Lichamelijke opvoeding in het onderwijs: Samenwerking tussen school en sportbegeleiding
juli 11, 2025
De opvoeding van kinderen is een complex proces, waarbij het bijbrengen van normen en waarden een cruciale rol speelt. Deze waarden vormen niet alleen de basis van hun interpersoonlijke relaties, maar helpen hen ook een sterk gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen en de uitdagingen van het leven met veerkracht het hoofd te bieden [1]. Het is essentieel om te begrijpen dat normen en waarden niet aangeboren zijn, maar aangeleerd en ontwikkeld worden door ervaringen [1]. Dit artikel belicht de ontwikkeling van normen en waarden bij kinderen, de manieren waarop deze kunnen worden bevorderd, en het belang ervan voor een harmonieuze samenleving, gebaseerd op beschikbare informatie.
Normen en waarden zijn vaak in één adem genoemd, maar vertegenwoordigen verschillende concepten. Waarden zijn de idealen en motieven die in een samenleving of groep als nastrevenswaardig worden beschouwd, opvattingen over wat wenselijk is [4]. Ethische waarden, zoals gerechtigheid, liefde, vrijheid en gelijkheid, behouden hun betekenis, zelfs als ze niet altijd in de praktijk worden gebracht [4]. Normen daarentegen zijn concrete richtlijnen voor het handelen, de ongeschreven regels over hoe men zich behoort te gedragen [4]. Ze zijn afgeleid van waarden; eerst is er de waarde, dan volgt de norm, die de waarde tot uiting brengt [4]. Het is dus zinvol om te spreken over waarden en normen, omdat ze samen een kader vormen voor sociaal gedrag.
De ontwikkeling van normen en waarden is nauw verbonden met de ontwikkeling van sociale cognitie. Al in de eerste maanden van hun leven zijn baby's gevoelig voor gezichtsuitdrukkingen en kunnen ze bijvoorbeeld een glimlach herkennen en teruglachen [10]. Rond het tweede levensjaar begrijpen kinderen dat anderen een eigen perspectief hebben, wat de basis vormt voor ‘theory of mind’ [10]. In de kleuterleeftijd ontwikkelen kinderen een beter begrip van intenties en emoties, en kunnen ze rond de leeftijd van vier of vijf jaar erkennen dat anderen valse overtuigingen kunnen hebben [10]. Dit vermogen om na te denken over hoe gedachten en motieven het gedrag van de ander kunnen beïnvloeden, is essentieel voor het ontwikkelen van sociale cognitie. Omgevingsfactoren, zoals opvoeding, cultuur en sociale ervaringen, spelen een belangrijke rol in deze ontwikkeling [10].
Verschillende waarden zijn fundamenteel in de ontwikkeling van een kind. Verantwoordelijkheid is een pijler in deze ontwikkeling; het betekent begrijpen wat de gevolgen van onze daden zijn, zowel positief als negatief [1]. Door verantwoordelijkheidsonderwijs te geven, kunnen kinderen bewuste beslissingen nemen en de impact van hun acties reflecteren. Empathie, het vermogen om zich in te leven in anderen, is cruciaal in een steeds mondialer wordende wereld [1]. Het moedigt positieve houdingen aan, zoals solidariteit, respect en tolerantie, en helpt bij het voorkomen van gedrag zoals pesten [1]. Eerlijkheid helpt bij het opbouwen van relaties op basis van vertrouwen en stelt kinderen in staat hun fouten te accepteren en te streven naar verbetering [1].
Het aanleren van normen en waarden begint thuis, met het geven van het goede voorbeeld [3]. Kinderen leren veel door te observeren en te kopiëren, dus het is belangrijk om overal positief normen en waarden uit te dragen. Open gesprekken voeren over wat belangrijk is in de samenleving helpt kinderen vragen te stellen en hun eigen mening te vormen [3]. Verschillen bespreekbaar maken, door bijvoorbeeld een diversiteit aan poppetjes en boekjes te gebruiken, creëert een veilige en positieve omgeving waarin kinderen waarden en normen kunnen ontwikkelen en versterken [3].
