Darmbewegingen bij Kinderen van 2 Jaar: Een Overzicht
juni 17, 2025
Slechthorendheid bij kinderen kan een aanzienlijke impact hebben op hun ontwikkeling, met name op jonge leeftijd. Het is belangrijk voor ouders, verzorgers en professionals in de kinderopvang om de oorzaken, signalen en mogelijke benaderingen van gehoorverlies te begrijpen. Dit artikel biedt een overzicht van de beschikbare informatie over gehoorverlies bij kinderen, gebaseerd op recente gegevens en richtlijnen.
Wat is Slechthorendheid?
Slechthorendheid wordt gedefinieerd als een verminderde waarneming van geluid en/of een verminderd vermogen om spraak te verstaan. De ernst van gehoorverlies kan variëren, van mild tot diep. De klachten van de patiënt en de ervaren beperkingen in het dagelijks leven zijn leidend voor de aanpak. Het is belangrijk te benadrukken dat doofheid, gedefinieerd als een perceptief gehoorverlies van gemiddeld meer dan 90 dB, een specifieke diagnose is die alleen met een klinisch audiogram kan worden gesteld.
Oorzaken van Gehoorverlies bij Kinderen
Gehoorverlies bij kinderen kan verschillende oorzaken hebben. Bij peuters en kleuters kunnen de oorzaken vergelijkbaar zijn met die bij zeer jonge kinderen. Veelvoorkomende oorzaken zijn hersenvliesontsteking, maar ook lijmoren en middenoorontstekingen kunnen een rol spelen. Andere oorzaken kunnen erfelijk zijn, zoals syndromen van Wardenburg, Klippel-Feil en Treacher-Collins, of mucopolysaccharidose. Ook infecties tijdens de zwangerschap (rodehond, influenza, glandulaire koorts, syfilis) en het gebruik van ototoxische medicatie door de moeder kunnen leiden tot gehoorverlies bij het kind.
Een andere oorzaak kan trauma zijn, bijvoorbeeld door manipulatie in de gehoorgang met wattenstaafjes of door uitspuiten, of door acute drukveranderingen zoals bij een klap op het oor of duiken. In zeldzame gevallen kan een tumor in de brughoek, de ruimte tussen de hersenstam en het cerebellum, leiden tot gehoorverlies.
Incidentie en Risicogroepen
De incidentie van slechthorendheid is 3 per 100.000 kinderen per jaar. Over het algemeen komt het vaker voor bij mannen (58%) dan bij vrouwen (42%), en in 4% van de gevallen is het bilateraal (aan beide oren). Bij volwassenen is de incidentie hoger, namelijk 9,2 per 100.000 personen per jaar.
Er zijn bepaalde risicogroepen die een verhoogd risico lopen op gehoorverlies. Kinderen met een verstandelijke beperking hebben vaker slechthorendheid, en bij patiënten met het syndroom van Down is dit zelfs meer dan de helft. Ook langdurige blootstelling aan lawaai, bijvoorbeeld door harde muziek, is een belangrijke risicofactor, vooral bij jongeren. In 1989 werd geschat dat ruim 21.500 Nederlandse jongeren jaarlijks gehoorschade oplopen door harde muziek, en dit aantal is waarschijnlijk hoger geworden door de populariteit van persoonlijke muziekspelers. Onderzoek toont aan dat het aantal Amerikaanse jongeren met gehoorverlies tussen 12 en 19 jaar in 11 jaar tijd met een derde is gestegen.
Herkenning van Slechthorendheid bij Kinderen
Het is belangrijk om signalen van gehoorverlies bij kinderen vroegtijdig te herkennen. Ouders en verzorgers kunnen alert zijn op de volgende signalen:
- Het kind reageert niet of nauwelijks op geluiden.
- Het kind kijkt vaak recht in de mond van de spreker.
- Het kind vraagt vaak om herhaling.
- Het kind zet het volume van de televisie of radio onnodig hoog.
- Het kind heeft moeite met het verstaan van spraak in rumoerige omgevingen.
- Het kind heeft achterstand in de spraak- en taalontwikkeling.
Adviezen bij Vermoeden van Slechthorendheid
Als er een vermoeden is van slechthorendheid, is het belangrijk om contact op te nemen met de huisarts. Kinderen jonger dan 4 jaar worden door de huisarts verwezen naar een audiologisch centrum voor verder onderzoek.
In de tussentijd kunnen ouders en verzorgers een aantal dingen doen om de communicatie met het kind te verbeteren:
- Zorg ervoor dat er geen lawaai is als u tegen het kind praat. Zet de radio of televisie zacht of uit.
- Raak het kind even aan als u tegen hem of haar gaat praten.
- Kijk elkaar aan en spreek langzaam en duidelijk.
- Zorg dat het kind er met zijn of haar aandacht bij is.
- Vraag of het kind u heeft verstaan.
- Laat het kind herhalen wat u heeft gezegd.
- Reageer direct als het kind iets vraagt.
Het is ook belangrijk om anderen te informeren over het gehoorverlies van het kind, bijvoorbeeld begeleiders op het kinderdagverblijf of de leerkracht op school.
Preventie van Gehoorverlies
Er zijn een aantal maatregelen die genomen kunnen worden om gehoorverlies te voorkomen:
- Laat het kind niet naar harde muziek luisteren. Vermijd het gebruik van koptelefoons of oordopjes.
- Neem kleine kinderen niet mee naar concerten of festivals met harde muziek. Als dit niet te vermijden is, bescherm dan hun oren met speciale oorkappen.
- Wees voorzichtig met het gebruik van wattenstaafjes in de gehoorgang.
- Vermijd blootstelling aan lawaai op de werkvloer.
Behandeling van Gehoorverlies
De behandeling van gehoorverlies is afhankelijk van de oorzaak en de ernst van het gehoorverlies. Mogelijke behandelingen zijn:
- Medicatie: bij bepaalde oorzaken van gehoorverlies, zoals een middenoorontsteking, kan medicatie helpen.
- Operatie: in sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om het gehoor te verbeteren.
- Hoortoestellen: bij een permanent gehoorverlies kunnen hoortoestellen helpen om geluiden weer beter te kunnen waarnemen. Voor baby's en jonge kinderen zijn achter-het-oor hoortoestellen vaak het meest geschikt.
- Cochleair implantaat: bij een diep gehoorverlies kan een cochleair implantaat een optie zijn. Dit implantaat zet geluid om in elektrische stroompjes die rechtstreeks aan de cochlea worden aangeboden.
- Beengeleidingsimplantaten: deze implantaten brengen geluid via trillingen direct naar de schedel.
Dynamisch Bereik en Recruitment
Bij normaal gehoor kan men zowel zachte als harde geluiden waarnemen. Bij slechthorenden is het dynamisch bereik van het gehoor vaak aangetast. Dit betekent dat zachte geluiden niet gehoord worden, maar harde geluiden al snel als onaangenaam hard worden ervaren. Dit verschijnsel, bekend als ‘recruitment’, is kenmerkend voor een cochleair gehoorverlies en kan het verstaan van spraak bemoeilijken.
Conclusie
Gehoorverlies bij kinderen kan een complexe aandoening zijn met verschillende oorzaken en gevolgen. Vroege herkenning en een adequate behandeling zijn essentieel om de ontwikkeling van het kind niet te belemmeren. Ouders, verzorgers en professionals in de kinderopvang spelen een belangrijke rol bij het signaleren van gehoorverlies en het bieden van de juiste begeleiding. Het is van belang om bij een vermoeden van gehoorverlies altijd contact op te nemen met de huisarts voor verder onderzoek en advies.
Vorige week een nieuwe gevel bij de BSO gekregen. Nieuwe kozijnen, nieuw glas en deur.
