperigheid en slechte gewichtstoename.
Bij kinderen van 1 jaar kunnen de symptomen duidelijker worden. Oorzaken kunnen dan onder andere langdurig gebruik van luiers, slechte hygiënepraktijken, een zwak immuunsysteem en aangeboren afwijkingen van de urinewegen zijn.
Bij oudere, zindelijke kinderen (vanaf ongeveer 3 jaar) lijken de klachten meer op die van volwassenen: vaak plassen, kleine beetjes plassen, pijn of een branderig gevoel bij het plassen, buikpijn, soms hoge koorts, lusteloosheid en weinig zin om te eten.
Verschil tussen lagere en hogere urineweginfecties
Er wordt onderscheid gemaakt tussen lagere en hogere urineweginfecties. Lagere urineweginfecties betreffen de blaas en de urinebuis (blaasontsteking). Hogere urineweginfecties betreffen het nierbekken en de nieren (nierbekkenontsteking). Een nierbekkenontsteking kan in korte tijd ontstaan vanuit een blaasontsteking, vooral bij jonge kinderen. Een nierbekkenontsteking gaat vaak gepaard met hoge koorts.
Diagnostiek van urineweginfecties
Bij het vermoeden van een urineweginfectie is het belangrijk om een arts te raadplegen. De arts zal een anamnese afnemen (vragen stellen over de klachten) en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Een urinesticktest kan worden gebruikt om snel een indicatie te krijgen van de aanwezigheid van een UWI. Een positieve nitriettest is specifiek voor een urineweginfectie en bevestigt de diagnose. Een negatieve leukotest maakt de kans op een urineweginfectie klein.
Bij kinderen jonger dan 2 jaar met tekenen van weefselinvasie (koorts, algemene malaise, braken, sufheid) wordt vaak een echo van de urinewegen gemaakt om een onderliggende oorzaak uit te sluiten. Bij kinderen ouder dan 2 jaar is dit niet altijd noodzakelijk.
Een urinekweek kan worden afgenomen om de specifieke bacterie te identificeren die de infectie veroorzaakt en om te bepalen welke antibiotica effectief zijn. Het is belangrijk om het urinemonster voor de start van de antibiotica af te nemen.
Behandeling van urineweginfecties
De behandeling van een urineweginfectie bestaat meestal uit antibiotica. De arts zal het meest geschikte antibioticum voorschrijven op basis van de leeftijd van het kind, de ernst van de infectie en de resultaten van de urinekweek. Antibiotica kunnen via de mond worden toegediend, maar bij jonge kinderen of bij ernstige infecties kan toediening via een infuus nodig zijn.
Naast antibiotica is het belangrijk om te zorgen voor voldoende vochtinname om de bacteriën uit de urinewegen te spoelen. Bij pijn kan een pijnstiller worden gegeven in overleg met de arts.
Preventieve maatregelen
Er zijn verschillende maatregelen die kunnen worden genomen om het risico op urineweginfecties bij kinderen te verminderen:
- Regelmatig verschonen van luiers: Vervang de luiers van je baby regelmatig om de ophoping van bacteriën te voorkomen.
- Goede hygiëne tijdens het verschonen: Veeg altijd van voor naar achter om te voorkomen dat bacteriën van de anus naar de urinebuis worden overgebracht.
- Voldoende hydratatie: Zorg ervoor dat je kind voldoende vloeistoffen drinkt.
- Vermijd irriterende producten: Gebruik geen badschuim of geparfumeerde zepen die de urinebuis kunnen irriteren.
- Zorg na de stoelgang: Reinig de genitale zone zorgvuldig na elke stoelgang.
- Aandacht voor plaspatroon: Bij oudere kinderen kan aandacht voor een normaal plaspatroon helpen. Laat het kind rustig en ontspannen op het toilet zitten, vermijd persen tijdens het plassen en zorg ervoor dat het kind regelmatig plast (6-7 keer per dag).
- Behandeling van obstipatie: Behandel eventuele obstipatie, omdat dit het risico op urineweginfecties kan verhogen.
Wanneer naar de arts?
Het is belangrijk om een arts te raadplegen bij vermoeden van een urineweginfectie, vooral bij jonge kinderen. Raadpleeg direct een arts als:
- Je kind koorts heeft.
- Je kind zich ziek voelt.
- Je kind pijn heeft bij het plassen.
- De urine van je kind sterk ruikt of er bloed in zit.
- Je kind veranderingen in eetlust of gedrag vertoont.
- De klachten niet binnen 48 uur verbeteren na de start van de behandeling.
Conclusie
Urineweginfecties komen voor bij kinderen en kunnen verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van de leeftijd en de locatie van de infectie. Het is belangrijk om een UWI tijdig te herkennen en te behandelen om complicaties te voorkomen. Preventieve maatregelen, zoals goede hygiëne en voldoende vochtinname, kunnen het risico op infecties verminderen. Bij twijfel of bij ernstige symptomen is het altijd raadzaam om een arts te raadplegen.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
