In de kinderopvang kan het voorkomen dat een baby of klein kind ogen heeft die ontstoken of rood zien. Dit verschijnsel, vaak bekend als bindvliesontsteking of conjunctivitis, is een veelvoorkomende aandoening bij kinderen. Het is belangrijk voor opvangers en ouders om te weten hoe men deze aandoening herkent, hoe het behandeld kan worden en hoe men ervoor kan zorgen dat de aandoening niet verder verspreidt naar andere kinderen of de omgeving. In dit artikel wordt uitgebreid ingegaan op de oorzaken, symptomen, behandeling en preventie van bindvliesontstekingen bij baby’s en jonge kinderen in de kinderopvang.
Wat is een bindvliesontsteking?
Een bindvliesontsteking is een ontsteking van het dunne weefsel aan de binnenkant van het ooglid en het witte deel van het oog. Deze ontsteking maakt de bloedvaatjes in het oog zichtbaar, wat leidt tot rood of roze ogen. Het is een veelvoorkomende aandoening bij zowel volwassenen als kinderen, en in de kinderopvang is het niet ongebruikelijk dat kinderen hier last van krijgen. Het is belangrijk om te onthouden dat een bindvliesontsteking, hoewel ongemakkelijk, het zicht van een baby in de regel niet schaadt.
Oorzaken van bindvliesontsteking
Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van bindvliesontsteking bij baby’s:
- Virale infectie: Dit is een veelvoorkomende oorzaak. Symptomen zijn een roze, gezwollen, waterig oog en gevoeligheid voor licht.
- Bacteriële infectie: Symptomen van een bacteriële oorzaak zijn rode of roze ogen, jeukend of pijnlijk oog, groene of gele afscheiding uit het oog en etter op de wimpers.
- Allergische reactie: Bij allergieën zijn rode, jeukende ogen en onophoudend tranenverlies typische symptomen.
- Chemische irritatie: Hierbij komen rode, waterige ogen voor, vaak als gevolg van blootstelling aan stoffen zoals vervuilde lucht of chloorwater.
- Verstopte traanbuis: Dit is een mogelijke oorzaak bij pasgeborenen, waarbij de ogen rood en gezwollen kunnen zijn.
Het is belangrijk om te weten dat het vaak lastig is om de exacte oorzaak van de ontsteking vast te stellen, vooral bij baby’s. De meest voorkomende oorzaken zijn echter vaak gerelateerd aan infecties of allergieën.
Symptomen van bindvliesontsteking bij baby’s
De symptomen van bindvliesontsteking variëren afhankelijk van de oorzaak, maar er zijn enkele typische tekenen waaraan opgelet moet worden:
- Rood of roze, gezwollen oog
- Gevoeligheid voor licht
- Jeukend of pijnlijk oog
- Groene of gele afscheiding
- Etter op de wimpers, vooral na het wakker worden
- Onophoudend tranenverlies
Bij een virale of bacteriële oorzaak kan het oog ook waterig zijn. In het geval van een allergische oorzaak is het belangrijk om te kijken of beide ogen tegelijkertijd aangetast zijn, omdat dit vaak het geval is bij allergieën.
Diagnose en wanneer naar de dokter
Het is niet altijd nodig om direct naar de dokter te gaan, aangezien veel bindvliesontstekingen vanzelf verdwijnen binnen 7 tot 10 dagen. Echter, als de symptomen erger worden of na een week niet zijn verbeterd, is het verstandig om contact op te nemen met een arts. Ook bij het optreden van bepaalde alarmtekens, zoals oogpijn, wazig zicht, gevoeligheid voor licht of koorts, dient men onmiddellijk medische hulp in te roepen.
Als de bindvliesontsteking veroorzaakt wordt door bacteriën, kan een arts antibiotische oogdruppels of zalf voorschrijven. Bij virale oorzaken is er geen medicatie nodig, maar kunnen huismiddeltjes geholpen bij het verlichten van de symptomen. Bij allergische oorzaken worden vaak antihistaminica of oogdruppels voorgeschreven.
Behandeling van bindvliesontsteking
Er zijn meerdere manieren om de symptomen van bindvliesontsteking bij baby’s te verlichten:
- Warm of koud washandje als kompres: Dit kan het oog kalmeren en het ongemak verlichten.
- Verwijderen van etter of afscheiding: Dit kan met gaas of een wattenschijfje gedaan worden. Het is belangrijk om dit zorgvuldig te doen, bij voorkeur met een warme, natte doek.
- Antibiotica of oogdruppels: Indien de ontsteking bacteriële oorsprong heeft, kan een arts antibiotische oogdruppels of zalf voorschrijven.
- Huismiddeltjes: Het gebruik van warme compressen en het verwijderen van eventuele irritaties kan helpen bij het herstellen van de aandoening.
Het is belangrijk om te weten dat de meeste bindvliesontstekingen binnen enkele dagen of weken vanzelf verdwijnen. Echter, bij een verzwakt immuunsysteem of bij een kind met een voorgaande oogaandoening is het verstandig om snel medische hulp in te roepen.
Preventie en het voorkomen van verspreiding
Aangezien bindvliesontsteking vaak besmettelijk is, is het belangrijk om te weten hoe men het verspreiden van de aandoening kan voorkomen, zowel binnen de kinderopvang als in de huishouding:
- Handhygiëne: Zorg ervoor dat zowel de opvangers als de kinderen vaak hun handen wassen, vooral na het aanraken van het oog of het verwijderen van afscheiding.
- Scheid van was: De was van het kind, zoals washandjes en handdoeken, dient apart te worden gewassen om een verspreiding naar andere personen te voorkomen.
- Verwijder allergenen en irritatoren: Vermijd geparfumeerde of irriterende schoonmaakmiddelen, stofzuig regelmatig en sluit ramen en deuren bij hoge pollenconcentraties.
- Verijd het zwemmen in chloorwater: Dit kan chemische irritatie veroorzaken.
- Voorkom blootstelling aan rook: Rook kan de ogen irriteren, dus zorg ervoor dat het kind zich niet in de buurt van rook bevindt.
Bij allergische oorzaken kan het ook helpen om de omgeving zo veel mogelijk te reinigen en eventuele allergenen, zoals stof of dierenharen, te vermijden.
Bindvliesontsteking bij pasgeborenen
Pasgeborenen kunnen ook last krijgen van bindvliesontsteking, vaak als gevolg van een verstopte traanbuis. Na de geboorte krijgen baby’s vaak antibacteriële zalf of oogdruppels om infecties te voorkomen. Als een pasgeborene toch bindvliesontsteking ontwikkelt, dient men zo snel mogelijk contact op te nemen met een arts. Dit kan het gevolg zijn van een infectie of irritatie en kan in ernstige gevallen tot complicaties leiden.
Besmettelijkheid
Een bindvliesontsteking is vaak besmettelijk. Een virale oorzaak is al besmettelijk voordat er symptomen optreden en blijft besmettelijk tot de ontsteking verdwijnt. Een bacteriële oorzaak is besmettelijk vanaf het moment dat de symptomen opduiken tot er geen afscheiding meer is of tot 24 uur na het begin van een antibioticakuur.
Het is belangrijk om te weten dat de aandoening gemakkelijk overgedragen kan worden van persoon tot persoon, vooral in een kinderopvangsituatie waar kinderen dicht bij elkaar zijn. Omdat bindvliesontsteking snel verspreidt, dient men voorzichtig te zijn en zorgvuldig te zorgen voor hygiëne en preventie.
Wanneer isolatie nodig is
Als een kind in de kinderopvang bindvliesontsteking heeft, is het verstandig om het kind tijdelijk van de groep te weren, vooral als het besmettelijk is. Hierbij dient men te letten op het type oorzaak. Bij een virale of bacteriële oorzaak is het verstandig om het kind niet in contact te brengen met andere kinderen tot het niet meer besmettelijk is. Bij een allergische oorzaak is isolatie niet nodig, maar dient men wel te zorgen voor een veilige omgeving waar allergenen zijn vermeden.
Samenwerking tussen opvang en ouders
Het is belangrijk dat kinderopvangers en ouders samenwerken bij de beheersing van bindvliesontsteking. Opvangers dient te informeren ouders over de symptomen en eventuele behandelingen die zijn voorgeschreven. Ouders dient te zorgen voor een goede hygiëne thuis en dient ervoor te zorgen dat het kind niet in contact komt met personen die de aandoening hebben. Tevens dient men ervoor te zorgen dat het kind niet in de kinderopvang terugkeert tot het niet meer besmettelijk is.
Conclusie
Bindvliesontsteking is een veelvoorkomende aandoening bij baby’s en jonge kinderen, en het kan zowel ongemakkelijk als besmettelijk zijn. Het is belangrijk om de symptomen te herkennen, te weten hoe men deze aandoening kan behandelen en hoe men ervoor kan zorgen dat het niet verder verspreidt. In de kinderopvang is het van groot belang dat opvangers goed op de hoogte zijn van de symptomen en de juiste maatregelen nemen. Zowel opvangers als ouders dient te zorgen voor goede hygiëne en preventie om bindvliesontsteking te beheersen en te voorkomen.
