Tablets voor Kinderen: Een Verantwoorde Gids voor Ouders
juni 18, 2025
Slaapproblemen komen frequent voor bij jonge kinderen, waarbij naar schatting 20-35% van de kinderen hier kortere of langere tijd mee te maken heeft. Deze problemen kunnen een aanzienlijke impact hebben op het welzijn van het kind, evenals op het functioneren van het gezin. Dit artikel biedt een overzicht van de mogelijke oorzaken van slaapproblemen bij jonge kinderen, manieren om deze te herkennen en suggesties voor een passende aanpak, gebaseerd op beschikbare informatie.
Er zijn diverse factoren die kunnen bijdragen aan slaapproblemen bij jonge kinderen. Een belangrijke factor is stress. Wanneer de oorzaak van stress verdwijnt, keert een normaal slaappatroon vaak terug. Ook onderliggende medische aandoeningen kunnen een rol spelen, zoals obesitas, diabetes, schildklieraandoeningen, of neurologische aandoeningen. Bij kinderen met een neurologische aandoening kan de kwaliteit van de slaap verminderd zijn, doordat de hersenen minder goed in staat zijn om slaap te ‘maken’.
Een verstoring van de biologische klok kan eveneens leiden tot slaapstoornissen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door wisselende routines of door blootstelling aan beeldschermen vlak voor het slapengaan. Het is aan te raden om minimaal een uur voor bedtijd geen televisie of spelcomputer te gebruiken.
Specifieke problemen zoals slaapapneu, waarbij kortdurend ademhalen stopt tijdens de slaap, kunnen ook slaapstoornissen veroorzaken. Bij kinderen met spasticiteit, dystonie of spierzwakte kan het vinden van een comfortabele slaaphouding lastig zijn, wat het inslapen bemoeilijkt.
Daarnaast spelen emotionele factoren een rol. Scheidingsangst, die vaak voorkomt tussen de 18 maanden en 3 jaar, kan leiden tot angst bij het slapen gaan. Kinderen moeten emotionele zelfstandigheid leren en hebben soms de nabijheid van hun ouders nodig om zich veilig te voelen. Nachtelijke angsten en nachtmerries kunnen ook de slaap verstoren.
Het is belangrijk om slaapproblemen vroegtijdig te herkennen. Symptomen kunnen variëren, maar omvatten moeite met inslapen, vaak wakker worden tijdens de nacht, vroeg wakker worden, onrustig slapen en overdag futloos zijn. Slaapgebrek kan zich uiten in prikkelbaarheid, concentratieproblemen en druk gedrag. In sommige gevallen kunnen slaapproblemen verward worden met ADHD, waardoor een correcte diagnose essentieel is.
Parasomnieën, zoals slaapwandelen of nachtelijke angstaanvallen (pavor nocturnus), zijn gedragingen die tijdens de slaap optreden. Pavor nocturnus komt regelmatig voor tussen de 3 en 12 jaar en kenmerkt zich door plotseling huilen of gillen, vaak gepaard gaand met motorische onrust. Het is belangrijk om het kind niet te wekken tijdens een dergelijke aanval, maar te zorgen dat het zich niet bezeert en rustig verder kan slapen.
Een consistente aanpak is cruciaal bij het aanpakken van slaapproblemen. Het is belangrijk om een vast slaapritueel te creëren, met rustige activiteiten zoals voorlezen of een dagbespreking. Een koele, donkere en rustige slaapkamer bevordert de slaap. Een kamer met een temperatuur tussen de 16 en 18 graden Celsius is ideaal. Voor kinderen die bang zijn in het donker, kan een klein nachtlampje helpen.
Het is van belang om een vast bedtijd aan te houden, ook in het weekend, om de biologische klok van het kind te reguleren. Een vaste slaapplaats, bij voorkeur een eigen kamer en bed, draagt bij aan een gevoel van veiligheid.
Bij oudere kinderen kan piekeren een oorzaak zijn van slaapproblemen. Het is belangrijk om met hen te praten over hun zorgen en hen te helpen ontspanningstechnieken te leren.
In sommige gevallen kan het nuttig zijn om een slaapdagboek bij te houden om patronen te identificeren. Als de oorzaak van de slaapproblemen niet duidelijk is, kan een arts verder onderzoek aanbevelen, zoals een verwijzing naar een slaapcentrum.
Onderzoeken in een slaapcentrum kunnen bestaan uit het meten van beweging, ademhaling, hartslag en hersenactiviteit tijdens de slaap. Melatoninemetingen kunnen helpen bij het bepalen van het optimale tijdstip voor het slapengaan.
Bij kinderen met een neurologische aandoening kunnen slaapproblemen complexer zijn. De hersenen van deze kinderen zijn mogelijk minder goed in staat om slaap te ‘maken’, wat resulteert in een minder diepe en minder kwalitatieve slaap. Het is belangrijk om rekening te houden met de specifieke behoeften van deze kinderen en eventueel extra faciliteiten te bieden.
Het is belangrijk om te onthouden dat kinderen ‘leren’ slapen. Rust en regelmaat zijn hierbij essentieel. Het stimuleren van een stabiele bloedsuikerspiegel door voldoende eiwitten te geven bij de lunch en het avondeten, kan ook helpen. Een gezond tussendoortje, zoals banaan met pindakaas, kan slaapenzymen aanleveren.
Het is verleidelijk om een kind te helpen inslapen, maar dit kan het probleem verergeren. Kinderen wennen snel aan nieuwe gewoonten, waardoor het afbouwen van deze hulp later lastiger kan zijn.
Slaapproblemen komen veel voor bij jonge kinderen en kunnen diverse oorzaken hebben, variërend van stress en medische aandoeningen tot emotionele factoren en verstoring van de biologische klok. Het is belangrijk om slaapproblemen vroegtijdig te herkennen en een consistente aanpak te hanteren, met een vast slaapritueel, een rustige slaapomgeving en een vast bedtijd. Bij complexe gevallen of wanneer de oorzaak onduidelijk is, is het raadzaam om professionele hulp te zoeken. Een goede nachtrust is essentieel voor de ontwikkeling en het welzijn van jonge kinderen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet