Kinderopvang in Nederland: Uitdagingen, kosten en toekomstplannen
juli 20, 2025
Hypermobiliteit, gekenmerkt door een grotere bewegingsvrijheid in de gewrichten dan normaal, komt voor bij ongeveer 10% van de bevolking. Dit fenomeen kan zich op verschillende manieren uiten bij kinderen en vereist een zorgvuldige benadering, aangezien het zowel voordelen als uitdagingen met zich mee kan brengen. Dit artikel biedt een overzicht van hypermobiliteit bij kinderen, de mogelijke symptomen, oorzaken, en manieren om kinderen met hypermobiliteit te ondersteunen.
Wat is Hypermobiliteit?
Hypermobiliteit betekent dat de gewrichten van een kind verder kunnen bewegen dan gebruikelijk. Dit wordt veroorzaakt door soepeler bindweefsel, waardoor de gewrichtsbanden en pezen rekbaarder zijn. Bij sommige kinderen is dit een aangeboren eigenschap, terwijl het bij anderen verband kan houden met een onderliggende aandoening, zoals het syndroom van Ehlers-Danlos of het hypermobiliteitssyndroom. Het is belangrijk te benadrukken dat hypermobiliteit niet altijd gepaard gaat met klachten; veel kinderen ondervinden geen negatieve gevolgen van hun grotere beweeglijkheid.
Symptomen van Hypermobiliteit bij Kinderen
De symptomen van hypermobiliteit kunnen variëren van kind tot kind. Sommige kinderen zijn extreem beweeglijk en kunnen hun gewrichten in ongebruikelijke posities buigen, zoals het aanraken van hun duim aan hun onderarm of het plat op de grond kunnen zetten van hun handen met gestrekte benen. Andere symptomen die kunnen voorkomen zijn:
- Pijn en ongemak: Vooral na activiteit kunnen kinderen pijn of ongemak in hun gewrichten ervaren.
- Spierverkrampingen en blessures: Door de verminderde stabiliteit van de gewrichten zijn kinderen met hypermobiliteit vatbaarder voor spierverkrampingen en blessures, zoals verstuikingen.
- Vermoeidheid: Hypermobiliteit kan leiden tot vermoeidheid, mogelijk door de extra inspanning die nodig is om de gewrichten te stabiliseren.
- Huidproblemen: De huid kan dunner en zachter aanvoelen, en blauwe plekken ontstaan gemakkelijker. Wondjes genezen mogelijk minder snel.
- Problemen met de spijsvertering: Sommige kinderen met hypermobiliteit ervaren problemen met de maag en darmen, zoals zuur, reflux, misselijkheid of obstipatie.
- Hoofdpijn: Kinderen met hypermobiliteit hebben vaker last van hoofdpijn, vaak spierspanningshoofdpijn.
- Problemen met plassen en ontlasting: Er kan sprake zijn van urineverlies, bedplassen of verstopping.
- Scoliosis: Een zijwaartse kromming van de wervelkolom komt regelmatig voor.
Oorzaken en Erfelijkheid
De oorzaak van hypermobiliteit is niet altijd duidelijk. In sommige gevallen is het een genetische eigenschap die van ouders op kinderen wordt overgedragen. Het komt vaker voor bij vrouwen, jonge mensen en mensen van Aziatische afkomst. Hypermobiliteit kan ook een onderdeel zijn van een onderliggende aandoening, zoals het syndroom van Ehlers-Danlos. Het is belangrijk om te onthouden dat niet iedereen met hypermobiliteit ook symptomen ervaart.
Diagnostiek
De diagnose hypermobiliteit wordt gesteld aan de hand van een combinatie van het verhaal van het kind en een lichamelijk onderzoek. Artsen en fysiotherapeuten gebruiken vaak de Beighton criteria om de mate van gewrichtsbewegelijkheid te beoordelen. Deze criteria omvatten het testen van de rug, ellebogen, knieën, duimen en pinken op mobiliteit. Er bestaan ook strengere criteria, zoals de criteria van Bulbena, en criteria (Brighton criteria) om het hypermobiliteitssyndroom vast te stellen, waarbij klachten als gevolg van de hypermobiliteit een rol spelen. Een huidbiopt kan in sommige gevallen helpen bij de diagnose van bepaalde vormen van het syndroom van Ehlers-Danlos, maar is meestal niet nodig bij geïsoleerde hypermobiliteit.
Behandeling en Ondersteuning
Er is geen genezing voor hypermobiliteit, maar er zijn wel manieren om de symptomen te verminderen en kinderen met hypermobiliteit te ondersteunen. De behandeling is gericht op het verbeteren van de spierkracht en stabiliteit, het verminderen van pijn en het voorkomen van blessures.
- Fysiotherapie: Een fysiotherapeut kan oefeningen aanbevelen om de spierkracht en stabiliteit te verbeteren.
- Stabiliteitsoefeningen: Oefeningen die gericht zijn op het versterken van de spieren rondom de gewrichten kunnen helpen om de gewrichten te ondersteunen.
- Luisteren naar het lichaam: Het is belangrijk dat kinderen leren naar hun lichaam te luisteren en rust te nemen wanneer ze pijn hebben.
- Aanpassingen in activiteiten: Soms is het nodig om activiteiten aan te passen om overbelasting te voorkomen.
- Pijnmanagement: Pijnstillers, zoals paracetamol, kunnen worden gebruikt om pijnklachten te verminderen. In sommige gevallen kan de huisarts ontstekingsremmende pijnstillers voorschrijven.
- Ondersteunende hulpmiddelen: In sommige gevallen kunnen hulpmiddelen, zoals braces of krukken, helpen om de gewrichten te ondersteunen.
Hypermobiliteit en School
Kinderen met hypermobiliteit kunnen op school uitdagingen ondervinden. Ze kunnen moeite hebben met langdurig zitten, schrijven of knippen. Het is belangrijk dat leerkrachten zich bewust zijn van deze uitdagingen en de nodige aanpassingen maken. Dit kan bijvoorbeeld inhouden dat ze het kind toestaan om regelmatig te bewegen, een ergonomische stoel aanbieden of extra tijd geven voor taken.
Hypermobiliteit en Sport
Ondanks de mogelijke uitdagingen kunnen kinderen met hypermobiliteit vaak prima sporten. Het is wel belangrijk om te kiezen voor sporten die de gewrichten niet te veel belasten en om een goede warming-up te doen. Krachttraining en mobiliteitstraining kunnen de belastbaarheid vergroten. Het is essentieel om de juiste techniek te leren en de intensiteit geleidelijk op te bouwen. Sporten zoals ballet, zwemmen en honkbal kunnen zelfs voordelig zijn voor kinderen met hypermobiliteit.
Levensverwachting en Zwangerschap
Hypermobiliteit op zich heeft geen invloed op de levensverwachting. Echter, als er sprake is van een onderliggende aandoening, kunnen andere problemen die horen bij deze aandoening wel van invloed zijn op de levensverwachting. Tijdens een zwangerschap kan de beweeglijkheid van de gewrichten toenemen, waardoor vrouwen met hypermobiliteit meer last kunnen hebben van hun hypermobiliteit. Er bestaat een iets grotere kans op een nabloeding na de bevalling.
Preventie en Acceptatie
Door op jonge leeftijd op een goede manier met het lichaam om te gaan, kunnen kinderen met hypermobiliteit voorkomen dat ze klachten gaan krijgen op latere leeftijd. Acceptatie van de hypermobiliteit is heel belangrijk. Het is belangrijk om te erkennen dat niet alles kan en dat er soms keuzes gemaakt moeten worden. Met het ouder worden worden de gewrichten vanzelf iets stijver, waardoor de hypermobiliteit kan afnemen.
Conclusie
Hypermobiliteit is een complexe aandoening die zich op verschillende manieren kan uiten bij kinderen. Hoewel het niet altijd gepaard gaat met klachten, is het belangrijk om de symptomen te herkennen en kinderen met hypermobiliteit de juiste ondersteuning te bieden. Door middel van fysiotherapie, stabiliteitsoefeningen, pijnmanagement en aanpassingen in activiteiten kunnen kinderen met hypermobiliteit een actief en gezond leven leiden. Het is essentieel om naar het kind te luisteren, de hypermobiliteit te accepteren en de focus te leggen op het versterken van de spieren en het beschermen van de gewrichten.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
