De Week van de Opvoeding in Ede: Samen Delen, Samen Weten
juli 13, 2025
De opvoeding van kinderen is een complex proces, sterk beïnvloed door culturele normen en historische factoren. Verschillen tussen België en Nederland in dit domein zijn aanzienlijk en manifesteren zich op verschillende niveaus, van onderwijssystemen tot sociale interacties en de benadering van discipline. Dit artikel belicht de belangrijkste verschillen in opvoedingsstijlen en culturele achtergronden tussen de twee landen, gebaseerd op beschikbare gegevens.
Een fundamenteel verschil tussen de onderwijssystemen van België en Nederland ligt in de manier waarop kennis wordt overgedragen. In Nederland ligt de nadruk op discussie en het ontwikkelen van kritisch denken, vaak via dagelijkse kringgesprekken. Het Belgische onderwijssysteem daarentegen focust meer op het reproduceren van kennis. Dit verschil in benadering is historisch geworteld. België heeft, door een lange geschiedenis van dreigende overheersing door verschillende mogendheden, een cultuur ontwikkeld waarin het aanleren van kennis en het vasthouden aan tradities centraal staan. Dit heeft geleid tot een benadering waarbij het 'plan trekken' – het vasthouden aan een vaststaand plan – prevaleert boven het 'plan maken' – het flexibel aanpassen aan veranderende omstandigheden, zoals vaker in Nederland wordt gezien.
Ook in de sociale interactie zijn er duidelijke verschillen. Nederlanders worden vaak als directer ervaren, terwijl Belgen een meer voorzichtige aanpak hanteren. Deze verschillen zijn ook zichtbaar in de manier waarop vriendschappen worden gesloten. Nederlanders zijn over het algemeen opener en leggen gemakkelijker contact met nieuwe mensen, terwijl Belgen vaak meer gesloten zijn en vriendschappen sluiten via bestaande relaties. Familie speelt in België een grotere rol dan in Nederland, wat de sociale kring en de invloed van familie op de opvoeding kan beïnvloeden.
Recent onderzoek suggereert dat Belgische ouders een minder betrokken opvoedingsstijl hanteren dan ouders in andere Europese landen. Belgische ouders verwachten minder van hun kinderen op het gebied van huishoudelijke taken en houden minder toezicht op hun activiteiten. Dit wordt toegeschreven aan een meer ontspannen houding ten opzichte van normen en regels. In Nederland daarentegen stellen ouders vaker duidelijke regels en verwachtingen. Dit verschil in betrokkenheid komt ook tot uiting in alledaagse activiteiten; Belgische ouders zijn minder geneigd om samen met hun kinderen te bakken of hen te leren fietsen dan hun Ierse of Portugese tegenhangers.
De hiërarchie speelt een andere rol in België en Nederland. In Belgische bedrijven en scholen is de hiërarchie vaak duidelijker aanwezig dan in Nederland. Beslissingen worden in België vaker top-down genomen, terwijl in Nederland overleg met medewerkers en een meer informele relatie tussen leidinggevenden en werknemers gebruikelijk is. Dit verschil in hiërarchie kan ook de opvoeding beïnvloeden, bijvoorbeeld in de manier waarop ouders gezag uitoefenen.
De taal en communicatie verschillen ook tussen de twee landen. De Nederlandse taal is in Nederland sneller aan verandering onderhevig, mede door de invloed van het Engels. In Vlaanderen is er meer zorgvuldigheid met betrekking tot de taal. Nederlanders worden vaak gezien als assertiever en directer in hun communicatie, terwijl Belgen meer op intuïtie en non-verbale communicatie vertrouwen. Belgen zijn vaak terughoudender om hun mening te geven totdat ze zeker zijn van hun zaak, terwijl Nederlanders sneller hun mening uiten en in een gesprek samen tot een conclusie proberen te komen.
Dieper liggende culturele waarden spelen een belangrijke rol in de verschillen in opvoeding. De Nederlandse cultuur is sterk beïnvloed door het calvinisme, met de nadruk op matigheid, eenvoud en soberheid. De Belgische cultuur, daarentegen, heeft een meer katholieke achtergrond, waarin het genieten van het leven en de aardse geneugten een grotere rol spelen. Dit verschil in religieus-culturele achtergrond kan verklaren waarom Belgen vaker uit eten gaan en meer waarde hechten aan uitgebreide maaltijden, terwijl Nederlanders doorgaans soberder leven.
Nederlanders worden vaak als zelfverzekerder en assertiever beschouwd, terwijl Belgen soms als bescheidener worden gezien. Dit kan leiden tot misverstanden en irritatie. Belgen kunnen de Nederlandse directheid als lomp of arrogant ervaren, terwijl Nederlanders de Belgische terughoudendheid kunnen interpreteren als gebrek aan initiatief. Nederlanders staan ook bekend om hun kritische houding, zowel ten opzichte van zichzelf als van anderen, terwijl Belgen over het algemeen minder kritisch zijn en de voorkeur geven aan harmonie en consensus.
In beide landen wordt aandacht besteed aan verontrustende opvoedingssituaties (VOS), waarbij het welzijn van een kind in gevaar is. In België wordt bij een VOS altijd de jeugdrechtbank ingeschakeld. Hulpverleners proberen zoveel mogelijk oplossingen te vinden in de vrijwillige hulpverlening, maar in ernstige gevallen kan er worden opgetreden. Verontrustende situaties omvatten verwaarlozing, misbruik, huiselijk geweld en drugsmisbruik in het gezin.
In Vlaanderen groeit een aanzienlijk aantal kinderen op met een andere taal dan het Nederlands thuis. In 2022 sprak in meer dan 30% van de Vlaamse gezinnen een andere taal dan Nederlands. Onderzoek toont aan dat meertaligheid voordelen kan bieden voor de taalontwikkeling van kinderen en geen belemmering hoeft te vormen voor het leren van het Nederlands.
Er zijn ook verschillen in de rolverdeling tussen mannen en vrouwen en de benutting van ouderlijk verlof. In België is er een tendens dat mannen minder snel ouderschapsverlof opnemen, wat soms wordt toegeschreven aan traditionele genderrollen en de verwachting dat de zorg voor de kinderen primair de verantwoordelijkheid van de vrouw is.
De verschillen in opvoeding en culturele achtergronden tussen België en Nederland zijn aanzienlijk en complex. Deze verschillen manifesteren zich in de onderwijssystemen, sociale interacties, opvoedingsstijlen, communicatiepatronen en culturele waarden. Hoewel deze verschillen soms tot misverstanden en irritatie kunnen leiden, is het belangrijk om ze te begrijpen en te respecteren. Het erkennen van deze verschillen kan bijdragen aan een betere samenwerking en wederzijds begrip tussen de twee landen. Het is essentieel om te onthouden dat generalisaties niet altijd opgaan en dat er binnen beide landen aanzienlijke variatie bestaat in opvoedingsstijlen en culturele normen.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet