De Week van de Opvoeding 2021: Verhalen delen en samen puzzelen
juli 13, 2025
De opvoeding van kinderen is een complexe taak, die door de eeuwen heen door velen is bestudeerd en bedacht. Herman Bavinck, een invloedrijke Nederlandse theoloog en pedagoog, heeft hierover belangrijke inzichten ontwikkeld. Zijn visie op opvoeding is geworteld in een christelijke antropologie en een diepgaand begrip van de menselijke natuur. Dit artikel belicht de kernpunten van Bavincks pedagogische gedachtegoed, gebaseerd op beschikbare bronnen.
Bavinck stelt dat de mens, in tegenstelling tot dieren, hulpeloos en hulpbehoevend ter wereld komt. Deze hulpeloosheid is echter niet een teken van zwakte, maar juist een indicatie van de potentie tot groei en ontwikkeling. De mens bezit een aangeboren aanleg, vatbaarheid en geschiktheid die door opvoeding tot bloei gebracht moet worden. Opvoeding is dus essentieel om de menselijke potentie te realiseren, vergelijkbaar met voeding voor het lichaam. Zonder opvoeding mist het leven richting en fundament, en blijven individuen met veel indrukken achter, maar beschikken ze over weinig solide kennis.
Een belangrijk aspect van Bavincks pedagogie is de waarde van parate kennis. Hij benadrukt dat kinderen niet alleen geleerd moet worden wat ze begrijpen, maar ook kennis moet verwerven die ze nog niet direct kunnen verwerken. Dit komt voort uit de grote mate van receptiviteit die kinderen in hun jonge jaren bezitten. In deze periode kunnen ze veel opnemen, terwijl het verwerken van informatie zich pas later volledig ontwikkelt. Het negeren van deze fase kan leiden tot een gebrek aan een stevig fundament voor latere ontwikkeling.
Bavinck erkent de invloed van de omgeving op de ontwikkeling van het kind. Hij wijst op de historische en sociale context die bepaalt welke vakken in de school belangrijk zijn en welke doelen daarmee nagestreefd worden. Echter, de leerstof zelf heeft ook een eigen aard en wet, die in acht genomen moet worden. Het gezin speelt hierin een cruciale rol. Kinderen worden niet alleen grootgebracht, maar ook opgevoed, en de opvoeding in het gezin vormt de basis voor verdere ontwikkeling. Het uitbesteden van de opvoeding aan anderen was in het verleden minder gebruikelijk, en het internaat was nooit populair in Nederland.
Bavincks pedagogie is sterk verankerd in een christelijke wereldbeschouwing. Hij benadrukt dat het doel van opvoeding niet in de mens zelf mag liggen, maar in de vorming van mensen tot dienstbaarheid aan God. Dit doel is ontleend aan de Bijbel, specifiek 2 Timotheüs 3:17: "Opdat de mens Gods volmaakt zij, tot alle goed werk volmaaktelijk toegerust." De opvoeding moet gericht zijn op de ontwikkeling van een persoonlijkheid die God dient en zijn gaven inzet tot heil van de schepping.
Bavinck erkent de waarde van wetenschappelijke inzichten voor de pedagogie, maar waarschuwt tegelijkertijd voor een te grote afhankelijkheid van experimenteel onderzoek. Hij stelt dat de experimentele pedagogiek de normen en waarden van de opvoeding niet uit de werkelijkheid kan afleiden, maar dat deze juist vooraf bepaald moeten worden op basis van een fundamenteel principe. Hij benadrukt dat de leerstof zelf een eigen aard en wet heeft, die in acht genomen moet worden.
Bavinck heeft kritiek op de opkomst van de reformpedagogiek in zijn tijd, die de nadruk legde op de behoeften en interesses van het kind. Hij waarschuwde dat als het doel van de opvoeding in de mens zelf ligt, zowel het individu als de gemeenschap in gevaar komen. Hij zag de reformpedagogiek als een bedreiging voor de eenheid van het opvoedingsideaal en de gemeenschap van mensen en volken. Hij verwerpt de ideeën van reformpedagogen als Montessori en Parkhurst, omdat zij de mens centraal stellen in plaats van Gods schepping.
Een belangrijk aspect van de Nederlandse pedagogiek, en zeker van Bavincks benadering, is de vorming van het geweten en het karakter. De zedelijke opvoeding staat centraal, en de opvoeder heeft de verantwoordelijkheid om kinderen te leiden in het onderscheiden van goed en kwaad. Dit gebeurt niet door het opleggen van regels, maar door het creëren van een omgeving waarin kinderen kunnen leren en groeien in hun geloof en hun relatie met God.
De onderwijzer speelt een cruciale rol in de opvoeding. Bavinck benadrukt dat de onderwijzer niet alleen kennis moet overdragen, maar ook een voorbeeld moet zijn van christelijke deugdzaamheid. De onderwijzer moet de kinderen inspireren en motiveren om hun gaven te gebruiken tot eer van God en tot heil van de medemens.
In de moderne pedagogiek is er een verschuiving naar kindgerichte benaderingen en een afname van de nadruk op normatieve of beginselpedagogiek. Bavinck zou deze ontwikkeling met bezorgdheid bekijken, omdat hij geloofde dat opvoeding een doel moet hebben dat verder reikt dan de individuele ontwikkeling van het kind. Hij zou pleiten voor een herwaardering van de christelijke beginselen in de opvoeding en een herstel van de aansluiting met de traditie van de Nederlandse pedagogiek.
Hoewel Bavincks pedagogie is ontstaan in een specifieke historische context, zijn zijn inzichten nog steeds relevant voor de hedendaagse opvoeding. Zijn nadruk op de waarde van parate kennis, de christelijke fundering van opvoeding, en de vorming van geweten en karakter bieden waardevolle richtlijnen voor ouders, opvoeders en onderwijzers. In een tijd waarin de normen en waarden steeds meer onder druk staan, is het belangrijk om terug te keren naar de fundamentele principes van de christelijke pedagogie.
Bavinck heeft de eerste stappen gezet naar een normatieve pedagogiek, waarbij de mens niet gezien wordt als een autonoom persoon, maar als iemand die zich laat leiden door het zingevende Woord van God. Hij heeft de wetenschappelijke fundering van de pedagogiek versterkt, waardoor het meer werd dan alleen een praktische vaardigheid voor onderwijzers. Zijn werk heeft de basis gelegd voor een gereformeerde pedagogiek als wetenschap.
Bavinck heeft meerdere malen gesproken in Zierikzee, waar hij een indrukwekkende spreker was. Zijn toespraken over christelijk onderwijs en de opvoeding werden door een groot publiek bezocht. Hij benadrukte het belang van de geestelijke voeding van kinderen en de noodzaak om hen te vormen tot mensen die God dienen.
De beschikbare bronnen bieden een rijkdom aan inzichten in Bavincks pedagogische gedachtegoed. Hoewel de informatie fragmentarisch is, geeft het een helder beeld van zijn visie op opvoeding als een proces van vorming, gebaseerd op christelijke beginselen en gericht op de dienstbaarheid aan God.
Bavincks pedagogie is een waardevolle bron van inspiratie voor iedereen die betrokken is bij de opvoeding van kinderen. Zijn nadruk op de christelijke fundering, de vorming van geweten en karakter, en de waarde van parate kennis bieden een solide basis voor een betekenisvolle en doelgerichte opvoeding. In een tijd van verandering en onzekerheid is het belangrijk om terug te keren naar de fundamentele principes van de christelijke pedagogie en de kinderen te leiden op de weg van gerechtigheid en vroomheid.
Wie niet van een kind geniet, ziet het allermooiste niet