Het aanmoedigen van spelen, samenwerking en vriendschappen tussen kinderen is ook belangrijk [3]. Laat kinderen kennismaken met elkaar, waarbij ruimte is voor verschillen in uiterlijk en culturele achtergrond. Begeleid sociale interacties en geef uitleg aan de situatie als er ruzies ontstaan, zodat kinderen grenzen van goed en fout ervaren [3]. Het is ook waardevol om kinderen een stem te geven in huisregels en hen ruimte te geven om zelf beslissingen te nemen [3, 4].
De opvoeding speelt een cruciale rol in het aanleren van normen en waarden. Ouders die wetenschappelijk zijn opgeleid, zijn eerder geneigd om medische verklaringen te zoeken voor het gedrag van hun kinderen, wat soms kan leiden tot extra begeleiding en ondersteuning [7]. Het is echter belangrijk dat alle kinderen, ongeacht de sociaaleconomische status of migratieachtergrond van hun ouders, de begeleiding krijgen die ze nodig hebben [7].
Ook de kinderopvang heeft een belangrijke verantwoordelijkheid in het werken aan normen, waarden en cultuur [5]. De vier pedagogische doelen van Marianne Riksen-Walraven, vastgelegd in de wet Kinderopvang, benadrukken het belang van dit aspect van de opvoeding [9]. Hoewel er kritiek is op de wetenschappelijke basis van deze doelen, blijven ze een leidraad voor professionals in de kinderopvang [9].
Het is belangrijk te erkennen dat normen en waarden niet universeel zijn. Wat in de ene cultuur als normaal wordt beschouwd, kan in een andere cultuur onacceptabel zijn [4]. Iemands religieuze, culturele, sociale en maatschappelijke achtergrond beïnvloedt de normen en waarden die men aanhangt [4]. Dit kan leiden tot conflicten, omdat mensen verschillende opvattingen hebben over wat goed en fout is [4]. Het is daarom belangrijk om tolerant te zijn en iedereen in zijn waarde te laten [4].
De moderne samenleving kent een toenemende prestatiedruk, wat kan leiden tot de groei van schaduwonderwijs en een focus op medische verklaringen voor gedragsproblemen [7]. Ouders kunnen zich afzetten tegen school als ze weinig waardering en ondersteuning ervaren, waardoor school steeds meer wordt gezien als veroorzaker van problemen [7]. Het is belangrijk dat scholen en ouders samenwerken om een positieve leeromgeving te creëren waarin kinderen zich veilig en gesteund voelen.
Ook binnen teams, bijvoorbeeld op de werkvloer, is het vaststellen van gezamenlijke normen en waarden belangrijk [6]. Deze gedeelde principes creëren een positief en ondersteunend werkklimaat waarin teamleden waarde kunnen toevoegen aan hun team en aan de organisatie als geheel [6]. Het is essentieel om de normen en waarden zichtbaar en toegankelijk te maken voor alle teamleden, en om elkaar aan te spreken wanneer ze niet worden nageleefd [6].
De ontwikkeling van normen en waarden is een essentieel onderdeel van de opvoeding. Door kinderen verantwoordelijkheid, empathie, eerlijkheid en andere belangrijke waarden bij te brengen, leggen we een stevige basis voor hun toekomst [1]. Het is belangrijk om te onthouden dat normen en waarden niet statisch zijn, maar beïnvloed worden door culturele en persoonlijke factoren [4]. Door open gesprekken te voeren, het goede voorbeeld te geven en een veilige en positieve omgeving te creëren, kunnen we kinderen helpen om zich te ontwikkelen tot verantwoordelijke en empathische burgers [3]. Normen zijn ongeschreven regels over hoe we ons behoren te gedragen, terwijl waarden de achterliggende idealen zijn die we als waardevol beschouwen [4]. Verschillen zullen er altijd zijn, maar door elkaar in waarde te laten, kunnen we een harmonieuze samenleving creëren [4].
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet