Werktijden in de kinderopvang: een overzicht van regelgeving en praktijk
juli 16, 2025
In Vlaanderen staat de kinderopvangsector momenteel voor grote uitdagingen. Hoewel de overheid plannen heeft om 5.000 extra opvangplaatsen te creëren, blijft het praktisch haalbaar maken van deze doelstelling problematisch. De voorbije jaren zijn er verschillende kritische kwesties opgerold, variërend van gebrek aan ruimte tot klachten over de dienstverlening. In dit artikel wordt ingegaan op de huidige situatie van kinderopvang in Vlaanderen, met een focus op de ervaringen van ouders, voorgestelde oplossingen door actoren in de sector en klantgerichte feedback op dienstverlening. Alle informatie is gebaseerd op recente gegevens en ervaringen van betrokken partijen, zoals beschreven in de bronnen.
De beslissing van Vlaams minister Caroline Gennez om 5.000 extra opvangplaatsen te creëren is welkom, maar vraagt om een realistische en praktische benadering. Een opvangplaats vereist namelijk een aanzienlijke hoeveelheid ruimte. Om 5.000 opvangplaatsen te realiseren, zou ongeveer 65.000 vierkante meter nodig zijn – het equivalent van ongeveer 9 voetbalvelden. In de praktijk blijkt het echter lastig om geschikte en betaalbare locaties te vinden. Dit is bijvoorbeeld duidelijk geworden in de Gentse wijk Dampoort, waar Helan. Helemaal welzijn. Kinderopvang na twee jaar intensieve zoektocht geen geschikt pand kon vinden om een kinderdagverblijf op te starten. Deze situatie is niet uniek voor Gent, maar een symptoom van een bredere kwestie: het gebrek aan beschikbare en betaalbare ruimte voor kinderopvang.
Ouders die op zoek zijn naar kinderopvang in regio’s zoals Gent, hebben te maken met een lang wachtlijstproces en onzekerheid over beschikbaarheid. Volgens getuigenissen in de bronnen duurt het soms tot zeven maanden voordat ouders een antwoord krijgen op hun aanvraag. Dit betekent dat als het antwoord negatief is, het al krap wordt om een alternatief te vinden. Daarnaast is het systeem van voorkeuren beperkt – ouders kunnen bijvoorbeeld maximaal vijf voorkeuren opgeven. In sommige gevallen is het niet mogelijk om een kind op te nemen bij een gewenste opvangorganisatie, wat tot het nemen van een deel ouderschapsverlof leidt of tot het zoeken naar alternatieve oplossingen zoals hulp van grootouders of zelfs het werken vanuit huis.
Een ouders die in Gent probeert te zoeken naar opvangplaatsen, vertelt over haar ervaringen: “We hebben al beslist dat ik een deel ouderschapsverlof opneem en hebben de datum in de aanvraag aangepast. We hebben vijf negatieve responsen gekregen van de stad, en hopen nu op een positief antwoord. Het is echt niet oké dat er zoveel onzekerheid heerst.” Deze ervaring is niet uniek en geeft een beeld van de druk waaronder veel ouders staan.
Om de huidige situatie aan te pakken, zijn er verschillende oplossingsstrategieën voorgesteld. Eén van de voorgestelde opties is het gebruik van leegstaande panden die eigendom zijn van lokale besturen. In heel Vlaanderen staat meer dan 100.000 vierkante meter aan administratieve gebouwen leeg. Deze locaties kunnen, tegen een vergoeding, worden ingezet als kinderopvanglocaties. De stad Antwerpen heeft al zo’n aanpak getoetst, waarbij leegstaande stadspanden worden aangeboden aan kinderopvangdiensten tegen een betaalbaar tarief. Dit is een beproefd model dat elders in Vlaanderen zou kunnen worden gevolgd.
Een tweede strategie is om lokale besturen te verplichten ruimte voor sociale initiatieven te reserveren bij grote publieke of private projecten. Dit zou ervoor zorgen dat bij de ontwikkeling van nieuwe gebouwen of wijkprojecten automatisch ruimte is voor kinderopvang en andere essentiële diensten. Deze aanpak zou de druk op de huidige infrastructuur verminderen en het makkelijker maken om nieuwe opvangplaatsen te creëren.
Naast de infrastructuurproblemen is er ook aandacht voor de kwaliteit van de dienstverlening. De ervaringen van ouders met kinderopvangdiensten zoals Helan zijn gemengd. Aan de ene kant zijn er positieve ervaringen, zoals van een klant die zegt: “Behulpzame dame. Aandachtig geluisterd naar mijn vraag. Zéér vriendelijk, empatisch en to the point in een mum van tijd.” Dit geeft hoop op een klantvriendelijke en betrouwbare dienstverlening.
