Activiteiten en Ontwikkeling voor Kinderen van 2 Jaar
juni 18, 2025
Kinderen kunnen tijdelijk tics ontwikkelen, wat voor ouders en leerkrachten zorgelijk kan zijn. Tics zijn plotselinge, snelle, herhalende bewegingen of geluiden waar een kind weinig controle over heeft. Deze tics kunnen variëren in complexiteit en frequentie. Dit artikel biedt een overzicht van tics bij kinderen, met aandacht voor het syndroom van Gilles de la Tourette, mogelijke oorzaken, en manieren om kinderen met tics te ondersteunen.
Wat zijn Tics?
Tics kunnen zowel motorisch als vocaal zijn. Motorische tics omvatten bewegingen zoals knipperen met de ogen, schudden met het hoofd, of trekken aan de mond. Vocale tics uiten zich in geluiden zoals kuchen, schrapen in de keel, of het herhalen van woorden of zinnen. De intensiteit van tics kan fluctueren; soms zijn ze nauwelijks merkbaar, op andere momenten kunnen ze intenser zijn. Het is belangrijk te onthouden dat de meeste kinderen met tics deze slechts tijdelijk hebben en dat ze spontaan verdwijnen.
Het Syndroom van Gilles de la Tourette
Het syndroom van Gilles de la Tourette (TS) is een neurologische aandoening die gekenmerkt wordt door meerdere motorische en ten minste één vocale tic die langer dan een jaar aanhouden. TS komt voor bij ongeveer 1% van de bevolking en begint meestal tussen de 6 en 8 jaar. De tics bereiken vaak een hoogtepunt rond de leeftijd van 12 jaar, waarna ze bij sommige kinderen afnemen. Bij een deel van de kinderen blijven de tics echter bestaan, hoewel ze vaak minder heftig worden.
Het is belangrijk te benadrukken dat TS een complexe aandoening is en dat de symptomen sterk kunnen variëren van kind tot kind. Sommige kinderen hebben slechts milde tics die hun dagelijks leven nauwelijks beïnvloeden, terwijl anderen ernstige tics hebben die aanzienlijke problemen veroorzaken.
Oorzaken van Tics
De exacte oorzaak van tics, en in het bijzonder van TS, is nog niet volledig bekend. Er is wel een sterke aanleg in de genen, wat betekent dat tics vaker voorkomen in families. Het gaat waarschijnlijk niet om één enkel defect gen, maar om een combinatie van meerdere kleine genetische factoren in combinatie met andere invloeden. Onderzoek suggereert ook een rol voor het afweersysteem.
Het is belangrijk te weten dat tics niet veroorzaakt worden door slechte opvoeding of psychologische problemen. Ze zijn een gevolg van veranderingen in de hersenen die de controle over bewegingen en geluiden beïnvloeden.
Bijkomende Problemen
Kinderen met TS hebben vaak ook andere problemen, zoals aandachtsproblemen (ADHD), dwanghandelingen (OCD), angst, depressie, en slaapproblemen. Een deel van de kinderen heeft ook leerproblemen of moeite met het organiseren van taken. Deze bijkomende problemen kunnen de impact van de tics vergroten en het dagelijks leven van het kind bemoeilijken.
Sommige kinderen met TS kunnen ook wat minder soepel bewegen en zijn sneller geneigd om te vallen. Dit kan te maken hebben met een aandoening die bekend staat als Developmental Coordination Disorder (DCD).
Diagnose
De diagnose van TS wordt gesteld door een arts, meestal een neuroloog, psycholoog of psychiater. Er is geen specifieke test om TS te diagnosticeren. De arts zal vragen stellen over de tics, wanneer ze begonnen zijn, en of er andere klachten zijn. Soms kunnen aanvullende onderzoeken, zoals een MRI-scan, nodig zijn om andere oorzaken uit te sluiten.
Behandeling
Er is geen genezing voor TS, maar er zijn wel behandelingen die kunnen helpen om de tics en de bijkomende problemen te verminderen. De behandeling is afhankelijk van de ernst van de symptomen en de impact op het dagelijks leven van het kind.
Gedragstherapie
Gedragstherapie kan kinderen helpen om hun tics te beheersen. Er zijn verschillende technieken die gebruikt kunnen worden, zoals het aanleren van een andere beweging of een ander geluid om de tic te vervangen, of het bewust onderdrukken van de tic gedurende een bepaalde periode.
Medicatie
In sommige gevallen kan medicatie worden voorgeschreven om de tics te verminderen. De medicatie werkt vaak door de boodschapperstofjes in de hersenen te beïnvloeden. Het is belangrijk om te onthouden dat medicatie de tics niet volledig kan wegnemen en dat er bijwerkingen kunnen optreden.
Ondersteuning op School
Kinderen met TS hebben vaak ondersteuning nodig op school. Het is belangrijk dat de leerkracht op de hoogte is van de aandoening en weet hoe hij of zij het kind kan ondersteunen. Enkele tips voor leerkrachten zijn:
- Plaats het kind aan de zijkant van de klas, zodat het kind indien nodig onopvallend weg kan om de tics te uiten.
- Spreek met het kind en de ouders af hoe de tics aan de klas uitgelegd kunnen worden.
- Negeer de tics en vermijd straf of beloning. Focus op positieve regels.
- Benadruk positieve interacties om het zelfbeeld van het kind te versterken.
- Bied een gestructureerde omgeving met een vast dagritme.
- Verminder prikkels in de klas.
- Vereenvoudig schrijftaken en deel het werk op in korte blokken.
Omgaan met Tics: Tips voor Ouders
Ouders kunnen een belangrijke rol spelen bij het ondersteunen van hun kind met tics. Enkele tips voor ouders zijn:
- Blijf rustig en accepteer de tics.
- Leg aan het kind uit dat het niets aan de tics kan doen en dat ze vaak vanzelf weer overgaan.
- Vraag de leerkracht om het kind op school te ondersteunen.
- Houd in de gaten of het kind gepest wordt.
- Geef het kind de ruimte om de tics te uiten zonder zich te schamen.
- Zoek professionele hulp als de tics ernstig zijn of het dagelijks leven van het kind belemmeren.
Conclusie
Tics zijn een veelvoorkomend verschijnsel bij kinderen. Hoewel de meeste tics tijdelijk zijn, kunnen sommige kinderen een chronische tic-stoornis ontwikkelen, zoals het syndroom van Gilles de la Tourette. Het is belangrijk om tics serieus te nemen en kinderen met tics de ondersteuning te bieden die ze nodig hebben. Door begrip, acceptatie en professionele hulp kunnen kinderen met tics een volwaardig leven leiden.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
