Fiscale Aftrekbaarheid van Peuterspeelzaalkosten in Nederland: Wat Ouders Moeten Wetten
juni 21, 2025
Tics zijn plotselinge, snelle, herhaalde bewegingen of geluiden die kinderen onwillekeurig maken. Hoewel tics vaak voorkomen, kunnen ze bij ouders zorgen baren. Dit artikel biedt een overzicht van tics bij kinderen, gebaseerd op beschikbare informatie, met aandacht voor oorzaken, manieren van omgaan en wanneer professionele hulp nodig is.
Wat zijn Tics?
Tics worden gekenmerkt door oncontroleerbare, plotselinge bewegingen of geluiden. Deze kunnen variëren van eenvoudige oogknipperen of neus trekken tot complexere bewegingen of het uiten van woorden of zinnen. Een tic wordt ervaren als moeilijk of onmogelijk te onderdrukken, hoewel onderdrukking soms tijdelijk mogelijk is. Soms gaat een tic gepaard met een onaangenaam gevoel dat toeneemt bij pogingen tot onderdrukking. Tics kunnen motorisch (bewegingen) of vocaal (geluiden) zijn. Motorische tics omvatten bijvoorbeeld schudden met het hoofd, grimassen trekken of schouderophalen. Vocale tics kunnen variëren van kuchen en keel schrapen tot het herhalen van woorden of zinnen.
Hoe Vaak Komen Tics Voor?
Tics komen relatief vaak voor bij kinderen. Geschat wordt dat één op de 8 tot 20 kinderen ooit een periode last heeft van tics. De meeste tics ontstaan tussen de vierde en twaalfde levensjaar, met een piek tussen de zeven en elf jaar. Tics komen bij jongens en meisjes even vaak voor, hoewel sommige vormen, zoals functionele tics, vaker bij meisjes voorkomen. De meeste tics verdwijnen vanzelf binnen enkele maanden tot een jaar. Ongeveer 1 tot 13% van alle kinderen heeft wel eens last van een tic.
Oorzaken van Tics
De exacte oorzaak van tics is niet volledig bekend. Er wordt aangenomen dat een samenspel van verschillende factoren een rol speelt. Onderzoek suggereert dat een verstoorde werking van bepaalde kernen in de hersenen, de basale kernen, betrokken is bij het ontstaan van tics. Deze kernen zijn verantwoordelijk voor het reguleren van bewegingen. Erfelijkheid kan ook een rol spelen, aangezien tics vaker voorkomen in families waar al sprake is van tics.
Factoren zoals onrust, stress, spanning en overprikkeling kunnen tics verergeren. Het is belangrijk op te merken dat tics niet het gevolg zijn van opzettelijk gedrag; kinderen kunnen er niets aan doen en zijn zich er vaak niet eens bewust van dat ze het doen.
Verschillende Soorten Tics
Tics kunnen worden onderverdeeld in verschillende categorieën:
- Eenvoudige tics: Deze bestaan uit één beweging of één geluid, zoals oogknipperen of kuchen.
- Complexe tics: Deze bestaan uit meerdere bewegingen achter elkaar of meerdere geluiden achter elkaar. Het onderscheid tussen complexe tics en stereotypieën kan soms lastig zijn.
- Motorische tics: Tics die zich uiten in bewegingen.
- Vocale tics: Tics die zich uiten in geluiden.
Wanneer een kind langer dan een jaar last heeft van verschillende tics, spreekt men van een tic syndroom. Een bekend tic syndroom is het syndroom van Gilles de la Tourette, waarbij sprake is van zowel motorische als vocale tics die langer dan een jaar aanhouden.
Omgaan met Tics: Tips voor Ouders en Opvoeders
Het omgaan met een kind dat tics heeft, vereist geduld en begrip. Hier zijn enkele tips:
- Blijf rustig: Accepteer de tics en ga op een normale manier met je kind om.
- Vermijd druk: Leg je kind niet op om de tics te stoppen, dit kan spanning veroorzaken en de tics verergeren.
- Creëer een veilige omgeving: Zorg ervoor dat je kind zich veilig voelt om de tics te uiten zonder zich te schamen. Een rustig plekje waar de tics ongestoord kunnen plaatsvinden, kan helpen.
- Informeer de omgeving: Praat met de leidsters op het kinderdagverblijf of de school over de tics en vraag hen om op dezelfde manier met je kind om te gaan.
- Bescherm tegen pesten: Wees alert op tekenen van pesten en leg uit aan vriendjes wat tics zijn.
- Spanning verminderen: Probeer onnodige spanning en stress te vermijden en leer je kind omgaan met spanning en stress.
Het is belangrijk om te onthouden dat de meeste tics vanzelf verdwijnen.
Wanneer Hulp Zoeken?
In de meeste gevallen zijn tics onschuldig en verdwijnen ze vanzelf. Echter, er zijn situaties waarin professionele hulp nodig is:
- Aanhoudende tics: Wanneer de tics langer dan een jaar aanhouden zonder verbetering.
- Belemmering van het functioneren: Wanneer de tics het dagelijks functioneren van het kind belemmeren, bijvoorbeeld op school of bij sociale activiteiten.
- Psychische klachten: Wanneer het kind last heeft van psychische klachten, zoals angst, depressie of een laag zelfbeeld, als gevolg van de tics.
- Bijkomende problemen: Wanneer er sprake is van bijkomende problemen, zoals dwanggedachten of leerproblemen.
Als je je zorgen maakt over de tics van je kind, neem dan contact op met de huisarts of het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). Zij kunnen je adviseren en indien nodig doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater.
Behandeling van Tics
De behandeling van tics is afhankelijk van de ernst en de impact van de tics op het dagelijks leven van het kind. In veel gevallen is geen behandeling nodig, omdat de tics vanzelf verdwijnen. Wanneer behandeling nodig is, kunnen verschillende methoden worden toegepast:
- Uitleg en psycho-educatie: Het uitleggen van de tics aan het kind, de ouders en de omgeving kan helpen om de angst en schaamte te verminderen.
- Gedragstherapie: Technieken zoals tegenbeweging maken (habit reversal) kunnen helpen om de tics te verminderen.
- Ontspanningsoefeningen: Het leren van ontspanningstechnieken, zoals mindfulness of yoga, kan helpen om spanning te verminderen en de tics te beheersen.
- Medicatie: In sommige gevallen kan medicatie worden voorgeschreven om de tics te onderdrukken, maar dit heeft vaak bijwerkingen.
Tics en Andere Problemen
Kinderen met chronische ticsyndromen hebben vaker last van andere problemen, zoals:
- Leerproblemen: Problemen met het werktempo, dyslexie, dyscalculie, ruimtelijk inzicht, plannen en organiseren.
- Slaapproblemen: Moeite met inslapen, enge dromen, rusteloze benen.
- Dwanggedachten en -handelingen: Onbedoelde gedachten en handelingen die het kind moet uitvoeren.
- Angsten: Angst om alleen gelaten te worden, angst voor harde geluiden of dieren.
- Sombere stemming: Depressie.
- Autistiforme kenmerken: Meer in zichzelf gekeerd zijn, moeite met sociaal contact en oogcontact.
Het is belangrijk om deze problemen te herkennen en indien nodig te behandelen.
Conclusie
Tics komen vaak voor bij kinderen en verdwijnen meestal vanzelf. Het is belangrijk om de tics te accepteren en je kind een veilige omgeving te bieden. Wanneer de tics lang aanhouden, het functioneren belemmeren of gepaard gaan met andere problemen, is het raadzaam om professionele hulp te zoeken. Met de juiste ondersteuning kunnen kinderen met tics een normaal en gelukkig leven leiden.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