Aan de andere kant zijn er ook klachten over onvoldoende ondersteuning, technische problemen bij het indienen van aanvragen en een gebrek aan duidelijkheid. Een ouders beschrijft bijvoorbeeld: “Sinds de fusie is Helan helaas sterk achteruit gegaan in klantvriendelijkheid en dienstverlening. Mijn moeder is ernstig ziek, en ik sta haar bij als mantelzorger. Wat je in zo’n situatie nodig hebt, is duidelijke ondersteuning – maar bij Helan moet je álles zelf uitzoeken, opvolgen en telkens opnieuw uitleggen.”
Er zijn ook klachten over de digitale dienstverlening. Een klant geeft aan: “Bij het online indienen van formulieren of documenten, bestaan er zoveel verschillende rubrieken, dat ik het vaak verkeerd doorgestuurd heb en dus een standaard weigeringsmail ontvang. Zelf bekijkt Helan niet voor wie het document bestemd is.” Dit suggereert dat de digitale tools van Helan mogelijk niet optimaal zijn ingericht voor klanten, wat tot frustratie en extra werk kan leiden.
Ondanks de kritiek zijn er ook positieve ontwikkelingen. Zo is er bijvoorbeeld een klant die meldt dat de dienstverlening “snel antwoord op mijn vragen” gaf. Daarnaast zijn er geruchten dat Helan na de fusie “super neen maar wel beter dan cm van vroeger” is. Hoewel deze ervaringen niet representatief zijn voor de gehele klantbase, suggereren ze dat er verbetering mogelijk is.
In de huidige situatie is het belangrijk dat ouders en gemeenschappen een actieve rol spelen in het zoeken naar oplossingen. Veel ouders beginnen bijvoorbeeld zelf contact op te nemen met crèches en kinderopvangdiensten, zoals in het geval van een ouders die vertelt: “Ik heb ondertussen zelf nog verschillende crèches opgebeld en op deze manier nu 1 vlak bij mijn werk gevonden (van Helan). Zij doen ook mee met het systeem van Gent, maar zij lieten mij weten dat zij die aanvragen zelf niet bekijken omdat er te veel vraag is van buitenaf.”
Deze proactieve aanpak laat zien dat ouders niet passief hoeven te zijn. Hoewel de structuur van de kinderopvangsector complex is, is het mogelijk om alternatieve oplossingen te vinden. Buiten de formele opvangsystemen kan bijvoorbeeld ook aandacht worden besteed aan informele opvangoplossingen, zoals hulp van grootouders of tijdelijke opvang door vrienden of buren.
De toekomst van kinderopvang in Vlaanderen hangt af van meerdere factoren. Enerzijds is het belangrijk om de huidige infrastructuurproblemen aan te pakken via creatieve oplossingen zoals het gebruik van leegstaande panden en het verplichten van ruimte voor kinderopvang in nieuwe projecten. Anderzijds is het essentieel om de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren, zodat ouders zich veilig en ondersteund voelen bij het zoeken naar opvang.
Bovendien is het van belang om ouders en gemeenschappen te betrekken bij de oplossing. Zowel de overheid als particuliere diensten moeten luisteren naar de behoeften van ouders en werken aan verbeteringen. Dit betekent niet alleen meer opvangplaatsen creëren, maar ook het vertrouwen van ouders herstellen en het systeem transparant en toegankelijk maken.
De huidige situatie van kinderopvang in Vlaanderen is complex. Aan de ene kant is er een duidelijke vraag naar meer opvangplaatsen, terwijl aan de andere kant infrastructuurproblemen en klantgerichte kwesties de praktische uitvoering bemoeilijken. Ouders staan voor onzekerheid, lange wachtlijsten en soms onvoldoende ondersteuning. Toch zijn er ook oplossingsstrategieën voorhanden, zoals het gebruik van leegstaande panden en het verplichten van ruimte voor kinderopvang in nieuwe projecten. Daarnaast zijn er positieve klantervaringen die aantonen dat verbetering mogelijk is.
De toekomst van kinderopvang in Vlaanderen hangt af van samenwerking tussen overheid, particuliere diensten en ouders. Het is essentieel dat alle betrokken partijen actief meewerken om een duurzame en toegankelijke opvangsector te creëren, die zowel ouders als kinderen ondersteunt.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet